Μια συγκέντρωση μπορεί να είναι «αριστερή» ή «δεξιά». Να θέλει να ρίξει την κυβέρνηση και να αβαντάρει την αντιπολίτευση. Ετσι έγινε στο παρελθόν με τους «Αγανακτισμένους», έτσι γίνεται και τώρα με τους «Παραιτηθείτε». Γούστο τους και καπέλο τους. Oποιος θέλει πάει, όποιος δεν θέλει βλέπει το Euro.

Πρώτη φορά, όμως, βλέπω Αριστερούς (υπουργούς και λοιπούς παρατρεχάμενους) να έχουν τέτοια δυσανεξία απέναντι σε διαδηλώσεις. Πρώτα ο Φίλης πήγε να βγάλει τη συγκέντρωση της Τετάρτης… παράνομη και αντισυνταγματική! Και όταν κατάλαβε την ανοησία, το γύρισε στις «κατσαρόλες»! Και τώρα ένας άλλος επιφανής Αριστερός ασκεί υψηλή πολεμική στους «Παραιτηθείτε», επιστρατεύοντας την αριστερή μαγκιά και τα καλσόν! Ιδού πώς το έγραψε.

Πρώτον, ο τύπος αυτός είναι υποκριτής. Ενώ προτρέπει τους φίλους του να μην ασχολούνται («δεν αξίζει τον κόπο»), ασχολείται ο ίδιος.

Δεύτερον, είναι τζάμπα μάγκας. Υπενθυμίζει απειλητικά το περυσινό δημοψήφισμα(«πήραν το μάθημά τους»), αλλά «ξεχνάει» τι έγινε πριν και μετά το δημοψήφισμα. Πώς το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ. Πώς η «αντίσταση» κατάντησε ολοκληρωτική παράδοση και από το σκίσιμο των Μνημονίων φτάσαμε στην πλήρη αποδοχή και εφαρμογή των παλιών και την υπογραφή νέου.

Τρίτον, αυτός νέο-εξουσιαστής θέλει να διαδηλώνουν μόνο οι δικοί του «αγανακτισμένοι», για να τους κοροϊδεύει μετά κάνοντας τα αιτήματά του κουρελόχαρτο. Για όλους τους άλλους διαμαρτυρόμενους έχει το «επιχείρημα» του «καλσόν».

Δεν είναι θέμα χυδαιότητας. Αλλωστε, κατά τη γνωστή ρήση, «δεν υπάρχει χυδαία γλώσσα, υπάρχουν χυδαίοι άνθρωποι». Αλλο είναι το πρόβλημα. Τύποι όπως ο περί ου ο λόγος ασχολούνται με τα «καλσόν» των άλλων, ενώ το δικό τους το έχουν ήδη καταξεσκίσει οι ίδιοι. Πότε με τα ψέματα, πότε με τις αυταπάτες και τώρα με την αλαζονεία του εξουσιαστή. Kαι αντί να κοιτάξουν το 25% της ανεργίας(είναι και γενικός γραμματέας Εργασίας …) μπουρδολογούν ασύστολα, νομίζοντας ότι κάνουν πολιτική και κατατροπώνουν τους εχθρούς.

Πώς το έχει πει ο Σωκράτης; «Τα άδεια σακιά τα φουσκώνει ο αέρας και τους ανόητους η έπαρση».

YΓ. Το 2011 ο Ανδρέας Νεφελούδης δεν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ. Τότε κατακεραύνωνε τους μετέπειτα συντρόφους του ως «τραμπούκους» και «άθλιους τυχοδιώκτες»(εδώ). Σήμερα έχει τη θεσούλα του και καταφεύγει αυτός σε λεκτικούς τραμπουκισμούς. Εχει τη θεσούλα του και προσαρμόστηκε μια χαρά. Σαν τον χαμαιλέοντα… 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News