Τον κύριο Σέρλοκ Χόλμς μου τον σύστησε ο κύριος ΄Αρθουρ Κόνναν Ντόϋλ . Ήμασταν παρέα μέσα σε ένα από τα Κλασσικά της Ατλαντίδας. Με το περίεργο καπέλο και το πιστό του φίλο θεατή – εξομολογητή των θεαματικών του περιπετειών με συνεπήρε. Αργότερα σε κάποια άλλη συνεστίαση μάθαμε και για τις πομπές του. Και σιγά σιγά πίσω από τις αθώες σελίδες των κλασσικών ξεπήδησε μια καινούργια φιγούρα. Ένα άρωμα gay και λίγο τα ναρκωτικά δημιούργησαν ένα νέο πιο σκληρό προφίλ στον αγαπημένο ήρωα. Μα κι εμείς δεν ήμασταν διαφορετικά στη περίεργη δεκαετία του 80. Παρέμεινε όμως να φωτίζει τα άγρια εγκλήματα των εγγλέζων αστών, μες το κατακαλόκαιρο σε κάποια αμμουδιά ή σε ένα αφόρητα ζεστό room κάποιου ελληνικού νησιού.

Μετά όμως το Έγκλημα βγήκε από τα σαλόνια και οι αμερικανοί το βύθισαν στις γειτονιές του Μανχάταν του Μπρονξ και του LA. Απόλυτο αιματηρό χάος, με τα όπλα να πυροβολούν ασταμάτητα και το κόστος παραγωγής να εξακοντίζεται στα ύψη. Εξαφανίστηκε εκείνο το τζεντλ είδος με το έγκλημα να ακολουθεί κάποιους κανόνες συμπεριφοράς όπως όλα , στις καθωσπρέπει Καθολικές Κοινωνίες. Έγινε κι αυτό ένα γρήγορο video clip για τα μάτια αυτών που μπορούν να ξεχωρίσουν δεκαέξι καρέ από μια σκηνή. Και τότε εμφανίστηκαν οι νέοι σκηνοθέτες . Ο Γκαϊ Ρίτσι πήρε την σκυτάλη και άφοβα πια τρέχει στις λεωφόρους του μοντέρνου Αγγλικού Σινεμά. Αναβαπτίζει τον Χόλμς, τον γυαλίζει όχι με μπράσσο αλλά με βομβαρδισμό μικροκυμάτων και τον απιθώνει με επισημότητα και πάλι πάνω απ το τζάκι. Μέχρι να έρθει ο επόμενος άγγλος σκηνοθέτης να τον ξεσκονίσει ευλαβικά . Κινηματογραφικά. Να μας κάνει να νοιώσουμε πάλι εκείνη την πρωτόγνωρη χαρά σαν να ξεπετάχτηκε από κάποιο Κλασσικό Εικονογραφημένο.

Η ταινία Sherlock Holmes σε σκηνοθεσία Guy Ritchie παίζεται τώρα στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Ο Πάνος Κοκκίδης είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News