O Jon Lord είχε αποχωρήσει από τους Deep Purple το 2002. Όμως η μπάντα δεν θα υπήρχε χωρίς αυτόν. Και τα σόλα του Blackmore θα έστεκαν αμήχανα μέσα στο τραγούδι αν δεν ήταν απέναντι ο Lord για να του απαντήσεις. Στις συναυλίες του γκρουπ ήταν πιο έντονο. Οι Deep Purple ήταν ένα ευλογημένο γκρουπ. Συγκροτήθηκε από ιδιοφυείς μουσικούς που, αν μπορούσαν να ζυγίσουν το ταλέντο τους θα έβγαζαν περισσότερα κιλά από τις άλλες μεγάλες μπάντες της εποχής.

O Lord ήταν εκεί από το 1968. Συνυπέγραψε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του γκρουπ και συνέδεσε την αγάπη του για την κλασσική μουσική (θαύμαζε απεριόριστα τον Μπετόβεν) με την αντίστοιχη έφεση του Blackmore. Η συναυλία με τη Βασιλική Φιλαρμονική το 1969 είναι πρωτίστως σκηνοθετημένη από τον Lord. Επίσης ήταν ένας ήπιος χαρακτήρας, ένας καλός άνθρωπος που λειτουργούσε συνεκτικά στο γκρουπ, απορροφώντας τους κραδασμούς που προκαλούσε η συμπεριφορά του Blackmore.

Το 1986, ύστερα από την επιμονή του αδελφού μου, αγοράσαμε τον διπλό live δίσκο Made in Japan. Από το πρώτο άκουσμα, ερωτευτήκαμε με τη μουσική τους. Ναι, είναι αλήθεια πρώτα με τον Ritchie Blackmore στην κιθάρα και με τους με επιβλητικούς Ian Gillan – Ian Paice στα φωνητικά και στα drums αντίστοιχα.

Μεγαλώνοντας, αρχίσαμε να παρατηρούμε ολοένα και περισσότερο τις νότες και το συναίσθημα του Jon Lord. Αρχίσαμε να παρατηρούμε πως υπάρχει ακόμη περισσότερο περιεχόμενο στα κομμάτια των Purple εξαιτίας ακριβώς του Jond Lord. Μελωδικός, στακάτος και πάντα γκρουβαρισμένος. Μεγαλώνοντας – ακόμη και σήμερα – θα ήθελα τα σόλο του να είναι διπλάσια σε διάρκεια.

Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω ακούσει τους περισσότερους δίσκους των Deep Purple. Ιδιαίτερα το Made in Japan, το Fireball αλλά και το Machine Head. Ένας δίσκος που ηχογραφήθηκε και μιξαρίστηκε σε τρείς εβδομάδες και τρείς ημέρες. Με τον Jon Lord, να θυμάται στο ντοκιμαντέρ Classics Albums – Machine Head, πως όλα τα σόλο στα keyboards – όπως και σε κάθε δίσκο με τους Deep Purple – ήταν αυτοσχεδιασμοί για να υπάρχει περισσότερη ενέργεια και αμεσότητα.

O Jon Lord, πέθανε χτες προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση. Σε χιλιάδες ανθρώπους που μεγάλωσαν με τα τραγούδια του. Που έχουν γεμίσει το soundtrack της ζωής τους με τις δικές του μουσικές εικόνες και συναισθήματα. Που τα μετέπειτα μουσικά τους γούστα επηρεάστηκαν και διαμορφώθηκαν από την δική του (όπως και της υπόλοιπης μπάντας) καλλιτεχνική και εκφραστική ικανότητα. Μουσικές και μελωδίες – και ας είναι του “σκληρού ροκ – οι οποίες μέχρι σήμερα παραμένουν ατόφιες και ζωντανές. Όπως και θα παραμείνουν στο πέρασμα του χρόνου.

Σας αποχαιρετούμε και σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς Jon Lord. Σας ευχαριστούμε για όλες τις μαγικές στιγμές που μας χαρίσατε. See you over the Rainbow (μαζί με τον Ronnie James Dio) και την υπόλοιπη μεγάλη παρέα.  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News