Ξεκίνημα με σούσι (rolls πάπιας με μάγκο και California Rolls) και μετά διαλέγετε… Προτιμάτε «Ελάφι σαλμί με φρούτα δάσους και framboise με σως Porto και παραδοσιακή γέμιση»; (Ε ναι, προ πάντων να τηρείται η framboise παράδοση…). Ή μήπως «Άγριο σολωμό Σκωτίας ποσέ Jampo γαρίδα με μαύρο χαβιάρι και σως champagne»; (Όχι, ο ήμερος σολωμός δε λέει, άσε που, αν δεν είναι απ’ τη Σκωτία, σκαλώνει…).

Μήπως σας εξιτάρει «Φιλέτο νεροβούβαλου (κατά κοινή ομολογία, αν δεν έχει κάνει πλιτς πλατς ο βούβαλος, δεν είναι γευστικός) με πουρέ γλυκοπατάτας σε σάλτσα πράσινου πιπεριού», ή σας διεγείρει «ο καπνιστός σολωμός με πόδια βασιλικού καβουριού»; (βασίλειο έχουν ακόμη τα καβούρια απ’ ό,τι φαίνεται….). Ελκύουν επίσης «το στήθος περιστεριού και συκώτι πάπιας (ωρέ γενοκτονία της κατακαημένης οικογένειας Ντακ) σε καρπάτσιο παντζαριού με μαρμελάδα από σύκο και πράσινο μήλο»….

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες δεν αντέχω στον πειρασμό να μη γκουγκλάρω το λήμμα «Μενού σε Χριστουγεννιάτικα ρεβεγιόν», για να σκάσει και κανένα χείλι – τα μενού ως είδος κλαυσιγελικής μετεπιθεώρησης. Ένα μικρό απάνθισμα μόλις παρέθεσα, αν και η ρεβεγιονομηχανή αναζήτησης έχει ακόμη και «δροσερή σαλάτα άγριου ρυζιού (γκαγκάν γκαγκάν)», «βασιλομανίταρα», «χτένια» (πολλά χτένια με τα σχετικά γένια), άγριο (γκρρρρρ) αγριογούρουνο και πολλή πάπια. Από γκραντέ εστιατόρια μέχρι αστεράτα ξενοδοχεία, οι σεφ και οι επί του μενού τα δίνουν όλα και το τερματίζουν με στόχο τον εντυπωσιασμό και την πρόκληση – κάτω από κατοστάρικο, άνευ ποτά, δεν καθαρίζεις.

Μόλις πριν πέντε-έξι χρόνια, στην Εποχή των Χρημάτων, το ερώτημα για το πού απευθύνονται οι συγκεκριμένες προτάσεις και ποιο είναι το αγοραστικό τους κοινό, φαινόταν εκτός τόπου και χρόνου έως γκρίνια. Σήμερα, στην Εποχή των Συσσιτίων, το ίδιο ερώτημα επανέρχεται με άλλη διάσταση, μιας και οι σχετικές καταχωρίσεις δεν έλειψαν κι εφέτος. Κάποιοι, προτείνοντες ή πελάτες, δεν πήραν κι ούτε θέλουν να πάρουν χαμπάρι τι συμβαίνει ένα βήμα δίπλα τους, μεσοτοιχία στη μεζονέτα τους… Στην εξειδικευμένη πορνογραφία των εκπομπών μαγειρικής της τηλεόρασης (βλέπω αυτό που ποτέ δεν πρόκειται να κάνω), προστίθεται το εποχικό κερασάκι του δείπνου του χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν, έτσι για να δείξουμε πως τίποτα δεν μας άγγιξε, πως το πάρτι συνεχίζεται και πως το παγόβουνο, το ναυάγιο κι οι απώλειες είναι σα να μη συνέβηκαν όσο η ορχήστρα το λαλάει, οι τρούφες είναι μαύρες και τα σορμπέ έρχονται…

ΥΓ. Βρήκα κάπου σε κάποιο μενού «Καβούρι ραβιόλι με Φρούτα του Πάθους». Παθανθές το εδώδιμο (passiflora edulis) λέγεται επιστημονικά το φρούτο του Πάθους κι είναι γνωστές οι κατασταλτικές και ηρεμιστικές του ιδιότητες…

Κάτι θα ξέρει ο σεφ που το διάλεξε…
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News