Παρακολούθησα σε live-streaming την προκαταρκτική κουβέντα που είχαν ο Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος για την κατ’ αρχήν συμφωνία για το Μακεδονικό. Στη συνέχεια, οι δυο τους αποσύρθηκαν στα ενδότερα, χωρίς κάμερες. Όση ώρα ενημέρωνε ο κ. Τσίπρας τον κ. Παυλόπουλο για την Συμφωνία, έτρεχαν στο δεξιό μέρος της οθόνης του υπολογιστή, με ρυθμούς πολυβόλου, τα σχόλια πολλών εξ εκείνων που παρακολουθούσαν (τρόπος του λέγειν), τη συζήτηση.

Πρόσεξα ότι η λέξη «προδότης» εκτοξεύτηκε μόλις ο Πρωθυπουργός είπε «Πρόεδρε, έχουμε συμφωνία». Κι από εκείνη τη στιγμή, δεν σταμάτησε να πέφτει. Ηταν εξαιρετικά δύσκολο να συγκρατήσω και να σημειώσω ονόματα.

Οχι για να τα αναφέρω σε δημοσίευμά μου, αλλά για να δω κατ’ αρχάς αν κάποια επαναλαμβάνονταν (αυτό, όντως συνέβη), να ψάξω όσα μπορούσα στο Facebook ώστε να διαπιστώσω, όσο αυτό είναι εφικτό, εάν είναι υπαρκτά πρόσωπα, και να προσπαθήσω να καταλάβω πόσο μεγάλο μπορεί να είναι αυτό το ρεύμα του μίσους.

Κατ’ αρχάς, σημείωσα τα ακόλουθα σχόλια:
– Θάνατος
– Ξεφτίλες, πουλημένοι και οι δυο σας.
– Εσχάτη προδοσία. Τιμωρείται με εκτέλεση.
– Παυλόπουλε κάνε το καθήκον σου.
– Παυλόπουλε μην το επιτρέψεις.
– Παυλόπουλε ρίξε την κυβέρνηση ή παραιτήσου.
– Τι κρυφογελάς, ρε Παυλόπουλε.
– Τσίπρα, πούλησες την Ελλάδα.
– Κρεμάλα στο Σύνταγμα

Δεν είμαι ειδικός στο πώς δουλεύουν αυτά τα πράγματα στα social media. Αρα, δεν είμαι και σε θέση να κρίνω εάν επρόκειτο για αυθόρμητη αντίδραση, ή για συντονισμένη επίθεση. Ξέρω ότι υπάρχουν «ιντερνετικά τάγματα», που κάνουν αυτήν την δουλειά. Ξέρω, όμως επίσης ότι το Μακεδονικό είναι από εκείνα τα ζητήματα που προσελκύουν τέτοιες αντιδράσεις κυρίως από εκείνους που πιστεύουν ότι το όνομα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο.

Δεν είναι λίγοι. Και αμέσως μετά την συνάντηση Τσίπρα – Παυλόπουλου, όταν ακολούθησε το διάγγελμα του δεύτερου για το θέμα αυτό, μπόρεσα πάλι στο live-streaming να σημειώσω περισσότερα ονόματα και να διαπιστώσω ότι τα πιο πολλά ανήκουν σε κανονικούς λογαριασμούς – δεν ήταν τρολς, με ψευδώνυμα.

Πρόσεξα, επίσης, ότι υπερείχαν συντριπτικά οι νέοι άνθρωποι, και από ένα τυχαίο δείγμα περίπου 200 προσώπων που έκαναν σχόλια, σχεδόν τα 120 ήταν γυναίκες νεαρής ηλικίας.

Και πάλι, όμως, κατά την διάρκεια του διαγγέλματος του Πρωθυπουργού, τα σχόλια στην ζωντανή ιντερνετική αναμετάδοση, ήταν πολύ άγρια. Ετούτη τη φορά, μάλιστα, μαζί με τα «θάνατος», «προδότη», «δοσίλογε», «κομμουνιστοσυμμορίτη», «αποκεφαλισμός τώρα», «Εβραίε Τσίπρα», «θα πεθάνεις» και λοιπά συνέπλεαν και ύβρεις τέτοιες, που ίσως επειδή τις είδα όλες μαζεμένες, πραγματικά με σόκαραν.

Και βέβαια δεν θα τις αναφέρω. Βάλτε στο μυαλό σας ό,τι πιο αισχρό έχετε ακούσει σε βρισιά, και πολλαπλασιάστε το επί χίλια!

Και βέβαια δεν θα κάνω εδώ ούτε ψυχανάλυση, ούτε και πολιτική ανάλυση.

Ό,τι είδα, άκουσα και κατέγραψα, μέσα σε λίγη ώρα με αφορμή τις εξελίξεις στο Μακεδονικό (και που δεν προδικάζουν, νομίζω, ελπίζω, τις πολιτικές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν), δεν είναι παρά μια συσσωρευμένη ένεση χυδαιότητας, ίδια με αυτήν που τρώμε κάθε μέρα τα τελευταία χρόνια, συνυπάρχοντας στην κοινωνία την πραγματική αλλά και ψηφιακή με ανθρώπους που ο θυμός τους υπερισχύει της όποιας λογικής μπορεί να έχουν.

Το πιο θλιβερό απ’ όλα όμως, είναι ότι αυτός ο θυμός δεν έχει αυτοπαραχθεί από το άτομο που σήμερα τον εκδηλώνει τόσο χυδαία, αλλά είναι προϊόν «πολιτικής καλλιέργειας», και μάλιστα με Ονομασία Προέλευσης!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News