Ο Χρήστος Σπίρτζης βλέπει κύκλους. Δηλαδή πίσω από τα τελευταία γεγονότα βλέπει τους κύκλους που έριξαν τον Ανδρέα (σ.σ.: αχ αυτές οι παλιές αγάπες…) και τον Καραμανλή (σ.σ.: αχ αυτές οι τελευταίες αγάπες…) να προσπαθούν τώρα να ρίξουν και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής καταγγέλλει «οργανωμένο σχέδιο για να πέσει η κυβέρνηση». Και τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα γράφουν για «την αντεπίθεση της διαπλοκής» που δεν ανέχεται τις «βαθιές τομές» που επιχειρεί η κυβέρνηση. Με άλλα λόγια ήρθε η ώρα για το λαϊκό πρόγραμμα του μαγαζιού. Που ξεκινάει με το παλιό, καλό και δοκιμασμένο σουξέ «με πολεμάνε».

Εστω λοιπόν ότι έχουν δίκιο. Οτι σε κάποιο σκοτεινό υπόγειο συναντήθηκαν ντόπια και ξένα συμφέροντα (στα ξένα συμφέροντα να συμπεριλάβουμε και το εβραϊκό lobby για να μη μείνει παραπονεμένος και ο Θεοδόσης Πελεγρίνης). Και ανάμεσα σε σαμπάνιες και χαβιάρι κατέστρωσαν ένα σατανικό σχέδιο για να απαλλαγούν από την αδιάφθορη κυβέρνηση.

Τι ακριβώς συνέβη λοιπόν; Σύμφωνα με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ η «σκοτεινή διαπλοκή» και το «παλιό πολιτικό κατεστημένο», βρήκε κάποιον εργολάβο με φορολογικές εκκρεμότητες ονόματι Καλογρίτσα, υπνώτισε τον Χρήστο Σπίρτζη να περάσει την τροπολογία που καταργεί το ασυμβίβαστο καναλάρχη-εργολάβου, έπεισε τον Γιάννη Στουρνάρα κάνει τα στραβά μάτια, του έδωσε δάνεια χωρίς ενέχυρο, τον «έψησε» να πάρει μέρος στον διαγωνισμό για τις άδειες με ενέχυρο δανεικά βοσκοτόπια και τον έκανε να στήσει κανάλι με συριζαίους δημοσιογράφους. Και όλα αυτά για να παγιδεύσει την Πρώτη Φορά Αριστερά.

Ε, αυτό δεν αποτελεί μέγιστη φιλοφρόνηση για την διαπλοκή; Το γεγονός δηλαδή ότι οι «κακοί» κατάφεραν να συλλάβουν και να φέρουν εις πέρας μια τέτοια πολύπλοκη ίντριγκα δεν αποτελεί τεκμήριο της ικανότητάς τους; Πολλώ δε μάλλον κάτω από τη μύτη των θεματοφυλάκων της καθαρότητας. Με άλλα λόγια, αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως σταυροφόροι του ηθικού πλεονεκτήματος ομολογούν ότι την πάτησαν; Και παραδέχονται την ήττα τους; Και αυτό τους τιμά; Και το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα;

Εκτός φυσικά αν πρόκειται για μια αναγκαστική επιλογή ανάμεσα σε δύο κακά. Και η στρατηγική επιλογή να παραδεχθούν ότι όλα έγιναν ερήμην τους (σ.σ.: δηλαδή η στρατηγική «την πατήσαμε») είναι προτιμότερη από την εκδοχή ότι έκαναν συνειδητά αυτό που κατηγορούσαν. Διότι στο κάτω-κάτω όπως έχει αποδείξει και η ιστορία του «φίλου τους» Κώστα Καραμανλή, ότι και να έχεις κάνει κάποιοι είναι πρόθυμοι να σε στηρίξουν κόντρα ακόμα και στην ίδια την πραγματικότητα. Αρκεί να τους έχεις διορίσει.

Οπότε, για να ολοκληρωθεί το «σενάριο Σπίρτζη» το μόνο που μένει τώρα είναι κάποιοι να αρχίσουν να «αποκαλύπτουν» ότι εξυφαίνεται από ξένες μυστικές υπηρεσίες σχέδιο δολοφονίας του Αλέξη Τσίπρα. Γιατί όχι; Αν κάποιος έχει τους λόγους του να πιστέψει ότι τα σκοτεινά συμφέροντα πολεμάνε τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί να μην πιστέψει και ότι προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News