Στην πλατεία δίχως σχήμα –  που είναι το σπίτι του πρώτου πρωθυπουργού που είπε το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» – διαλέξαμε να βάλουμε το πρώτο χριστουγεννιάτικο έλατο της πτώχευσης. Εκεί, που τα χρόνια της ελπίδας έτρεχε το σιντριβάνι και τα χρόνια της χλιδής ο αγχωτικός δρομέας, τώρα αναπαύονται οι ξεχασμένοι μετανάστες.

Η ξηρασία και η γύμνια της πλατείας είναι το καλύτερο φόντο για το λιτό δέντρο της συγκρατημένης γιορτής. Ο δρόμος γύρω που παλιά περιστρεφόταν ελεύθερος, τώρα είναι ο συμβολικός μονόδρομος της νέας εποχής. Της μνημονιακής.

Οι δρόμοι σύμβολα παλιάς δόξας. Αθηνάς, η οδός της αρχαίας πολιούχου. Σταδίου, τα απομεινάρια του παλιού καταναλωτισμού. Πανεπιστημίου, ο κατήφορος των φθηνών αυτοκινήτων και των φορτωμένων τρόλεϊ. Γ’ Σεπτεμβρίου, οι αγανακτισμένοι του πρώτου Συντάγματος, Βασιλέως Κωνσταντίνου, ο στρατηλάτης εστεμμένος που με τις εντολές του Βενιζέλου ελευθέρωσε τη μισή Ελλάδα.

Στη μέση της πλατείας το δέντρο, προάγγελος της εποχής του μέτρου που για πολλά χρόνια θα έχει κόπο και όχι δόξα. Μέχρι να έρθει η στιγμή που το άστρο του θα ξαναγίνει ισότιμος συνομιλητής του παρελθόντος του.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News