Ιανουάριος 1996: η κρίση των Ιμίων έχει τελειώσει και από το βήμα της Βουλής ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαριστεί «την κυβέρνηση των ΗΠΑ» για τη βοήθεια που είχε προσφέρει στην αποτροπή της πολεμικής εμπλοκής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μόλις ο Σημίτης είπε το «ευχαριστώ», διάφοροι θερμόαιμοι υπερπατριώτες εξεγέρθηκαν και άρχισαν να κραυγάζουν. Μεταξύ αυτών, όπως φαίνεται στα βίντεο της εποχής, ένας νεαρός βουλευτής. Και το όνομα αυτού Πάνος Καμμένος.

Ιούλιος 2015: η κρίση με το όνομα GREXIT έχει (μάλλον) αποσοβηθεί και ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης ευχαριστεί «την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον κ. Ομπάμα» για την συμβολή τους στην αποτροπή άλλης μιας καταστροφής, οικονομικής αυτή τη φορά, δηλαδή της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Το νέο «ευχαριστώ» δεν ειπώθηκε από το βήμα της Βουλής, αλλά από το κομματικό ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο». Δεν ξέρω πόσοι «κόκκινοι» ακροατές του έγιναν «μαύροι» από το σοκ (αν υπήρξε τέτοιο), αλλά οι αντιδράσεις ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Ο λαλίστατος Πάνος Καμμένος σήμερα δεν είναι απλός βουλευτής, αλλά γενικός αρχιστράτηγος στο Πεντάγωνο. Τσιμουδιά. Δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα. Οι Αμερικανοί είναι σήμερα φίλοι μας.

Επειδή αυτά αλλάζουν, προβλέπω ότι, όταν ο σημερινός αντιγερμανισμός θα έχει περάσει, κάποιος άλλος θα ευχαριστήσει «την κυβέρνηση της Γερμανίας» για την συμβολή της, κ.λπ., κ.λπ.. Λέω να το κάνουμε από τώρα και να ευχαριστήσουμε τον δαίμονα Βόλφανγκ Σόιμπλε!

Ιδού γιατί:

1. Διότι, με την αταλάντευτη επιμονή του να μας πετάξει έξω από το ευρώ, κατάφερε να μας κρατήσει μέσα! Αν ο Σόιμπλε δεν παρουσίαζε το σχέδιό του «ελληνική έξοδος» λίγο πριν από τις κρίσιμες συνεδριάσεις του Eurogroup και της Συνόδου Κορυφής, οι δικοί μας, κοιμώμενοι τον ύπνον του δικαίου, θα πίστευαν ακόμα ότι είχαν συντρίψει την Ευρώπη και θα ξύπναγαν με τα ΙΟU στην τσέπη, πριν επιστρέψουν στην Αθήνα για να τυπώσουν δραχμές.

2. Διότι κατάφερε (ο Σόιμπλε) να αποσπάσει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας από τον κόσμο των φαντασιώσεων και των ψεκασμών και τον έκανε να καταλάβει με ποιους παλαβούς (δικούς του) έχει μπλέξει.

3. Διότι αποκάλυψε (ο Σόιμπλε) ότι είχε ακριβώς το ίδιο σχέδιο με τον, κατά τα άλλα, άσπονδο εχθρό του Γιάνη Βαρουφάκη. Το σχέδιο Σόιμπλε πρόβλεπε (προβλέπει ακόμα!) με «χαρτιά» (ΙΟU) να πληρώνει το ελληνικό κράτος τις υποχρεώσεις του (εδώ). Τα ίδια «χαρτιά» ήταν ο κρυφός άσος του Βαρουφάκη (εδώ).

Οσο κι αν ανάβουν τα λαμπάκια κάποιων κάθε φορά που βλέπουν και ακούνε τον επίμονο Γερμανό, μπορεί να του χρωστάμε χάρη. Αν γλιτώσουμε, τελικά, την έξοδο, σ’ αυτόν θα οφείλεται. Ξεσκέπασε τους συμμάχους του «δραχμιστές» και άνοιξε τα μάτια του Τσίπρα και όσων ζούσαν στον φανταστικό τους κόσμο. Ειδικά ο σημερινός πρωθυπουργός και ο μισός ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τον ανακηρύξουν ευεργέτη τους.

Αν δεν υπήρχε ο Σόιμπλε, δεν θα υπήρχαν σήμερα οι ίδιοι στις καρέκλες τους. Αν ο Σόιμπλε δεν έκανε την ταρζανιά του με την έκθεση-εισήγηση για το GREXIT, ο Τσίπρας θα ζούσε στον κόσμο του Βαρουφάκη, η χώρα θα βρισκόταν εκτός ευρώ, χωρίς κανέναν σύμμαχο να αντιδράσει και ο νυν πρωθυπουργός δεν θα προλάβαινε να περάσει την πόρτα του Νομισματοκοπείου στον Χολαργό. Θα το είχαν καταλάβει εξ εφόδου οι σύντροφοί του Λαφαζάνης και Λεουτσάκος, αν κι αυτούς δεν είχε προλάβει να τους συλλάβει η Ζωή. Η κωμωδία θα παιζόταν για λίγο, γιατί θα ακολουθούσε η τραγωδία.

Γι' αυτό λέμε ότι οφείλουμε χάριτες στον Σόιμπλε, που τα απέτρεψε όλα αυτά. Αν ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ επιζήσουν πολιτικά, σ' αυτόν θα το οφείλουν. Η καταφυγή στον «ακραίο» Σόιμπλε είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας τους, τώρα που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Ο εχθρός Σόιμπλε είναι σύμμαχός τους, για να διατηρηθούν στην εξουσία.

Αλλωστε, τα λέει όλα η διαχρονικής αξίας ρήση του Γερμανού φιλοσόφου Φρίντριχ Νίτσε: «Αυτός που ζει απο τη μάχη με έναν εχθρό έχει προσωπικό συμφέρον να διατηρήσει τον εχθρό του ζωντανό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News