Από τον γνωστό ιό της σύγχυσης ανάμεσα στο «είναι» και στο «φαίνεσθαι» προσβλήθηκε και η Ελενα Κουντουρά. Η οποία μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο συνόδευσε την (σ.σ.: εύλογη) ανησυχία της για την επερχόμενη τουριστική περίοδο με αναφορές για το Προσφυγικό και συγκεκριμένα με τους χιλιάδες μετανάστες που βρίσκονται στις πλατείες και τους δρόμους της χώρας.

Το πρόβλημα λοιπόν για την υπουργό Τουρισμού δεν επικεντρώνεται στο ίδιο το γεγονός αλλά στα ΜΜΕ! Τα οποία (σ.σ.: ως νέος Νίκος Παππάς…) συμβούλεψε να δείχνουν πιο θετικές εικόνες από την Ελλάδα και όχι μόνο πρόσφυγες.

«Υπάρχει εμμονή από ΜΜΕ να δείχνουν εικόνες απο την Ειδομένη και την Πλατεία Βικτωρίας. Θα πρέπει να δίνονται και άλλες εικόνες που δεν είναι ίδιες», είπε χαρακτηριστικά. Εννοώντας προφανώς ότι αν δεν δείχνεις εικόνες από την Πλατεία Βικτωρίας τότε το πρόβλημα στην Πλατεία Βικτωρίας, απλώς δεν υπάρχει.

Ή μήπως εννοεί ότι το πρόβλημα υπάρχει μεν, αλλά αν δεν το δείχνουμε δεν μπορούν να το δουν οι ξένοι, οπότε όταν το ανακλύψουν αφού έχουν ήδη έρθει στην Ελλάδα για διακοπές θα είναι πλέον αργά;

Μια τρίτη εκδοχή βέβαια, είναι η Ελενα Κουντουρά να εννοεί ότι τα ρεπορτάζ με θέμα το προσφυγικό θα μπορούσαν να συνοδεύονται από διαφημιστικές εικόνες του ΕΟΤ με ξέγνοιαστους τουρίστες να τρέχουν το ηλιοβασίλεμα στις παραλίες ή να περπατούν αγκαλιά στην Πλάκα.

Το παρήγορο πάντως είναι ότι όλο αυτό έμεινε σε επίπεδο παρατήρησης. Δηλαδή η υπουργός δεν απείλησε ότι θα στείλει εξώδικο (και αυτή…) στα ΜΜΕ, όπως συνηθίζουν τελευταία κορυφαίοι συνάδελφοί της.

Τι κάνεις όταν έχεις δανείσει χρήματα σε κάποιον και εκείνος συμπεριφέρεται σα να το έχει ξεχάσει; Στην αρχή συμπεριφέρεσαι διακριτικά. Μετά αρχίζεις τους υπαινιγμούς σα να θέλεις να του το υπενθυμίσεις χωρίς να τον προσβάλλεις. Και στο τέλος ή παίρνεις απόφαση ότι δεν θα τα πάρεις ποτέ πίσω ή τα ζητάς ευθέως, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει αυτό στη σχέση σας.

Ε, σε αυτό το τελευταίο στάδιο βρίσκεται ο Πρόεδρος της Βουλής σχετικά με τα δάνεια που έχουν πάρει αρκετοί βουλευτές από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Κοινοβουλίου. Διότι αρκετοί από αυτούς τους βουλευτές, όπως γράφει ο <a href=”http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=781436″ target=”_blank”>Βηματοδότης</a>, σφυρίζουν αδιάφορα στις όποιες υπενθυμίσεις και δεν δείχνουν καμία πρόθεση να αποπληρώσουν τα δανεικά.

Γι’ αυτό και ο Νίκος Βούτσης, έχοντας εξαντλήσει τη «διακριτικότητα» στο σχετικό θέμα, αποφάσισε να στείλει επιστολές στους μπαταξήδες για να τους υπενθυμίσει τις υποχρεώσεις τους και να ζητήσει τα λεφτά της Βουλής πίσω.

Ισως παλιότερα, τα ringtones των πολιτικών -ειδικά δε των κυβερνητικών αξιωματούχων- θα μπορούσαν να γίνουν θέμα μιας «πιπεράτης» lifestyle έρευνας που θα αποκάλυπτε την ανθρώπινη πλευρά τους. Σήμερα, ύστερα από όσα έχουν μεσολαβήσει όμως αποκαλύπτουν περισσότερο τις εμμονές τους και σε μερικές περιπτώσεις το πώς (σ.σ.: θέλουν να…) βλέπουν τον εαυτό τους.

Γι’ αυτό και η πληροφορία που δημοσιεύει σήμερα ο Βηματοδότης σχετικά με τα ringtones κάποιων κυβερνητικών στελεχών όχι μόνο αποκαλύπτουν πολλά αλλά δίνουν και μια ακόμα δικαιολογία στον Αλέξη Τσίπρα για την απαγόρευσή τους εντός της αίθουσας του Υπουργικού Συμβουλίου.

Το κινητό της Τασίας Χριστοδουλοπούλου λοιπόν, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, χτυπάει με ήχο από ένα βαρύ, βαρύτατο καψουροτράγουδο. Λογικό αν σκεφτεί κανείς την συναισθηματική παραφορά που χαρακτηρίζει την Αντιπρόεδρο της Βουλής. Το τηλέφωνο του υφυπουργού Τέρενς Κουίκ χτυπά με τον ύμνο του Ολυμπιακού (σ.σ.: ε, άλλη μια θρησκεία όπου μπορεί να επιδείξει την ευσέβειά του και την πίστη του…), ενώ το τηλέφωνο της νέας υφυπουργού Μαρίνας Χρυσοβελώνη χτυπά με το «You’ re beautiful» (σ.σ.: αυτοεξηγήσιμο…)

Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης αγορεύει περί προσφυγικού στην εκπομπή της Αννας Μπουσδούκου, με το γνωστό επικολυρικό ύφος που τον έχει κάνει διάσημο. Δίπλα του ο Κώστας Καραγκούνης, ξεφεύγει για λίγο από το comme il faut τηλεοπτικό στυλ και αφήνει να διαφανούν τα πραγματικά συναισθήματα απόγνωσης που του δημιουργεί η παρουσία του βουλευτή Θεσσαλονίκης. Και δεν είναι μόνο ο χειμαρρώδης λόγος του που θυμίζει φοιτητικό αμφιθέατρο αλλά και η χροιά της φωνής του πρώην δημοσιογράφου Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη που κάνει την αντίδραση του πρώην εκπροσώπου τύπου της ΝΔ απολύτως κατανοητή. Στο κάτω-κάτω άλλο τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας και άλλο τα όρια της ανθρώπινης αντοχής.

Η εικόνα του Νίκου Βούτση ανάμεσα στις κοπέλες με τις παραδοσιακές φορεσιές των Δωδεκανήσων, έχει κάτι τρυφερό και ταυτόχρονα νοσταλγικό. Τρυφερό διότι το ύφος του Προέδρου της Βουλής έχει κάτι πατρικό. Θυμίζει αμήχανο αλλά υπερήφανο πάτερ φαμίλια σε αναμνηστική φωτογραφία με τις κόρες του (σ.σ.: αν και κάποιος κακεντρεχής, ξεχνώντας το φόντο που είναι η αίθουσα Γερουσίας της Βουλής, θα μπορούσε να τον παρομοιάσει με ταβερνιάρη που παρουσιάζει το χορευτικό συγκρότημα του μαγαζιού του κατά τη διάρκεια χοροεσπερίδας). Και παράλληλα σε κάνει να νοσταλγείς μια παλιά εκδοχή της Ελλάδας, τότε που οι παράτες, οι τελετές και οι επετειακοί «δεκάρικοι» ήταν από τα βασικά μας προβλήματα.

Ακόμα και ο τίτλος της εκδήλωσης θυμίζει κάτι από τα παλιά: «Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα – Ιστορική αναδρομή, αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές». Και φυσικά κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Νίκου Βούτση, ο οποίος εν μέσω τόσων προβλημάτων καλείται να βρει και να πει κάτι εμπνευσμένο και πατριωτικό.

Όμως ο Πρόεδρος της Βουλής ξέρει να τα λέει (σ.σ.: για να θυμηθούμε και το επικό «ξέρω να χτυπάω εγώ ρε μ…»). Και τι πιο πατριωτικό από μια αναφορά στις τιτανομαχίες της κυβέρνησης με τους δανειστές; Ετσι, ο οικοδεσπότης των κοριτσιών με τις παραδοσιακές φορεσιές και τις κορδέλες που έγραφαν ονόματα νησιών αναφέρθηκε στους πρώτους ένδοξους μήνες της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Εξειδικεύοντας μάλιστα στις εκδικητικές και τιμωρητικές απαιτήσεις με τις οποίες πάλεψε η κυβέρνηση και οι οποίες αφορούσαν στην αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά.

Με άλλα λόγια κατάφερε εν μέσω κορύφωσης του προσφυγικού, με όλα τα θέματα ανοιχτά και το ηθικό της χώρας στα τάρταρα, να επινοήσει μια ηρωική ιστορία που εξάρει το πατριωτικό φρόνημα.

Και όλα αυτά με την εκπρόσωπο της Κω (σ.σ.: το μόνο νησί που φέρνει προβλήματα με τους πρόσφυγες, όπως είπε στη συνέντευξή του ο Πρωθυπουργός) να είναι η μόνη που δεν χαμογελάει αλλά κοιτάζει με βλοσυρό ύφος κατά τη διάρκεια της αναμνηστικής φωτογραφίας.

Τη μια μέρα ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, δηλώνει ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα μετατρέπεται από χώρα transit σε χώρα εγκατάστασης μεταναστών. Την επόμενη μέρα προσπαθεί να «επαναδιατυπώσει» τα χθεσινά μιλώντας για παρερμηνεία των δηλώσεων του ότι η Ειδομένη δεν θα ξανανοίξει και ότι η Ελλάδα θα γίνει χώρα εγκατάστασης προσφύγων.
Ο κ. Μουζάλας διευκρίνισε ότι οι πρόσφυγες θα μείνουν στους χώρους προσωρινής εγκατάστασης για όσο χρόνο χρειάζεται και ότι ο σχεδιασμός γίνεται σαν να είναι κλειστά τα σύνορα.

Προφανώς ο Γιάννης Μουζάλας μας φέρνει μπροστά στο αιώνιο ζήτημα της σχετικότητας του χωροχρόνου, καθώς το «όσο χρειάζεται» και το «μόνιμο» υπό το πρίσμα της αιωνιότητας, δεν έχουν μεγάλη διαφορά.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς τους αιώνες που διήρκεσαν οι μεταναστευτικές ροές των ινδοευρωπαϊκών φυλών για να κατανοήσει τη σχετικότητα του χρόνου και να δικαιώσει τον υπουργό…

Η μετεγγραφή του Γιάνη Βαρουφάκη στη Βρετανία και ειδικότερα στο κόμμα των Εργατικών, θυμίζει λίγο εκείνες τις πρώτες μεταγγραφές Ελλήνων ποδοσφαιριστών σε ομάδες του εξωτερικού τη δεκαετία του ’80. Κάποιοι παρακολουθούν με ενδιαφέρον για να διαπιστώσουν αν τελικά έφταιγε το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου ή ο ίδιος ο παίκτης που δεν μπορούσε να αποδώσει. Και κάποιοι άλλοι κοιτάζουν χαιρέκακα με διάθεση «τώρα θα δείτε κι εσείς τη γλύκα», περιμένοντας τη δικαίωση.

Και ο Γιάνης δεν τους απογοήτευσε. Ο θόρυβος που συνοδεύει το όνομά του δεν άργησε καθόλου να εκδηλωθεί. Το ξεκίνημα έγινε από τον βρετανό υπουργό Οικονομικών Τζόρτζ Οσμπορν που μόλις ένα χρόνο πριν υποδεχόταν τον Γιάννη Βαρουφάκη ντυμένο «πορτιέρη σε κλαμπ» (σ.σ.: με εκείνο το δερμάτινο παλτό). Γι’ αυτό και λόγω της τραυματικής εμπειρίας αυτής ήταν δικαιολογημένα πιο καυστικός: «Υποθέτω ότι επέλεξαν αυτούς τους δύο (δηλαδή τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον Πολ Μέισον) επειδή ο πρόεδρος Μάο είναι νεκρός και ο Μίκυ Μάους… απασχολημένος». Κοινώς, αποκάλεσε τον Γιάνη Βαρουφάκη αναπληρωματικό του Μίκι Μάους!

Σχεδόν ταυτόχρονα βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον σχολιάζοντας τη συνεργασία του τέως υπουργού μας με την αντιπολίτευση μίλησε για «τον υπουργό Οικονομικών που άφησε συντρίμμια την οικονομία της χώρας του» Και απέδωσε παρόμοιες προθέσεις και στους Εργατικούς, καταλήγοντας στην αινιγματική φράση «…με δύο λόγια: Ακρόπολη τώρα» (σ.σ.: δηλαδή κάτι σαν «Αποκάλυψη Τώρα»; Ή σαν «Ερείπια Τώρα»; Κανείς δεν κατάλαβε)

https://www.youtube.com/watch?v=DppgvQEp8yc

Φυσικά ο «δικός μας» Γιάνης δεν άφησε το σχόλιο αναπάντητο. Μια μέρα μετά μέσω συνέντευξης στο CNBC (σ.σ.: παλιά του τέχνη, κόσκινο…) ο τέως υπουργός Οικονομικών μας αναφέρθηκε στα σχόλια του Τζορτζ Οσμπορν, επιστρατεύοντας το γνωστό μοτίβο της «ήττας από μια σκληρή και αδιάλλακτη Ευρώπη, που δεν του έκανε τη χάρη να δεχθεί τις προτάσεις του: «ο George Osborne με χλευάζει, προφανώς προσπαθώντας να απολαύσει το γεγονός πως είμαι ένας ηττημένος υπουργός Οικονομικών. Ναι, είμαι ένα ηττημένος υπουργός Οικονομικών αλλά από ποιόν;  Από μια αδιάλλακτη Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία αποφάσισε να μας προκαλέσει ασφυξία χρησιμοποιώντας τις κλειστές τράπεζες προκειμένου να μας επιβάλει άλλη μια επιμήκυνση και υποκριτική βοήθεια. Ο βρετανικός λαός το γνωρίζει αυτό».

Μόνο αυτό; Οχι φυσικά. Ο Γιάνης μας είπε επίσης ότι ο Τζορτζ Οσμπορν έχει την ασθένεια αυτού που «βάζει το πόδι στο στόμα» (σ.σ.: αγγλισμός που αποδίδεται καλύτερα με το «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς) και συμπλήρωσε ότι «αυτά που είπε δεν κάνουν καλό για τη νοημοσύνη του».

Συμπέρασμα: το show μόλις άρχισε. Μπορεί να πληρώσαμε ακριβό εισιτήριο αλλά τουλάχιστον μπορούμε να πούμε ότι το παρακολουθούμε πλέον χωρίς την αγωνία ότι συμμετέχουμε.

Υπάρχουν μερικές στιγμές που όσο κυνικός κι αν είναι κανείς, όσο θωρακισμένος απέναντι στην κακία του κόσμου και στην αγνωμοσύνη, δεν μπορεί παρά να λυγίσει…

Ας πάρουμε για παράδειγμα το group με τον εύγλωττο τίτλο «Κώστας Καραμανλής – Ο ηγέτης της κεντροδεξιάς» στο facebook. Ενα group αφιερωμένo στην αποθέωση του ηγέτη που αν ήταν ινδιάνος θα τον αποκαλούσαν «Μεγάλο Διοριστή».

Ε, λοιπόν αυτή η τόσο φιλόδοξη σελίδα μόλις που φτάνει τα 9.683 μέλη! Από τις εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις της περιόδου 2004-2009 ούτε 10.000 δεν βρέθηκαν να δώσουν ένα μικρό like που στο κάτω-κάτω δεν κοστίζει τίποτα, στον άνθρωπο που μερίμνησε για την επαγγελματική τους αποκατάσταση;

Για να μη μιλήσουμε για το παρεμφερές group με τίτλο «Κώστας Καραμανλής. Η τελευταία ελπίδα όλων των Ελλήνων (σ.σ.: με δώδεκα θαυμαστικά…)» που αριθμεί μόλις 1.183 μέλη! Πόση αγνωμοσύνη πια;

Σοβαρό ανταγωνιστή στο σπορ των εξώδικων προς τα ΜΜΕ, φαίνεται ότι βρίσκει ο Νίκος Παππάς στο πρόσωπο του Χρήστου Σπίρτζη. Μάλιστα, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο ίδιος στον Flash, ετοιμάζει ήδη επτά (σ.σ.: ναι επτά!) εξώδικα προς συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης που κατά τη γνώμη του (σ.σ.: και κατά την αγαπημένη του έκφραση) «πετάνε λάσπη στον ανεμιστήρα».

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων θεωρεί πως αυτό που συμβαίνει με συγκεκριμένα δημοσιεύματα, τα οποία συνοδεύονται και από επίκαιρες ερωτήσεις βουλευτών (συνήθως της ΝΔ) δεν είναι πολιτική κριτική αλλά λάσπη και χαρακτήρισε το όλο σκηνικό στημένο. Εφερε δε ως παράδειγμα τον Βηματοδότη και τον βουλευτή Λευτέρη Αυγενάκη της ΝΔ.

Ηδη πάντως ο Χρήστος Σπίρτζης προηγείται 7-1 του Νίκου Παππά, γεγονός που δεν μπορεί να μείνει για πολύ καιρό αναπάντητο από τον υπουργό Επικρατείας, Τύπου και Εξωδίκων, ο οποίος όχι μόνο κινδυνεύει να χάσει το τρίτο (σ.σ.: και ανεπίσημο) μέρος του τίτλου του αλλά να μοιάζει και λίγότερο σημαντικός από τον συνάδελφό του, αφού τον «πολεμάνε» πολύ λιγότεροι.

Και φυσικά αναμένονται στον διαγωνισμό εξωδίκων και άλλοι βουλευτές, ώστε να ολοκληρωθεί το project με την ονομασία «γράφετε μόνο ό,τι μου αρέσει».

Η μαρτυρία είναι του ίδιου του Νίκου Χατζηνικολάου δηλαδή από «πρώτο χέρι» και αφορά στην παρουσία του Αλέξη Τσίπρα κατά τη συνέντευξη του στο Star.

Οπως αποκάλυψε λοιπόν ο δημοσιογράφος, μπαίνοντας στο στούντιο της εκπομπής, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε λίγη σοκολάτα για ενέργεια. Συγκεκριμένα ρώτησε «αν υπάρχει λίγη σοκολάτα γιατί είμαι από τα χαράματα όρθιος και να δω πώς να αντέξω».

«Ηταν πολύ κουρασμένος» εξήγησε ο Νίκος Χατζηνικολάου και πρόσθεσε: «Εφαγε τη μισή στην αρχή και την υπόλοιπη στο τελευταίο διαφημιστικό διάλειμμα».

Και όπως όλοι ξέρουμε, η σοκολάτα απελευθερώνει τις ενδορφίνες, δηλαδή τις «ορμόνες της ευτυχίας». Πράγμα που ίσως εξηγεί αφ’ ενός το κέφι και τα γέλια του Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και αφ’ ετέρου το επόμενο σχόλιο…

Είναι από εκείνες τις λεπτομέρειες που μοιάζουν χαριτωμένες στην αρχή, αλλά όταν επαναλαμβάνονται αρχίζουν να τραβούν την προσοχή και να σε κάνουν να αναρωτιέσαι. Το θέμα του Αλέξη Τσίπρα με το νερό, είχε επισημανθεί για πρώτη φορά στο περίφημο προεκλογικό debate με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη – αυτό για το οποίο το μόνο που θυμόμαστε είναι η σύγκρουση για τη διαφορά ύψους. Τότε η τεράστια κατανάλωση νερού από τον Αλέξη Τσίπρα, είχε προκαλέσει πλήθος σκωπτικών σχολίων (σ.σ.: του τύπου «μαγείρεψε σαρδέλες σήμερα η Περιστέρα» κοκ).

Στη συνέντευξη όμως που έδωσε στον Νίκο Χατζηνικολάου τα πράγματα σοβάρεψαν. Η κίνησή του προς το ποτήρι, είχε αρχίσει να θυμίζει κανονικό «τικ». Μάλιστα λίγο πριν το διάλειμμα χαριτολογώντας είπε ότι θα είναι ευκαιρία να του γεμίσουν το ποτήρι με νερό (σ.σ.: το ποτήρι βέβαια ήταν γεμάτο, αλλά όταν έχεις την αγωνία σου, βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο).

Σε κάποιο άλλο σημείο της συνέντευξης, διέκοψε τον ειρμό των σκέψεών του για να ενημερώσει τον παρουσιαστή (σ.σ.: και το κοινό) ότι με μια αδέξια κίνηση έχυσε το νερό (σ.σ.: πάνω στον ενθουσιασμό του; Από νευρικότητα; Για καλή τύχη; Δεν διευκρίνισε).

Ομως εκεί που η ιστορία με το νερό έγινε πραγματικά ανησυχητική ήταν όταν το θέμα ήρθε στην ΕΥΔΑΠ που υπήρξε το τελευταίο θύμα των δημοσιογραφικών εκβιασμών. Τότε ήταν που ο πρωθυπουργός ύψωσε για πρώτη φορά τη φωνή του! Εϊχε περάσει από τόσα κρίσιμα θέματα με χαρακτηριστική ηρεμία και χαλαρότητα. Πολλές φορές γελώντας. Αλλά με την εταιρεία που παρέχει το νερό παθιάστηκε. Σοβάρεψε. Και διερωτώμενος τι χρειάζεται η ΕΥΔΑΠ 2.5εκ. διαφημιστικό budget αφού δεν έχει ανταγωνισμό ξαναθυμήθηκε το νερό που έχυσε (σ.σ.: πρόκειται περι ιδεασμού τελικά…) και το έφερε ως παράδειγμα: «Μα 2.5 εκ. για το νεράκι; Σαν αυτό που έχυσα πριν λίγο…», κατέληξε.

Αλλο ένα ερωτηματικό λοιπόν για τον ιστορικό του μέλλοντος. Αν φυσικά μείνει κανείς τελικά που να θέλει να κάνει αυτή τη δουλειά…

Τρείς φορές έχει ποζάρει κατά τη διάρκεια περιπάτου ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός. Η πρώτη ήταν εκείνη η αλησμόνητη (σ.σ.: τύπου «κοιτάξτε πόσο άνετοι και cool είμαστε») διαδρομή από το Musicafe δίπλα στην πλατεία Προσκόπων στο Παγκράτι μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου, μαζί με τον Γιάνη Βαρουφάκη (σ.σ.: έφυγε…), τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη (σ.σ.: επίσης έφυγε…) και τον Θοδωρή Μιχόπουλο (επίσης έφυγε – βλ. παρακάτω).

Η δεύτερη φωτογραφημένη βόλτα ήταν πάλι με τον Γιάνη Βαρουφάκη αλλά στον Εθνικό Κήπο (σ.σ.: αυτή τη φορά τον πήγε από διαδρομή που δεν έχει αυτοκίνητα αφού, όταν τον είχε βγάλει σε κανονικό δρόμο, έπρεπε να τον προσέχει:  ο Yanis περπατούσε και μιλούσε συνεπαρμένος χωρίς να δίνει σημασία στον δρόμο). Μαζί τους πάλι ο Θοδωρής Μιχόπουλος και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος (σ.σ.: ο μόνος που είναι ακόμα στην κυβέρνηση).

Και χθες στην ίδια διαδρομή (σ.σ.: που λόγω προϊστορίας δικαιούται τον χαρακτηρισμό «γκαντέμικη» για όσους τον συνοδεύουν) από το γραφείο του στη Βουλή μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου δια μέσου Εθνικού Κήπου, ο Πρωθυπουργός είχε μαζί του τον Νίκο Παππά. Κατά μια έννοια δηλαδή περπάτησε μόνος με τις σκέψεις του – αφού οι σκέψεις του εν πολλοίς είναι οι σκέψεις του Νίκου Παππά.

Οι δύο άνδρες φωτογραφήθηκαν (σ.σ.: αφού τι νόημα έχει να κάνεις μια cool βόλτα αν δεν υπάρχει κάποιος να την καταγράψει;) βγήκαν στην (σ.σ.: υπερ-αποκλεισμένη) Ηρώδου Αττικού και συνέχισαν το έργο της διακυβέρνησης της χώρας σίγουροι ότι έχουν στείλει το μήνυμά τους.

Μένει μόνο να δούμε ποιός θα επικρατήσει στην αναμέτρηση του Νίκου Παππά με την «κατάρα» της πρωθυπουργικής βόλτας. Γιατί αν ο υπουργός Επικρατείας / Τύπου / εξωδίκων κοκ νικήσει και αυτήν τότε θα είναι πραγματικά αμετακίνητος.

Για την οριστική αποχώρηση του Θοδωρή Μιχόπουλου από το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, ενός εκ των πλέον εμπίστων του Πρωθυπουργού, ενίοτε δε και συγγραφέα των περίφημων non papers του Μεγάρου Μαξίμου, κάνει λόγο ο Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη του στα Νέα.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, ο κ. Μιχόπουλος αποφάσισε να εγκαταλείψει το Μαξίμου έπειτα από σειρά διαφωνιών για μείζονα θέματα κυβερνητικής πολιτικής αλλά και λόγω της «παντοκρατορίας» του Νίκου Παππά (σ.σ.: αν και κατά μια έννοια, κυβερνητική πολιτική και Νίκος Παππάς είναι το ίδιο).

Οταν ο Τζέρεμι Κόρμπιν ανέλαβε την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, ορισμένοι εκ των χρηματοδοτών της παράταξης είπαν ότι δεν πρόκειται να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη. Ο λόγος; Οι ριζοσπαστικές απόψεις του κ. Κόρμπιν που, δεδομένων των συνθηκών στη Βρετανία, θεωρούνται ακραίες. Μάλιστα κάποιοι δημοσιογράφοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τον κ. Κόρμπιν ως «Τσίπρα της Βρετανίας», γεγονός που, όπως φαίνεται, προκάλεσε ενόχληση και για αυτό δεν επαναλήφθηκε. Βοήθησε βέβαια και ο ίδιος ο ηγέτης των Εργατικών που μετρίασε την ένταση της κριτικής του προς την κυβέρνηση και το σύστημα. Eσπευσε μάλιστα να δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ηγηθεί εκστρατείας υπέρ του Brexit. Τώρα, όμως, εκπλήσσει. Οπως ανακοινώθηκε, προσέλαβε τον Γιάνη Βαρουφάκη στην ομάδα των συμβούλων του. Τι ακριβώς θα κάνει ο Γιάνης Βαρουφάκης; Πρώτον, εντύπωση. Δεύτερον, θα συμβουλεύει τον κ. Κόρμπιν για το δρόμο που οδηγεί στην ευημερία, χωρίς λιτότητα. Τρίτον, θα βελτιώσει τον λογαριασμό του σε στερλίνες. Το κυριότερο, βέβαια, αφορά τον πρωθυπουργό Κάμερον. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, θα μπορεί πάντα να δείχνει στους ψηφοφόρους τους συμβούλους του αντιπάλου του.

Μια «μονομαχία» ανάμεσα στην Άννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Κατρούγκαλο που συνέβη στο συνέδριο των Δελφών, αφηγείται σήμερα στα Νέα ο Γιώργος Παπαχρήστος.

Συγκεκριμένα, στην ομιλία του ο υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε στις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν μείωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους Θεσμούς.

Την ομιλία του υπουργού διέκοψε η Άννα Διαμαντοπούλου η έκανε λόγο για «τα φαινόμενα λαϊκισμού που κυριάρχησαν στη χώρα ξαιτίας ακριβώς της αδυναμίας των Θεσμών» (σ.σ.:πρώτη σπόντα…) και τόνισε ότι «το στοίχημα είναι πλέον να αναταχθεί το πολιτικό σύστημα για να γίνουμε μια χώρα με θεσμούς, που λύνουν τα προβλήματα και πάνε μπροστά».

Μετά τη διακοπή για χειροκροτήματα (σ.σ.: η αίθουσα όπως είχε φανεί από προηγούμενη παρέμβαση του Γιώργου Κατρούγκαλου δεν ήταν ιδιαίτερα «φιλοκατρουγκαλική»), η Άννα Διαμαντοπούλου συνέχισε, απευθυνόμενη πάλι στον ομιλητή, με μια «σπόντα» μεγατόνων:

«Είναι εμφανές ότι το ακροατήριο δεν είναι της δικής σας άποψης. Ομως είχατε την ευκαιρία να πάρετε τον λόγο και να την εκφράσετε. Ξέρετε ότι επί 6 χρόνια δεν μπορούσαμε εμείς του ΠΑΣΟΚ να σταθούμε σε ακροατήρια, όπου υπήρχαν άτομα που δεν συμφωνούσαν με τη δική μας άποψη. Αισθανόμασταν έντονη τη βία σε κάθε μας εμφάνιση. Αυτή είναι κατάλυση της δημοκρατίας. Εύχομαι στη χώρα μας να μην ξαναζήσουμε κάτι ανάλογο». Υπενθυμίζοντάς του με τρόπο ότι εκείνος είχε μιλήσει πολλές φορές για «λαϊκή οργή που θέτει τα όρια της νομιμότητας», δικαιώνοντας ουσιαστικά τους προπηλακισμούς.

Και η αίθουσα ξαναξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Για να δείτε παλιότερες Βαβέλ πατήστε ΕΔΩ