Και όμως η ουσία από την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Κρήτη δεν ήταν ο «τσαμπουκάς», με τον οποίο αντιμετώπισε τις τηλεοπτικές κάμερες και όσους ήθελαν να μείνουν μέσα στην αίθουσα της σύσκεψης με τους αγρότες. Σε αυτό είχε δίκιο, το όλο σκηνικό ήταν για το θεαθήναι. Αλλά αυτό ήταν η επιφάνεια.

Η ουσία βρίσκεται σε όσα είπε στην ομιλία του λίγο αργότερα και αποτυπώνουν (καλύτερα επιβεβαιώνουν, για μια ακόμα φορά) τον παραπλανητικό τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων. Ακόμα χειρότερα: καλλιεργούν φρούδες ελπίδες για ευνοϊκές εξελίξεις, οι οποίες όπου να ‘ναι έρχονται, ενώ η ωμή πραγματικότητα βοά ότι έρχονται (κι άλλα, πολλά) χρόνια δύσκολα.

Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, αφού κατάφερε να κάνει θέμα το διώξιμο των καμερών, επανέλαβε τον εαυτό του με όσα είπε:

Πρώτον, ότι δεν δέχεται υποδείξεις από κανέναν και θα κάνει ό,τι θέλει τα λεφτά από τα πλεονάσματα (εδώ).

Και δεύτερον, όπου να ‘ναι τελειώνει το νταραβέρι με τους δανειστές, κλείνει η αξιολόγηση, ρυθμίζεται το χρέος και η Ελλάδα «βγαίνει από τα Μνημόνια και την επιτροπεία».

Χαράς ευαγγέλια; Αμ δε. Αυτά είναι λόγια του αέρα. Στην πεζή πραγματικότητα θα προσγειωθεί ο δυστυχής υπουργός Οικονομικών, ο οποίος θα κληθεί να διαβεβαιώσει τα αντίθετα. Οι τεχνοκράτες της τρόικας απαιτούν (εδώ) συγκεκριμένα πράγματα. Και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα χρειαστεί να πέμψει επιστολή, που θα λέει άλλα από αυτά που είπε ο Τσίπρας (εδώ).

Ετσι γίνεται συνήθως. Οι Πρωθυπουργοί τάζουν και δίνουν και στη συνέχεια οι υπουργοί Οικονομικών αναγκάζονται να βάλουν την ουρά στα σκέλια και να φέρουν την λυπητερή. Οπως τότε που καλούσαν το ΔΝΤ να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα (εδώ). Οπως τις προάλλες που άλλοι έδιωχναν το ΔΝΤ και άλλοι το ήθελαν (εδώ). Ή όπως τότε που είχαμε βγει από τα Μνημόνια, όπως είχε πει ο κυβερνητικός συνεταίρος (εδώ), αλλά δεν έγινε έτσι ακριβώς, τώρα θα αρχίσουμε να βγαίνουμε, όπως λέει ο μεγάλος εταίρος.

Εντάξει, λοιπόν, «θα περάσει κι αυτό». Ο Τσακαλώτος θα στείλει την επιστολή, που δεν θα λέει μόνο αυτό που είπε πρόσφατα στο Eurogroup (εδώ). Θα λέει στον Σόιμπλε και τους συν αυτώ να μην ανησυχούν, διότι υπάρχει και ο κόφτης. Ο οποίος, αν χρειαστεί, θα τα πάρει πίσω, πρώτα από αυτούς στους οποίους τα έδωσαν τώρα.

Καλά να είμαστε να πληρώνουμε, για να μη δούμε τον κόφτη. Γιατί τότε ο Τσακαλώτος θα χρειαστεί να στείλει χιλιάδες επιστολές, όπως ο Κατρούγκαλος (χάθηκε αυτή η ψυχή…), για το πώς θα κοπούν οι συντάξεις. Και ο Τσίπρας δεν θα έχει πού να πάει για βοήθεια, αφού η μισή Ευρώπη το 2017 θα στήνει κάλπες.

Επιμύθιον: όπου βλέπεις «τσαμπουκάδες», έχε το νου σου στους κόφτες. Δεν ξέρεις από πού θα σου ‘ρθουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News