1960. Στη Madison Avenue νεαροί αμερικανοί αρχίζουν να πιστεύουν στο όνειρο του επιτυχημένου διαφημιστή. Καπνίζουν μανιωδώς Lucky Strike και πίνουν Rye. Mucho dinero! Τώρα πια οι νεαροί αμερικανοί δεν έχουν όνειρο την κάθοδο στη πολιτική, προτιμούν το πιο λαμπερό επάγγελμα του διαφημιστή. Γεννιούνται οι τεράστιες αμοιβές, το περίφημα bonus, φυσικά τα golden boys. Το ακριβό στυλάτο ντύσιμο, δεν ανήκει πια μόνο στους μεγιστάνες της εποχής. Ανατέλλει η γενιά του expensive minimal style που θα βιώναμε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 90 από τα στελέχη των εγχώριων διαφημιστικών. Είχαμε κολλήσει πια το μικρόβιο. Και η ασθένεια εξαπλώθηκε πια σε όλο το μήκος της οδού Κηφισίας.

Τarget groups, added value, slick, revenues, share, λεξούλες μικρές με τεράστιο αντίκτυπο στα meeting και στα γραφήματα των πολυεθνικών. Σήμερα ακούγονται και σε περίπτερο.

Το μεγάλο Δήθεν είχε φτάσει και «εις τας Αθήνας» όπως έλεγαν και οι τότε βαθύπλουτοι πρόσφυγες από την Αίγυπτο. Οι Αιγυπτιώται .

Το μεγάλο δήθεν που φούσκωσε τις τιμές σε ακίνητα, καταναλωτικά προϊόντα, έφτιαξε γυαλιστερά αυτοκίνητα status κι έκανε την Monopoly πραγματικότητα.
Τώρα όλα αυτά θρίβουν σιγά σιγά όπως τα ψίχουλα στο μπαγιάτικο ψωμί. Μετά τη σοβιετική φούσκα βλέπουμε να είναι έτοιμη να σπάσει και η δυτική τσιχλόφουσκα. Το αντίπαλο δέος! Γιατί έτσι είναι η ζωή, θέλει ισορροπία.

Μένουν όμως οι Mad Men στην τηλεόραση. Οι άνθρωποι της Madison Avenue μας θυμίζουν περασμένα μεγαλεία. Φωτογραφίες και φλασιές από παλιά περιοδικά. Καλλιτεχνικά και αισθητικά είναι η πιο άρτια σειρά που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Το μαρτυρούν τα τόσα βραβεία της. Εκπέμπεται από ένα μικρό ιδιωτικό καλωδιακό κανάλι. Λίγα επεισόδια κάθε σαιζόν. Κι όμως πρόκειται για μια αισθητική και σεναριακή πανδαισία. Η Ιδανική τηλεόραση στο απόγειο της. Το εντελώς αντίθετο με την ελληνική πραγματικότητα.

Ο Πάνος Κοκκίδης είναι σεναριογράφος – σκηνοθέτης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News