Εντοπίστηκε από την Daily Mail πριν από περίπου δέκα ημέρες να γευματίζει με παρέα σε γνωστό εστιατόριο του Μαλιμπού, και παρά τα 89 χρόνια που φέρει πλέον στις πλάτες της, έδειχνε να απολαμβάνει απόλυτα κάθε στιγμή. Για τη Σίρλεϊ ΜακΛέιν ο λόγος, «το δυνατό γέλιο της οποίας ακουγόταν να αντηχεί στην αυλή, καθώς την ψυχαγωγούσαν η βοηθός της και δύο φίλοι της», όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του βρετανικού ταμπλόιντ.

Η θρυλική αμερικανίδα ηθοποιός ήταν ντυμένη με άνετα ρούχα, ροζ παντελόνι και κόκκινο πανωφόρι, ενώ κατά την αποχώρησή της από το εστιατόριο, έχοντας πάντα αγκαζέ τη βοηθό της, ένας θαμώνας και θαυμαστής τής φώναξε: «Φαίνεστε υπέροχη». «Ε, ήπια δύο βότκες μαρτίνι με το μεσημεριανό», του απάντησε εύθυμα εκείνη.

Πέρυσι η Σίρλεϊ ΜακΛέιν αποφάσισε να πουλήσει το αξίας 4,6 εκατ. δολαρίων ράντσο της στη Σάντα Φε και να μετακομίσει μόνιμα στο σπίτι της με θέα τη θάλασσα, στο Μαλιμπού. Στην αγγελία του μεσιτικού γραφείου που ανέλαβε την πώληση του ράντσου, η διάσημη πρώην ιδιοκτήτριά του περιγραφόταν ως «είδωλο της Αμερικής, γνωστή για τους αξιαγάπητους και ιδιόρρυθμους ρόλους που υποδύθηκε».

Η καριέρα της στην υποκριτική άρχισε πριν από επτά δεκαετίες, το 1955, όταν ο Αλφρεντ Χίτσκοκ τής προσέφερε τον πρώτο ρόλο της. Τότε η Σίρλεϊ ΜακΛέιν ήταν μόλις 21 ετών, ενώ την Τετάρτη 24 Απριλίου θα γιορτάσει τα 90ά γενέθλιά της. Με αφορμή αυτή τη σημαντική επέτειο για την εμβληματική ηθοποιό, ο Πίτερ Μπράντσο, κριτικός κινηματογράφου του Guardian, παρουσιάζει τις καλύτερες ερμηνείες της.

Στη δέκατη θέση της λίστας του ο βρετανός κριτικός κατατάσσει την ταινία «Ποιος Σκότωσε τον Χάρι;» (The Τrouble with Harry, 1955) του Αλφρεντ Χίτσκοκ, με την οποία η ΜακΛέιν έκανε το ντεμπούτο της στο πλευρό των Εντμουντ Γκουέν, Τζον Φορσάιθ και Μίλντρεντ Νάτγουικ, υποδυόμενη τη μάλλον «εύθυμη» χήρα του Χάρι, ενός άνδρα που εντοπίζεται νεκρός σε μια μικρή πόλη του Βερμόντ.

Στην ένατη θέση βρίσκεται «Η Τροτέζα» (Irma La Duce, 1963) σε σκηνοθεσία Μπίλι Γουάιλντερ, όπου η Σίρλεϊ ΜακΛέιν υποδύεται ρομαντικά μια «γλυκιά», όπως υποδηλώνει το παρατσούκλι της, τροτέζα, έχοντας ως συμπρωταγωνιστή τον Τζακ Λέμον.

Στην όγδοη θέση ο Πίτερ Μπράτσο κατατάσσει το βίαιο γουέστερν «Οι Γύπες Πετούν Χαμηλά» (Two Mules for Sister Sara, 1970) του Ντον Σίγκελ. Σε αυτό ερμηνεύει τη μοναχή Σάρα, την οποία γλιτώνει από μια συμμορία ληστών που ετοιμάζονται να τη βιάσουν ένας πρώην στρατιώτης του αμερικανικού στρατού και νυν πιστολέρο ονόματι Χόγκαν, τον οποίο υποδύεται ο Κλιντ Ιστγουντ.

Στην έβδομη βρίσκουμε τους «Ψίθυρους» (The Children’s Hour, 1961), ένα δράμα του Γουίλιαμ Γουάιλερ όπου η Σίρλεϊ ΜακΛέιν συμπρωταγωνιστεί με την Οντρεϊ Χέπμπορν. Υποδύονται δυο φίλες που ιδρύουν ένα ιδιωτικό οικοτροφείο για κορίτσια και καταλήγουν να κατηγορούνται ότι έχουν μεταξύ τους ερωτική σχέση.

Εκτη είναι «Η Κρίσιμη Καμπή» (The Turning Point, 1977), με τη ΜακΛέιν να κερδίζει υποψηφιότητα για Οσκαρ υποδυόμενη την ΝτιΝτι, μια πολλά υποσχόμενη, κάποτε, μπαλαρίνα, η οποία επέλεξε να εγκαταλείψει την καριέρα της όταν έμεινε έγκυος, ενώ στην πέμπτη θέση ο κριτικός του Guardian κατατάσσει τις «Ανθισμένες Μανόλιες» (Steel Magnolias, 1989), τη δραματική κομεντί του Στίβεν Ρος, όπου πρωταγωνιστούν επίσης οι Σάλι Φιλντ, Ντόλι Πάρτον, Ντάριλ Χάνα, Ολυμπία Δουκάκη και μια νεαρή Τζούλια Ρόμπερτς – η οποία κλέβει την παράσταση, σύμφωνα τουλάχιστον με τον Πίτερ Μπράντσο.

Στην τέταρτη θέση βρίσκεται η ταινία «Επτά Φορές Γυναίκα» (Woman Times Seven, 1967). «Με συναρπαστικό και ίσως μοναδικό τρόπο ο Βιτόριο ντε Σίκα έδωσε στη νεαρή ΜακΛέιν μια ταινία που την παρουσίαζε πραγματικά ως σεξουαλικά χαρισματική πρωταγωνίστρια και επίσης ως ηθοποιό χαρακτήρων που μπορούσε να διαφοροποιεί τις κωμικές ερμηνείες με τέχνη και τεχνική» αναφέρει ο βρετανός κριτικός κινηματογράφου, θυμίζοντας πως πρόκειται για μια σπονδυλωτή ταινία με επτά ιστορίες, κυρίως για την απιστία, και με πρωταγωνίστριες επτά διαφορετικές γυναίκες. Τις υποδύεται όλες η Σίρλεϊ ΜακΛέιν.

Τρίτες κατατάσσονται οι «Σχέσεις Στοργής» (Terms of Endearment, 1983) σε σκηνοθεσία Τζέιμς Λ. Μπρουκς, μια δραματική κομεντί που σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία και προτάθηκε για 11 Οσκαρ, κερδίζοντας τελικά πέντε, περιλαμβανομένων των Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α’ Γυναικείου Ρόλου, το οποίο απονεμήθηκε στη ΜακΛέιν. Για την εξαιρετική ερμηνεία του στην ταινία βραβεύθηκε και ο Τζακ Νίκολσον με το Οσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το «Φλερτάροντας τη Ζωή» (Postcards from the Edge, 1990) της Κάρι Φίσερ, ακόμη μια δραματική κομεντί, στην οποία η Σίρλεϊ ΜακΛέιν συμπρωταγωνιστεί με τη Μέριλ Στριπ και τον Ντένις Κουέιντ, ενώ στην πρώτη θέση o Πίτερ Μπράντσο κατατάσσει την ταινία «Η Γκαρσονιέρα» (The Apartment, 1960) σε παραγωγή και σκηνοθεσία Μπίλι Γουάιλντερ.

«Σαν φιγούρα του Εντουαρντ Χόπερ, η ΜακΛέιν είναι η Φραν, η αξέχαστα μοναχική, όμορφη χειρίστρια ανελκυστήρων στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1960, αποκλεισμένη και φυλακισμένη στο κουτί σε μέγεθος φέρετρου που ανεβοκατεβαίνει, πατώντας υπάκουα τα κουμπιά για άλλους ανθρώπους. Ο κατώτερος μισθωτός ονόματι Μπαντ, τον οποίο υποδύεται ο Τζακ Λέμον, είναι διακριτικά ερωτευμένος μαζί της, ενώ καλοπιάνει έγγαμα ανώτερα στελέχη, αφήνοντάς τα να χρησιμοποιούν τη γκαρσονιέρα του για εξωσυζυγικές δραστηριότητες» συνοψίζει ο κριτικός κινηματογράφου του Guardian.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News