Από μικρό κι από τρελό. Ο νεαρός γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, εν τη αφελεία του, λέει αυτά που σκέφτονται και οι πιο ψημένοι σύντροφοί του αλλά ξέρουν ότι δεν πρέπει να τα πουν. Oτι ήρθαν να κυβερνήσουν στο όνομα των μισών Ελλήνων. Αυτά λένε μεταξύ τους και με αυτόν τον ιδεασμό κατέκτησαν την εξουσία, απλώς ο άπειρος σύντροφος δεν είχε καταλάβει ότι αυτά δεν λέγονται δημοσίως. Μπορεί να έχει ακούσει πολλές φορές στο παρελθόν, στις κλειστές αίθουσες που δενόταν το ατσάλι, ότι ο αγώνας τους είναι καθαγιασμένος από το αίμα των ηττημένων του Εμφυλίου και η εξουσία θα είναι η δικαίωσή του, αλλά ο καημένος αυτός δεν ειδοποιήθηκε ότι τώρα λέμε ότι είμαστε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων.

Για αυτό, ο φτωχός, παντελώς ανυποψίαστος για το τι συμβαίνει στη ζωή έξω από τα δωμάτια που ζυμώνονται οι αγωνιστές ακούγοντας «Αξιον Εστί», μακριά από τα πεζοδρόμια των αγώνων που περνούν τις δεκαετίες τους οι σύντροφοι, παρασάγγας από τον Εμφύλιο που κατοικεί στο μυαλό του, νομίζει ότι η απλή επίκληση του αριστερού ηρωικού παρελθόντος της οικογενείας του είναι η απάντηση που εξουδετερώνει κάθε ερώτηση. Προφανώς δεν έχει ακούσει ότι ζούμε σε ένα πολίτευμα που ονομάζεται κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία, στην οποία κάθε κυβέρνηση  καλείται να εκπροσωπήσει όλους τους πολίτες, δηλαδή και τους κατιόντες της άλλης πλευράς του Εμφυλίου, τους απογόνους των εχθρών της οικογενείας του πριν από αρκετές δεκαετίες. Και πως όλα αυτά τα χρόνια η χώρα έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά και έχει καταφέρει να σβήσει τις πληγές αυτές και καλά θα κάνει και ο ίδιος να τις διαβάζει σαν Ιστορία και όχι σαν προσόντα του ΑΣΕΠ.

Βουτηγμένος στο ιερό δίκιο του ο γραμματέας δεν υποψιάζεται καν ότι η μόνη αποδεκτή απάντηση θα ήταν πως τα μέλη της οικογενείας του που προσελήφθησαν είχαν τυπικά προσόντα καλύτερα από των συνυποψηφίων τους για τις ίδιες θέσεις

Γιατί εκεί έξω επιπλέον, υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και φορολογούνται βάναυσα και δικαιούνται να γνωρίζουν αν οι κρατικοί υπάλληλοι που πληρώνονται από τα χρήματά τους έχουν στο βιογραφικό τους κάτι περισσότερο από αδελφό που πέρασε τη ζωή του στις καταλήψεις  και παππού που δίκαζε στον Εμφύλιο τους αντιπάλους του (που μπορεί να ήσαν οι δικοί τους παππούδες). Βουτηγμένος στο ιερό δίκιο του ο γραμματέας δεν υποψιάζεται καν ότι η μόνη αποδεκτή απάντηση θα ήταν πως τα μέλη της οικογενείας του που προσελήφθησαν είχαν τυπικά προσόντα καλύτερα από των συνυποψηφίων  τους για τις ίδιες θέσεις. Και ότι μπορεί στο κόμμα τους να τους ζητάνε «να βάλουν πλάτη» και «να συνεχίσουν να προσφέρουν», αλλά αυτό είναι μια χαρά για την Κουμουνδούρου. Προκειμένου για θέσεις που αμείβονται από δημόσιο χρήμα, ο φορολογούμενος απαιτεί απλώς να προσλαμβάνονται αξιοκρατικά, ασχέτως αγωνιστικών περγαμηνών. Το ηθικό πλεονέκτημα μπορούν όσο θέλουν να το καταναλώνουν οι ίδιοι αλλά δεν μετρά πουθενά έξω για μεταπτυχιακό.

Και κάτι άλλο που προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ο νέος, αλλά δεν φταίει και πολύ γιατί έτσι έχει διαπαιδαγωγηθεί. Στη Δημοκρατία μας υπάρχει ελευθερία του Τύπου. Για αυτό οι αποκαλύψεις του δεν θεωρούνται ρουφιανιά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News