Κάποτε, στο μακρινό 1996, η νεοφιλελεύθερη (όπως θα έλεγαν οι του ΣΥΡΙΖΑ) κυβέρνηση Σημίτη θέσπισε ένα επίδομα για τους χαμηλοσυνταξιούχους. Είναι το περίφημο ΕΚΑΣ. Το οποίο επέζησε όλων των ανάλγητων κυβερνήσεων, τη Δεξιάς και του Κέντρου. Ακόμα και στα  σκληρά χρόνια των δύο πρώτων Μνημονίων. Κουτσουρεύτηκε, αλλά επέζησε. Οι πιο φτωχοί το έπαιρναν.

Ωσπου ήρθε η αριστερή κυβέρνηση της κοινωνικής ευαισθησίας. Τι είναι λογικό να περιμένει αυτή η κατηγορία των συνταξιούχων; Τουλάχιστον να διατηρηθεί το ΕΚΑΣ.

Ειδικά όσοι είχαν ακούσει τον έμπλεο αγανακτήσεως Πρωθυπουργό να διαβεβαιώνει ότι «δεν θα βρεθεί βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου» να ψηφίσει την κατάργηση αυτού του μικροεπιδόματος (εδώ).

Κι αν αυτή η διαβεβαίωση είναι κάπως μακρινή, υπάρχει και νεότερη, πριν από ενάμιση μήνα. Ο αρμόδιος υπουργός του είναι κατηγορηματικός: Oχι, δεν θα κοπεί το ΕΚΑΣ (εδώ).

Και μετά ήρθε η πραγματικότητα (εδώ). Αλλά και ο κυνισμός (εδώ). Δεν υπάρχει λόγος να καταβάλλεται το επίδομα αυτό, αφού εν τω μεταξύ οι συνταξιούχοι έγιναn πλουσιότεροι, λέει ο υφυπουργός. Ο υπουργός του, ο «ταξικός αποστάτης» (με το μαντηλάκι) έχει εξαφανιστεί. Εχει άλλες δουλειές τώρα. Εχει αναλάβει να αναμορφώσει το Σύνταγμα. Με το ΕΚΑΣ θα ασχολείται; Très banal…
Στο κάτω κάτω της γραφής τι είναι ένα κωλοεπίδομα μπροστά στη απλή αναλογική που έρχεται; Θα είναι και άδολη, ρε αχάριστοι. Γι’ αυτό, βουλώστε το.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News