Ενα από τα κατασκευάσματα του ανθρώπου, το οποίο διεγείρει τον νου για την μεγαλοπρέπεια αλλά και για τον τρόπο κατασκευής του, είναι οι πυραμίδες των Φαραώ, στην αρχαία Αίγυπτο. Οικοδομήματα επιβλητικά, αλλά και μνημειώδη ταυτόχρονα. Ανθρώπινες κατασκευές που αποπνέουν δέος και περιέργεια για τον παρατηρητή. Και ο τρόπος ανέγερσης, τα υλικά και οι προϋποθέσεις κατασκευής των πυραμίδων, μπορεί να είναι οδηγός στη προσπάθεια όλων όσων ασχολούνται με την στέρεη οικοδόμηση της νέας και απολύτως απαιτούμενης, πολιτικής πυραμίδας της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.

Πώς κατασκεύαζαν λοιπόν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αυτά τα μεγαλοπρεπή οικοδομήματα; Μπορούμε να κάνουμε την αντιστοίχιση με την πυραμίδα της δημοκρατικής παράταξης που γίνονται προσπάθειες να στηθεί ξανά;

Πρώτα επέλεγαν την τοποθεσία. Μετά, επέλεγαν τα υλικά τα οποία θα χρησιμοποιούσαν. Ακολούθως, προχωρούσαν στην εξυγίανση του χώρου στον οποίο θα κατασκεύαζαν τη νέα πυραμίδα. Στη συνέχεια, καλούσαν τους πολίτες από όλες τις γύρω περιοχές να βοηθήσουν στην ανέγερσή της. Πρέπει εδώ, να κάνουμε απολύτως διακριτό το γεγονός πως όπως δείχνουν νέες έρευνες στην περιοχή, στην κατασκευή των πυραμίδων δεν χρησιμοποιήθηκαν σκλάβοι, αλλά κάτοικοι της περιοχής, με αντίτιμο σε πληρωμές και διαβίωση.

Στη διαδικασία ανέγερσης της πυραμίδας, κατασκεύαζαν τα θεμέλια και ανέβαιναν προς τα επάνω, αργά, συμμετοχικά, έχοντας εξασφαλίσει πρώτα τη σταθερότητα των κάτω στρωμάτων και προχωρούσαν προς τα επάνω. Στο τελικό στάδιο, η κορυφή της πυραμίδας ντύνονταν με χρυσό, ώστε να γίνεται διακριτή από πολύ μεγάλη απόσταση.

Μπορεί μια πυραμίδα να χτιστεί ανάποδα; Από τη κορυφή προς τη βάση; Μπορεί να έχει επιτυχία ένα τέτοιο εγχείρημα; Ποια σταθερότητα εξασφαλίζεται για το οικοδόμημα και για πόσο χρονικό διάστημα θα αντέξει η προσπάθεια; Οι απαντήσεις είναι προφανείς.

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να χτιστεί η πυραμίδα. Από κάτω προς τα επάνω, με σωστό σχεδιασμό, με εξασφάλιση της σταθερότητας των κάτωθι τμημάτων, όσο ανεβαίνουμε και με συμμετοχή της κοινωνίας στη κατασκευή της.

Το παράδειγμα αυτό, προσομοιάζει επακριβώς στη προσπάθεια στησίματος της πολιτικής πυραμίδας της δημοκρατικής παράταξης. Για την κατασκευή της σύγχρονης πυραμίδας της δημοκρατικής παράταξης, πρέπει να ακολουθήσουμε τα βήματα των αρχαίων Αιγυπτίων.

Πρώτα θα επιλέξουμε τη τοποθεσία της πυραμίδας, δηλαδή, θα επιλέξουμε την ιδεολογική «τοπογραφία» της νέας πρότασης. Ακολούθως, θα διαλέξουμε τα υλικά με τα οποία θα τη χτίσουμε. Και υλικά είναι οι πάγιες αξίες και αρχές του χώρου. Στη συνέχεια, θα πρέπει να εξυγιάνουμε τον χώρο στον οποίο έχουμε αποφασίσει να στήσουμε τη πυραμίδα μας, από όποια σαθρά και σάπια υλικά μπορεί να κάνουν κακό στη μελλοντική σταθερότητά της.

Αμέσως μετά, πρέπει να καλέσουμε τους πολίτες που ανήκουν σε αυτό τον ιδεολογικό και πολιτικό χώρο, ανεξάρτητα σε ποιο «χωριό» κατοικούν, να βοηθήσουν στην ανέγερση. Καμία προσπάθεια δεν θα είναι επιτυχής και ολοκληρωμένη χωρίς την ολόψυχη συμμετοχή των πολιτών. Και η προσπάθεια να ξεκινήσει από τις βάσεις, τα θεμέλια. Και θεμέλια δεν μπορεί να είναι άλλα από τον ιδεολογικό και αξιακό προσανατολισμό της νέας πρότασης.

Ανεβαίνοντας προς τα επάνω, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε πως το οργανωτικό κομμάτι της νέας πυραμίδας θα είναι τέτοιο ώστε να αντέξει τους σεισμούς και το πέρασμα του χρόνου. Οπότε, το νέο εγχείρημα πρέπει να έχει στο οργανωτικό του κομμάτι, τις ανάγκες της νέας εποχής, σε ένα σύγχρονο κόμμα, με συμμετοχικές, συγκεκριμένες και καθαρές διαδικασίες.

Οσο η ανέγερση θα προχωράει, θα πρέπει να ελέγχουμε τακτικά τη σταθερότητα των κατασκευασμένων τμημάτων, και στο τέλος, στα τελικά τμήματά της, για την κορυφή δηλαδή, θα πρέπει να τοποθετηθεί έχοντας τη σύμφωνη γνώμη των συμμετεχόντων στη προσπάθεια.

Η κορυφή θα πρέπει να είναι το απαύγασμα της προσπάθειας όλων των πολιτών που συμμετείχαν. Με αυτόν τον τρόπο, όταν η κορυφή ντυθεί με τον απαραίτητα «χρυσό» για να μπορεί να διακρίνεται σε μεγάλες αποστάσεις και να καθοδηγεί τους πολίτες προς αυτή, όσοι ασχολήθηκαν με τη κατασκευή, θα αισθανθούν «δικό τους» αποτέλεσμα την τοποθέτηση και το τελείωμα του νέου οικοδομήματος.

Καμία προσπάθεια δεν θα είναι επιτυχημένη αν ένα από τα παραπάνω στάδια δεν είναι προσεκτικά μελετημένο και σχεδιασμένο, αν τα υλικά δεν είναι τα κατάλληλα, αν οι ιδέες δεν λειτουργούν ως συγκολλητική ουσία μεταξύ των διαφορετικών προτάσεων και αν η κορυφή της πυραμίδας δεν τοποθετηθεί στο τέλος.

Καμία πυραμίδα δεν χτίστηκε από τη κορυφή προς τη βάση της. Αυτές που άντεξαν στον χρόνο, αυτές που θαυμάζουμε χιλιάδες χρόνια τώρα, είναι αυτές που θεμελιώθηκαν σωστά και ανεγέρθηκαν με τον σωστό και ορθολογικό τρόπο.

Ετσι πρέπει να κάνουμε και για τη δική μας πολιτική πυραμίδα. Και πρέπει να το κάνουμε σχεδιασμένα, συντονισμένα, ενοποιημένα, συμμετοχικά και με ειλικρίνεια. Αν τα βήματα γίνουν σωστά, τότε η κορυφή, όποια και να είναι αυτή, θα είναι στηριγμένη σε ισχυρά θεμέλια. Ετσι θα μπορεί να εκφράζει δυνατά και ξεκάθαρα τις απόψεις, νιώθοντας τη σιγουριά πως δεν θα καταρρεύσει.

---

* Ο Γιάννης Λίτινας είναι Πολιτικός Μηχανικός,  πρώην γραμματέας ΝΕ ΠΑΣΟΚ Ρεθύμνου

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News