Στη βόρεια Αφρική, που είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας μεταναστών στην Ευρώπη, η ανεργία των νέων ετοιμάζει το έδαφος για την ανάπτυξη των φανατικών ισλαμιστών.

Στην Τυνησία η παραβατικότητα των εργατών που επιστρέφουν από τη Συρία αποτελεί ήδη μεγάλο πρόβλημα. Την Αίγυπτο ελέγχουν οι στρατιωτικοί όμως η Λιβύη είναι ανεξέλεγκτη. Τρία χρόνια μετά τη δολοφονία του Καντάφι, το βορειοδυτικό τμήμα της χώρας με πρωτεύουσα την Τρίπολη, βρίσκεται στα χέρια της «Λιβυκής Αυγής», μιας συμμαχίας πολιτοφυλάκων που κάποτε πολέμησαν στο πλευρό του Οσάμα Μπιν Λάντεν στο Αφγανιστάν. Μαζί τους βρίσκονται και έμποροι από τη Μισράτα, οι οποίοι συναλλάσσονται με την Ευρώπη, όπως και Βέρβεροι, οπαδοί μιας οργάνωσης που όταν γεννήθηκε το Ισλάμ αρνήθηκε τον αραβικό του χαρακτήρα. Μέσα στο χάος των πεποιθήσεων που επικρατεί στο δυτικό αυτό τμήμα της Λιβύης, αρχίζουν να εμφανίζονται και οι ανωφελείς γόνοι του ΙΣΙΣ. Ούτε λόγος βέβαια για δημοκρατία αφού οι οπαδοί της «Λιβυκής Αυγής» κατέλαβαν την πρωτεύουσα όταν απέτυχαν στις εκλογές για το κοινοβούλιο. Οι κερδισμένοι που ανατράπηκαν κατέφυγαν στο ανατολικό τμήμα της χώρας, στα σύνορα με την Αίγυπτο. Έδρα της ορφανής λιβυκής κυβέρνησης είναι η Μπέιντα και από εκεί εκπέμπουν στη χώρα τους ότι αγωνίζονται εναντίον των Τζιχαντιστών που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία στην Τρίπολη. Μαζί τους βρίσκεται και ό,τι απέμεινε από τις στρατιωτικές δυνάμεις του Καντάφι και αποκαλούν τον εαυτό τους «Επιχείρηση Αξιοπρέπεια». Επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων είναι ο στρατηγός Χαλιφά Χαφτάρ, παλιός συνεργάτης του Καντάφι που κατέφυγε στις ΗΠΑ και επέστρεψε στη Λιβύη μετά από εικοσιπέντε χρόνια. Σύμμαχος του Χαφτάρ είναι ο δικτάτορας της Αιγύπτου, στρατηγός Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, ο οποίος ανησυχεί για τις επιπτώσεις που θα είχε μια ισλαμιστική Λιβύη για την Αίγυπτο.

Η πρώτη επιχείρηση του Χαφτάρ ήταν να βομβαρδίσει την Μπενγκάζι από τον αέρα και να αποκλείσει τις δυνάμεις της «Λιβυκής Αυγής» από τις προσβάσεις τους στην Τυνησία. Στο μεταξύ ο στρατός της «Αυγής» πλησιάζει τους πολιορκημένους φίλους της στην Μπεγκάζι, βάζοντας φωτιά στους σταθμούς άντλησης του πετρελαίου σε όλο τον κόλπο της Σύρτης. Οι νεκροί τους τελευταίους έξι μήνες ξεπέρασαν τις 2,5 χιλιάδες.

Οι δυτικές δυνάμεις που ενίσχυσαν την ανατροπή του Καντάφι αναρωτιούνται τώρα από πού ξεπήδησαν όλοι αυτοί οι σφετεριστές της εξουσίας. Όταν οι Λίβυες επαναστάτησαν θεωρούσαν ότι δεν μοιράζονταν με τις άλλες αραβικές χώρες την ποικιλία των θρησκευτικών αιρέσεων και των εθνοτικών ομάδων. Ωστόσο φαίνεται ότι ο λιβυκός εμφύλιος έγινε μαγνήτης για κάθε μορφή εξτρεμισμού από αυτούς που ενδημούν στη Μέση Ανατολή, μισθοφόρους πάσης μορφής και πετροδολάρια της Σαουδικής Αραβίας που ποτέ δεν απουσιάζουν από ένοπλες ανωμαλίες στον κόσμο.

Στη σύγκρουση αυτή ανάμεσα στους αρχεγονιστές της «Λιβυκής Αυγής» και τους μετριοπαθείς της «Αξιοπρέπειας», σημαντικό ρόλο θα παίξει και η βερβερική εθνότητα που αγωνίζεται εναντίον της ολοκληρωτικής επιβολής των Αράβων. Πρόκειται, ισχυρίζονται οι Βέρβεροι, για αγώνα που διαρκεί 1.400 χρόνια. Το Κογκρέσο των Βέρβερων στη δυτική Λιβύη απαιτεί δικαιώματα μειονότητας στη χώρα και αυτονομία στη δυτική Λιβύη. Παράλληλα, η Κυρηναϊκή στα σύνορα με την Αίγυπτο ονειρεύεται κάποια μορφή αυτονομίας από την υπόλοιπη χώρα. Έχει το ένα τρίτο του πληθυσμού αλλά και τα δύο τρίτα της παραγωγής του πετρελαίου. Παρουσιάζει ακόμα επάρκεια σε υδάτινους πόρους και έχει ορυχεία χρυσού στα σύνορα με την Αίγυπτο.

Στη Σύρτη οι ισλαμιστές προβάλλουν διαρκώς ταινίες με τους αποκεφαλισμούς των 21 Αιγυπτίων Κοπτών που υπήρξαν πρόσφατα θύματα της αγριότητας των φανατικών Μουσουλμάνων. Σκοπός των ανταρτών είναι η κατατρομοκράτηση των κατοίκων ώστε να ελέγχουν τις κατεχόμενες περιοχές με τις λιγότερες δυνατόν δυνάμεις.

Οι εξωτερικοί παράγοντες στον λιβυκό εμφύλιο δεν παρουσιάζουν ομοιογένεια κινήτρων. Οι προθέσεις των Τούρκων και του Κατάρ που υποστηρίζουν τους ισλαμιστές, είναι δυσεξήγητες. Αντίθετα, τα εμιράτα και η Αίγυπτος που εφοδιάζουν την «Αξιοπρέπεια» προκρίνουν να τηρήσουν φιλοδυτική στάση.

Ποια όμως είναι η σημερινή πολιτική της Ευρώπης και των ΗΠΑ έναντι της κατακερματισμένης Λιβύης; Λογικά ο κίνδυνος ενός τρομοκρατικού Ισλαμισμού στη μεγαλύτερη παραγωγό πετρελαίου στη Βόρειο Αφρική θα πρέπει να ταράζει τον ύπνο των δυτικών δυνάμεων.

Y.Γ.: Αφότου γράφτηκε αυτό το κείμενο, έγινε μια θανατηφόρα εισβολή στο Μουσείο της Τύνιδας με πολλούς νεκρούς από τους φανατικούς ισλαμιστές. Το κακό εξαπλώνεται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News