«Θέλετε να με απολύσετε; Δοκιμάστε». Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν στον Αλ Πατσίνο αλλά σε έναν άνδρα με κοιλιά και γκρίζα μαλλιά που μοιάζει να πάσχει από ίκτερο. Και αυτό γιατί στο «Paterno», τη νέα ταινία του Μπάρι Λέβινσον για λογαριασμό της ΗΒΟ, ο εμβληματικός αμερικανός ηθοποιός μεταμορφώνεται στον Τζο Πατέρνο, τον θρυλικό ιταλοαμερικανό που κατείχε μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness ως ο προπονητής με τις περισσότερες νίκες (409) στην ιστορία του κολεγιακού αμερικανικού φούτμπολ. Έως τη στιγμή που τον κατηγόρησαν ότι κάλυψε έναν από τους βοηθούς του, τον Τζέρι Σαντάνσκι, ένοχο για τη σεξουαλική κακοποίηση τουλάχιστον σαράντα παιδιών στα αποδυτήρια του Pennsylvania State University, εκεί όπου ο «JoePa» θεωρείτο βασιλιάς.

«Κατάγομαι από τον δρόμο, από το Νότιο Μπρονξ, όπου ζούσα με τη μητέρα και τους παππούδες μου που είχαν μεταναστεύσει από το Κορλεόνε στη Νέα Υόρκη, πριν ο Λι Στράσμπεργκ με δεχτεί στο Actor’sStudio», θυμάται, σήμερα, ο Πατσίνο, έπειτα από 50 χρόνια καριέρας και έχοντας φτάσει αισίως στην ηλικία των 77 ετών.

Με τους γκάνγκστερ Μάικλ Κορλεόνε και Τόνι Μοντάνα αλλά και με τον αστυνομικό Σέρπικο, ο Τζο Πατέρνο «μοιράζεται την ίδια αίσθηση μοναξιάς που βίωνα και εγώ μικρός, όταν κλεινόμουν σε ένα δωμάτιο και υποδυόμουν όλα όσα έβλεπα στον κινηματογράφο». Από τότε ο Πατσίνο πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες, κερδίζοντας, μεταξύ άλλων, ένα Όσκαρ και πολλές Χρυσές Σφαίρες, ενώ την επόμενη χρονιά πρόκειται να τον δούμε, μαζί με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο (γνωστό και ως «Βίτο Κορλεόνε») στο «The Irishman» του Μάρτιν Σκορσέζε.

Τι άλλαξε, όμως, κατά τη διάρκεια μισού αιώνα, από τότε που ο άσημος Αλ παρουσίαζε τα θεατρικά του σκετσάκια στις βιτρίνες των μπαρ του Γκρίνουιτς Βίλατζ; «Σήμερα έχω την ευκαιρία και το προνόμιο να επιλέγω. Ήμουν 23χρονών και, ίσως, δυστυχισμένος. Προσπαθούσα να στραφώ προς μια κατεύθυνση, η οποία ήταν συνήθως ο κινηματογράφος. Τώρα στρέφεται ο κινηματογράφος προς εμένα για να μου πει “θα σε σώσω εγώ”. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να πεις ναι ή όχι, “αυτό το επιλέγω, αυτό το απορρίπτω”. Απολαμβάνω  τη μεγάλη λοταρία του θεάματος. Δεν παίζω πια σε ταινίες επειδή πρέπει»,αποκάλυψε ο ίδιος.

Μιλώντας στην La Repubblica με αφορμή την επικείμενη προβολή του «Paterno» στην Ιταλία, αναγνώρισε επίσης πως οφείλει πολλά στο θέατρο – «στο παρελθόν ήμουν εσωστρεφής, ντροπαλός, το θέατρο με βοήθησε να συμβιβαστώ με το κοινό και την ταυτότητά μου». Αλλά, επικαλούμενος τον Όρσον Γουέλς, θέλησε να επισημάνει πως «εάν μπεις στον κινηματογράφο δεν υπάρχει επιστροφή».

Για λογαριασμό της HBO τα τελευταία χρόνια ο Πατσίνο έχει υποδυθεί επίσης τον ομοφυλόφιλο δικηγόρο Ρόι Κoν στο «Angels in America», τον πατέρα της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας Τζακ Κεβορκιάν στο«You don’t know Jack» αλλά και τον μουσικό παραγωγό και μουσικό «Φιλ Σπέκτορ» που κατηγορήθηκε και κρίθηκε ένοχος για δολοφονία. «Εάν υπάρχει κάποιο στοιχείο, αυτό είναι ότι τους υποδύομαι εγώ. Ο χρυσός κανόνας είναι να αποφεύγεται η επανάληψη, η μίμηση», είπε δίχως περιστροφές. 

Όσον αφορά τον Τζο Πατέρνο και τις κατηγορίες περί συγκάλυψης των πράξεων του συνεργάτη του, ο Πατσίνο έδωσε τη δική του ετυμηγορία: «η υποκριτική είναι ένα από τα πιο σύνθετα πράγματα στον κόσμο. Στην περίπτωση του Πατέρνο έπρεπε να επιλέξω: πιστεύω τον Πατέρνο ή τον θεωρώ ψεύτη; Γνωρίζω πολλούς προπονητές και τους συνάντησα έναν προς έναν ώστε να προετοιμαστώ. Όλοι μιλάνε όπως και ο Πατέρνο. Επαναλαμβάνουν τα ίδια λόγια. Κυρίως τη λέξη “focus”. Πράγματι, εστιάζουν την προσοχή τους στο γήπεδο, στο παιχνίδι. Πέρα από τον αθλητισμό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ενδέχεται ο Πατέρνο να μην είχε αντιληφθεί τι συνέβαινε στα αποδυτήρια». 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News