Ο αντίλογος ενός νεοφιλελεύθερου
Ο αντίλογος ενός νεοφιλελεύθερου
Στην απαντηση του στον Σ.Μάνο ο Γ.Βαρουφάκης (Γ.Β) θέτει το ερώτημα σχετικά με το γιατί να πληγεί η προσοδοθηρία των συντεχνιών και να μην τιμωρηθούν οι τραπεζες που αντιθέτως λούζονται με κεφάλαια.
Θεωρητικά δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί τον οποίο θα πρέπει να ισχύει αυτό και όπως ασφαλώς γνωρίζει ο Γ.Β στις ΗΠΑ δεν υπήρξαν λίγοι νεοφιλελεύθεροι πού πρότειναν ότι οι προβλήματικές τράπεζες στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της κρίσης θα έπρεπε να αφεθούν να χρεοκοπήσουν.
Ομως στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι διαφορετικό. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι καν του μεγάλου ελλείμματος η του χρέους. Είναι το πρόβλημα μιας failed state, της οποίας όλοι οι δείκτες που αφορούν την οικονομική ανάπτυξη βρίσκονται στο κόκκινο. Και για αυτό δεν φταίνε οι τράπεζες αλλά το πελατειακό πολιτικό σύστημα και οι συντεχνίες . Τέτοιοι δείκτες είναι: Η ευκολία δημιουργίας και λειτουργίας επιχειρήσεων, το επίπεδο των θεσμών, η ισχύς των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, η προστασία των επενδυτών, η διαφθορά του δημόσιου τομέα, το επίπεδο της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η ασφάλεια των πολιτών, η παραγωγή και η εφαρμογή καινοτομιών, το μάνατζμεντ, ο βαθμός οικονομικής ελευθερίας , η ικανότητα της χώρας να παράγει νέες ιδέες(όπως εκφράζεται από τα διπλώματα ευρασιτεχνίας) η ανταγωνιστικότητας, το επίπεδο των ξένων επενδύσεων, το κόστος της κρατικής γραφειοκρατίας κλπ.
Σε όλους σχεδόν τους προαναφερθέντες δείκτες η Ελλάδα καταλάμβανε από το 2009 μία από τις χειρότερες θέσεις όχι απλά μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης αλλά και μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27. Οι επιδόσεις της Ελλάδας είναι χειρότερες ακόμα και σε σχέση με τα αλλα«γουρουνάκια» (Ιταλία, Πορτογαλλία, Ισπανία, Ιρλανδία). Σε ολους τους προαναφερθέντες δείκτες η Ελλάδα καταλαμβάνει της τελευταία θέση μεταξύ των χωρων αυτών.
Στους μόνους δείκτες στους οποίους η Ελλάδα καταλάμβανε την πρωτη θέση μεταξυ των χωρών της ΕΕ-27 ήταν στην διαφθορά του δημόσιου τομέα, στις αμυντικές δαπάνες, στον αριθμό των πολιτών που υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις(ως ποσοστό του πληθυσμού) και στο αριθμό των τρομοκρατικών επιθέσεων (από ιθαγενείς τρομοκρατικές ομάδες-2010).
Φταίνε οι τραπεζίτες για αυτή την κατάσταση; Ας πάρουμε π.χ. την παραγωγή ανθρωπίνου κεφαλαίου που είναι ένας απο τους πιο σημαντικούς παράγοντες ανάπτυξης. Φταινε οι τραπεζιτες για το γεγονός ότι οι Ελληνες μαθητές παρουσιάζουν από τις χειρότερες επιδόσεις στην ΕΕ-27; Δεν έχει καμμία ευθύνη η ΟΛΜΕ πού χρονια τώρα αρνείται να κάνει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση ακόμα και να δεχθεί την αξιολόγηση των καθηγητών; Φταινε οι τραπεζίτες για το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 του κόσμου; Δεν φέρει καμμία ευθύνη ο Γ.Β και οι συνάδελφοι του πού χρόνια τώρα έχουν παραδωσει τα ΑΕΙ στα τάγματα εφόδου των δυνάμεων της κομμουνιστικής αριστεράς που μπορούν να διακόπτουν διαλέξεις,να ματαιώνουν εξετάσεις και να λεηλατούν και να πυρπολούν κατά βούληση τους πανεπιστημιακούς χώρους;
Το θέμα με τις συντεχνίες δεν είναι τόσο το θέμα του μεγεθους της προσόδου όπως διατείνεται ο ΓΒ. Το θέμα είναι ότι με την δραστηριότητα τους έχουν καταφέρει να ακυρώσουν στην Ελλάδα τον-κατά Χαγιεκ- καλύτερο μηχανισμό πληροφόρησης έχει εφεύρει η ανθρωπότητα: τον μηχανισμό των τιμών. Στήν θέση του έχουν επιβάλει την δικτατορία των παραγωγών πού μπορούν να επιβάλλουν την ποιότητα/τιμή της υπηρεσίας που προσφέρουν χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα αντιλόγου των καταναλωτών.Τα σχολεία υπάρχουν για να αμοίβονται οι εκπαιδευτικοί, τα ΑΕΙ για να αμοίβονται οι καθηγητές, τα νοσοκομεία για να πλουτίζουν οι γιατροί, οι εφορίες για να πλουτίζουν οι εφοριακοί, οι σιδηρόδρομοι για να τρώνε με χρυσά κουτάλια οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι, η ΔΕΗ για να κάνουν περιοδείες στις Μπαχάμες οι «εργαζόμενοι», τα φορτηγά για να έχουν έσοδα οι φορτηγατζήδες κλπ κλπ. Σε κανένα από τους προαναφερθέντες τομείς ο καταναλωτής δεν έχει την ουσιαστική δυνατότητα της επιλογής ή του “exit”. Μπορεί μία μάνα πού εργάζεται στο ταμείο σουπερμάρκετ να πάρει το παιδί της από το άθλιο δημόσιο της γειτονιάς και να το στέιλει στο Κολλέγιο με voucher πληρωμένο από το κρατος, οπως θα πρότεινε ο Hayek –εξασκώντας έτσι την δυνατότητα να τιμωρήσει τους κάκους καθηγητές; Ασφαλώς όχι! Μιά τέτοια πρόταση προκαλεί ρίγη τρόμου στην προοδευτική κομπανία για την οπoίαν ο ρολος του πολίτη είναι απλά να σκύβει ευλαβικά το κεφάλι τις επιθυμίες των συντεχνιών και να μην έχει απολύτως καμία δυνατότητα επιλογής.
Τη σημερινή Ελλάδα δεν την δημιούργησαν ούτε ο Κεινς ούτε ο Χάγιεκ. Την δημιούργησαν διάφορες πολιτικές και επαγγελματικές μαφίες. Οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν έχουν καμία αυτονομία – υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτικών οπως αποδεικνύεται από τα θαλασσοδάνεια πού έδιναν και δίνουν σε ΜΜΕ και κόμματα.
Ομως ακόμα και αν ο Κέινς δεν ευθύνεται για την σημερινή Ελλάδα δυστυχώς η ρητορική του κεινσιανισμού, της «εισοδηματικής αναδιανομής» και της «τόνωσης της ζήτησης» επέτρεψε στις μαφίες να προσδώσουν μια ιδεολογική νομιμοποίηση στην αδίστακτη προσπάθεια τους να μεγιστοποιήσουν το ατομικό τους όφέλος στα πλαίσια της χομπεσιανής πάλης όλων εναντίον όλων.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News