Η Αννα Βαγενά εκστόμισε μία ανοησία επικών διαστάσεων: «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Και η τουρκοκρατία ήταν 400 χρόνια. Είμαστε ανθεκτικός λαός.»

Το γλέντι του Αδωνι. «Παραδέχεται ότι με τη ψήφο της έφερε σκλαβιά για 99 χρόνια;» Η χαρά του twitter. Πιθανότατα κάποια στιγμή θα πει ότι οι δηλώσεις της παρερμηνεύτηκαν, δεν εννοούσε ακριβώς αυτό και, στην τελική, σε ραδιόφωνο μιλούσε, μπορεί να της έφυγε και μία κουβέντα παραπάνω. Αν δεν τα πει η ίδια, θα τα μεταφέρουν οι σύντροφοι της στα πρωινά πάνελ –δεν χάθηκε και ο κόσμος.

Η Αννα Βαγενά δεν πρέπει να έχει πάρει ούτε ψήφο για την πολιτική της δράση. Μα ούτε μία. Εξελέγη με το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο διεγράφη επειδή δεν ψήφισε το Μνημόνιο. Το γεγονός επισημαίνεται με έμφαση στο βιογραφικό που η ίδια διέθεσε στον δικτυακό τόπο της Βουλής. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να ψηφίσει κάποιος την Αννα Βαγενά; Για την αντίσταση της στα μνημόνια; Όχι βέβαια. Η Αννα Βαγενά μπήκε στη Βουλή ως δημοφιλής φιγούρα της καλλιτεχνικής ζωής. Πώς είχε μπει ο Γιώργος Βασιλείου-αστυνόμος Θεοχάρης; Κάπως έτσι τα κατάφερε και η Αννα Βαγενά που, αν μη τι άλλο, έχει να επιδείξει ενδιαφέρουσα θεατρική διαδρομή. Ομως κάπου εδώ έχασε το δρόμο, μπέρδεψε τον ρόλο. Ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται η Βαγενά, είναι ρόλος θεατρικής καρικατούρας. Είναι δε αμφίβολο αν, πριν από σαράντα χρόνια, η μορφή αυτή θα ανέβαινε στη σκηνή του Θεσσαλικού Θεάτρου. Ως χαρακτήρας θα τους είχε φανεί υπερβολικός.

Η περίπτωση της Αννας Βαγενά επιβεβαιώνει την απόσταση που έχουν οι περισσότεροι βουλευτές από τη χάραξη και την εφαρμογή της πολιτικής

Τι συμβαίνει, λοιπόν, με την Αννα Βαγενά; Τι ακριβώς κάνει στην πολιτική μία γυναίκα που ξαπλώνει στο εντευκτήριο της Βουλής όπως οι κυρίες μέσα στο πλοίο για Τήνο; Και πώς να αρθρώσει πολιτικό λόγο όταν βγάζει άναρθρες αποδοκιμασίες, όπως τότε στο Κιλελέρ; Δεν συμβαίνει τίποτα με την Αννα Βαγενά. Ολα είναι φυσιολογικά, όλα κυλούν βάσει προγράμματος, όπως τα φέρνει η ζωή και τα αποφασίζει ο ψηφοφόρος. Απλώς όλα αυτά δεν έχουν καμία, μα καμία σημασία για τη λειτουργία της πολιτικής.

Η περίπτωση της Αννας Βαγενά επιβεβαιώνει την απόσταση που έχουν οι περισσότεροι βουλευτές από τη χάραξη και την εφαρμογή της πολιτικής. Για ποιο λόγο, δηλαδή, να θέλει κάποιος την Αννα Βαγενά στο κόμμα του πέρα από τη μεταφορά των ψήφων που σέρνει πίσω της; Για το πολιτικό της κριτήριο ή για το όραμα που περιγράφει; Ας είμαστε σοβαροί. Για τον ΣΥΡΙΖΑ η Βαγενά είναι οι ψήφοι των πολιτών και η ψήφος της στη Βουλή. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Αλλά και για τους πολίτες, τι αντιπροσωπεύει η Αννα Βαγενά; Μία επιλογή θυμικού με συναισθηματική χροιά, αλλά χωρίς πολιτικό κριτήριο. Ακόμα ένας σταυρός σε ένα συμπαθητικό, αναγνωρίσιμο πρόσωπο. Μία ψήφος που μας αντιπροσωπεύει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News