Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου οι εγκαταστάσεις του Τάε Κβον Ντο στο Παλαιό Φάληρο και του Χόκεϊ στο Ελληνικό άνοιξαν για την προσωρινή φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών, από την Περιφέρεια Αττικής, χωρίς ωστόσο να έχει διατυπώσει γνώμη ούτε η ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΕ ούτε και το ΤΑΙΠΕΔ στο οποίο ανήκουν τα ακίνητα. Το κακό ήταν μικρό. Η Πολιτεία χρειαζόταν χώρους προσωρινής παραμονής των προσφύγων και οι πρόσφυγες του Σεπτεμβρίου ήταν κυρίως οικογένειες που είχαν φτάσει στο σημείο να καθαρίζουν με δική τους πρωτοβουλία τον χώρο του χόκεϊ.

Οσο περνούσε το φθινόπωρο η πληθυσμιακή σύνθεση άλλαζε δραματικά. Τη θέση των οικογενειών έπαιρναν νεαροί ανδρες που ταξίδευαν μόνοι και οι Σύριοι και Αφγανοί γινόταν Σομαλοί και, κυρίως, Μαροκινοί και Αλγερινοί.

Σύμφωνα με τους παλαιότερες δηλώσεις των δημάρχων Αλίμου, Αργυρούπολης και Παλαιού Φαλήρου, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας τους διαβεβαίωνε ότι τον Οκτώβριο «το θέμα θα είχε λήξει». Αλλά η κυβέρνηση είχε δυσκολίες να βρει εναλλακτικούς χώρους στην Αττική αν και προσπάθησε.

Aνθρωποι κοντά σε δύο υπουργούς που εναπλάκησαν στην διαδικασία είπαν ότι «δεν ήμασταν σε θέση να πείσουμε τοπικούς άρχοντες αλλά ούτε και το ΥΕΘΑ να διαθέσουν χώρους». Η κατάσταση άλλαξε δραματικά στις αρχές Δεκεμβρίου όταν αστυνομικοί των νοτίων προαστίων ενημέρωσαν τις δημοτικές αρχές ότι οι Μαροκινοί που είχαν καταλύσει στο στάδιο του Χόκεϊ έδερναν Ιρανούς και Πακιστανούς που δεν δέχονταν να τους ληστέψουν.

«Ομηροι» των Μαροκινών στο Χόκεϊ

Ο Εχσέρ Μουμπασάν που έφτασε εκείνη την περίοδο στο Χόκεϊ είπε στo protagon ότι «ορισμένοι Μαροκινοί είναι πολύ επικίνδυνοι άνθρωποι. Μας ζητούσαν τρία ευρώ για να κοιμηθούμε αρχικά στο πάτωμα και να μείνουμε στο γήπεδο Χόκεϊ. Επειτα τα κινητά τηλέφωνα και τα πορτοφόλια μας. Εγώ ευτυχώς δεν είχα χρήματα…»

Πηγές του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής, που δεν είχαν εξουσιοδοτηθεί πάντως να πάρουν δημόσια θέση, έλεγαν στο protagon ότι «αρκετοί από τους Μαροκινούς είχαν προβλήματα εξάρτησης σε ουσίες και ήταν γνωστοί στην Ελλάδα από το παρελθόν».

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, 400 άτομα που είχαν προκαλέσει εκτεταμένες καταστροφές και είχαν απειλήσει η και δείρει άλλους μετανάστες μεταφέρθηκαν στο κέντρο της Κορίνθου όπου όμως και κατά την διάρκεια αυτής της εβδομάδας προχώρησαν σε νέες καταστροφές. Και οι περίοικοι στο παλιό αεροδρόμιο της Αθήνας διαμαρτυρήθηκαν ότι πριν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ενισχύσει την αστυνόμευση του Χόκεϊ οι κλοπές στα γύρω περίπτερα και ψιλικατζίδικα παρουσίαζαν ιδιαίτερη αύξηση κατά τις νυκτερινές ώρες.

«Τηλεφωνούμε στους συγγενείς μας στο Πακιστάν ή σε φίλους στη Δυτική Ευρώπη και εγγυώνται έναντι των τραπεζιτών” στην πλατεία Βικτωρίας. Εκείνοι στη συνέχεια μας δίνουν χρήματα και εισιτήριο»

Να σημειωθεί ότι έως τις αρχές Δεκεμβρίου ο χώρος φυλάσσετο μόνο από έναν υπάλληλο της εταιρείας security που έχει σύμβαση με το ΤΑΙΠΕΔ. Tην ίδια περίοδο το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής σχεδίαζε να αξιοποιήσει τα τολ του παλαιού αεροδρομίου, ενώ το προσωπικό της Πολιτικής Αεροπορίας που βρίσκεται στα κτίρια κοντά στον σταθμό μετρό του Ελληνικού, είχε κληθεί να τα εκκενώσει ώστε να στεγασθούν πέντε ως δέκα χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες.

Το σχέδιο «σκόνταψε» στον δήμαρχο Αργυρούπολης-Ελληνικού Γιάννη Κωνσταντάτο και τη δημοτική αρχή του που είχε απειλήσει ότι θα προχωρούσε σε κατάληψη του χώρου αν γινόταν κάτι τέτοιο. Τελικά βρέθηκε η προσωρινή λύση να συνεχίσει να χρησιμοποιείται το Χόκεϊ για 200 άτομα. Τώρα έχει η ΕΛ.ΑΣ. την απόλυτη ευθύνη της φύλαξης του χώρου, ενώ ο στρατός φροντίζει για την τροφοδοσία με τρόφιμα. Οι οικογένειες έχουν μετακινηθεί – στη μεγάλη τους πλειοψηφία – στον Ελαιώνα .

«Ελπίζουμε», λέει στο protagon δήμαρχος Γιάννης Κωνσταντάτος, «ότι η συμφωνία για λήξη της μεταβατικής περιόδου στις 31 Μαρτίου θα τηρηθεί. Ο,τι έχουμε συμφωνήσει μέχρι σήμερα τηρείται».

Γιατί πηγαίνουν στην πλατεία Βικτωρίας;

Μετανάστες όπως ο Πακιστανός Μουμπασάν που μπήκε στην χώρα μας από την Κω θα έπρεπε να την έχει εγκαταλείψει καθώς η ισχύς του υπηρεσιακού του σημειώματος που έλαβε στο νησί του Ιπποκράτη έληξε στις 19 Δεκεμβρίου. Οταν λήγει η ισχύς των σημειωμάτων αυτών, οι μετανάστες ή οι πρόσφυγες πρέπει να εγκαταλείπουν τους χώρους προσωρινής διαμονής για να μπουν οι επόμενοι. Μόνο που δεν έχουν πού να πάνε ούτε προς το παρόν απελαύνονται πίσω στις χώρες προέλευσης. Μαγνήτης τους παραμένει η πλατεία Βικτωρίας καθώς εκεί σε δύο – τρία καταστήματα βρίσκουν τους διακινητές που κανονίζουν τη συνέχεια του ταξιδιού τους, τώρα μέσω Αλβανίας.

Εκεί σε κάποια μαγαζιά της περιοχής, μεταξύ των οποίων σε ένα με είδη καπνιστού, συναντιούνται οι ενδιαφερόμενοι με εκείνους που είναι σε θέση να τους διασφαλίσουν κεφάλαια για να φτάσουν στη Δυτική Ευρώπη.

Τα χρήματα αυτά είναι αναγκαία καθώς σχεδόν όλοι όσοι μένουν πίσω στην Αθήνα έχουν ξεμείνει από χρήματα. Μου λέει ο Πακιστανός: «Τηλεφωνούμε στους συγγενείς μας στο Πακιστάν ή σε φίλους στη Δυτική Ευρώπη και εγγυώνται έναντι των “τραπεζιτών” στην πλατεία Βικτωρίας. Εκείνοι στη συνέχεια μας δίνουν χρήματα και εισιτήριο έναντι ποσού που είτε έχει εισπραχθεί στη χώρα του εγγυητή είτε πρόκειται να εισπραχθεί. Αυτή είναι και η πιο δύσκολή περίπτωση. Να χρωστάς. Δεν ξεμπλέκεις εύκολα .Ορισμένες φορές πρέπει να έχεις συμφωνήσει πότε θα ξεπληρώσεις. Αλλες φορές πληρώνει ο εγγυητής και χρωστάς σε αυτόν. Αν είναι συγγενής σου είναι πιο απλό, όχι πάντα. Αν όχι, μπορεί να σε κυνηγάει επί χρόνια».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News