Στις 14 Φεβρουαρίου 2019, κατά τη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου για την παραχώρηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών από το 2026 έως το 2046, ακούστηκαν πολλά. Από τη μία ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, αμυνόμενος απέναντι στα πυρά που δεχόταν από βουλευτές της αντιπολίτευσης, προσπάθησε να δώσει εξηγήσεις:  πώς από τα 484 εκατομμύρια που είχαν αρχικώς συμφωνηθεί το 2017 (είχε υπογραφεί και η σχετική απόφαση από τους πέντε υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ) να εισπραχθούν για την 20ετή παραχώρηση, το τίμημα υπερδιπλασιάστηκε στα 1,1 δισ. (χωρίς ΦΠΑ) έπειτα από παρέμβαση της Κομισιόν ;

Στην προσπάθειά του αυτή ο κ. Τσακαλώτος κατέθεσε στα πρακτικά ένα δελτίο Τύπου από τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν (κοινής λήψης), έγγραφα από την Διεύθυνση Ανάπτυξης της Κομισιόν και ένα κείμενο του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το συγκεκριμένο θέμα. Δεν κατέθεσε όμως ένα έγγραφο του ΤΑΙΠΕΔ με την ανάλυση του τιμήματος, λέγοντας για το έγγραφο αυτό: «Θέλω να είναι στο αρχείο της Ολομέλειας, αλλά δεν επιθυμώ να μπει στα πρακτικά. Να είναι στη διάθεση των αντιπροσώπων των κομμάτων, αλλά να μην τριγυρίσει παντού και το καταλαβαίνετε αυτό»…

Σε εκείνη τη συζήτηση από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης ακούστηκαν ανάμεσα σε άλλα καταγγελίες για τον ρόλο του ΤΑΙΠΕΔ που συμμετείχε στη διαπραγμάτευση έχοντας απέναντί του τους ιδιώτες μετόχους του ΔΑΑ, καθώς επίσης για υποκοστολόγηση και για το ότι ο υπουργός Οικονομικών θα έπρεπε να είχε παρέμβει αλλά δεν το έκανε.

Δύο μήνες πριν, τον Δεκέμβριο του 2018, η Επίτροπος Ανταγωνισμού Μαργκρέτ Βεστάγκερ, σε ανακοίνωση της, έλεγε ότι η Κομισιόν διαπίστωσε ότι η αρχική αξία της παραχώρησης που πρότεινε ο ΔΑΑ, ύψους 484 εκατ. ευρώ, βασίστηκε σε οικονομικές και επιχειρηματικές παραμέτρους που δεν ήταν σύμφωνες με τις συνθήκες της αγοράς. «Ένας ιδιωτικός φορέας εκμετάλλευσης δεν θα είχε αποδεχθεί μια τέτοια προσφορά και ως εκ τούτου η παράταση της παραχώρησης με τους όρους αυτούς θα αποτελούσε κρατική ενίσχυση», σημείωνε. Έτσι, κατόπιν συνεργασίας της Κομισιόν με τους έλληνες αρμόδιους και την επανεπεξεργασία των δεδομένων, το ποσό ορίστηκε στα 1,1 δισ.ευρώ– υπερδιπλάσιο δηλαδή από το αρχικό τίμημα. (σσ: Ακόμη και το τίμημα αυτό θεωρείται από ορισμένους ειδικούς χαμηλό για εικοσαετή παραχώρηση του «Ελ. Βενιζέλος»). Αξιοσημείωτο: Η πλευρά των «ενοικιαστών» δέχτηκε χωρίς πολλές συζητήσεις το υπερδιπλάσιο αυτό τίμημα.

Η μεγάλη απόκλιση του αρχικού από το τίμημα που τελικά ψηφίστηκε – καταβλήθηκαν ήδη και τα χρήματα- χαρακτηρίστηκε από την αντιπολίτευση σκάνδαλο. Μάλιστα, το Κίνημα Αλλαγής κατήγγειλε κατά τη διάρκεια άτυπης ενημέρωσης τους πέντε υπουργούς που είχαν υπογράψει το 2017 για το τίμημα των 480 εκατ., καταλόγισε ευθύνες στις διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, εγκάλεσε τον υπουργό Οικονομικών για το ότι αρνήθηκε να καταθέσει όσα έγγραφα του ζητήθηκαν και, τέλος, ανέφερε: «Ρωτάμε την ελληνική Δικαιοσύνη: Ενδιαφέρεται για όλα όσα επίσημα και τεκμηριωμένα καταθέσαμε για την απόπειρα βλάβης του δημόσιου συμφέροντος; Τι προτίθεται να πράξει;».

Οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που υπέγραψαν το 2017 ήταν οι Δημήτρης Παπαδημητρίου (τότε Οικονομίας και Ανάπτυξης), Γεώργιος Σταθάκης (Περιβάλλοντος και Ενέργειας), Έφη Αχτσιόγλου (Εργασίας), Χρήστος Σπίρτζης (Μεταφορών και Υποδομών) και Ευκλείδης Τσακαλώτος (Οικονομικών).

Στη συζήτηση της 14^ης Φεβρουαρίου 2018 στη Βουλή η απάντηση που είχε δοθεί από τον υπουργό Οικονομικών για την μεγάλη απόκλιση μεταξύ των δύο τιμημάτων ήταν ότι «υπήρξε διότι μας άλλαξαν τα δεδομένα. Αλλάζουν τα δεδομένα. Αυτό ήταν το βασικό στοιχείο εκτός από την πρόβλεψη για τον Τουρισμό». Αυτά τα δεδομένα στα οποία αναφερόταν ο υπουργός και πάνω στα οποία έγινε η διαπραγμάτευση που σταμάτησε στα 484 εκατομμύρια, ήταν του 2015. Το ίδιο και οι προβλέψεις για τη μελλοντική κίνηση του αεροδρομίου.

Η αλήθεια είναι ότι το 2015 οι συνθήκες για τον τουρισμό δεν ήταν και τόσο ευνοϊκές, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη του το πρώτο εννεάμηνο του ΣΥΡΙΖΑ: η αβεβαιότητα είχε φτάσει το καλοκαίρι στο ζενίθ με το δημοψήφισμα και τα capital controls.

Οι διαπραγματεύσεις για την 20ετή παραχώρηση ανάμεσα στο ΤΑΙΠΕΔ και τον ΔΑΑ  ξεκίνησαν την άνοιξη του 2016 με τα αποτελέσματα της κίνησης και τις προβολές για τα επόμενα χρόνια βασισμένα στα αποτελέσματα του 2015. Ωστόσο, πηγές ανέφεραν στο Protagon ότι οι προβολές αποφεύχθηκε να χρησιμοποιηθούν ακόμα και για τη δημιουργία μικρών υποδομών εντός του αεροδρομίου καθώς μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα φάνηκε ότι τα δεδομένα είχαν ανατραπεί και οι προβολές θα οδηγούσαν σε λανθασμένες μελέτες. Περιέργως όμως χρησιμοποιήθηκαν για το αρχικό τίμημα της παράτασης και αυτό συνεχίστηκε έως και τον Σεπτέμβριο του 2017, οπότε οι πέντε υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν για τα 480 εκατομμύρια. Σημειώνεται ότι η διαπραγμάτευση για το τίμημα της παραχώρησης ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2016, χρονικό σημείο κατά το οποίο δικαιολογείται η χρήση των στοιχείων του 2015 και των προβολών τους, αλλά συνεχίστηκε έως και το 2017, οπότε τα δεδομένα είχαν ανατραπεί.

Πηγή με εις βάθος γνώση του παρασκηνίου επεσήμανε στο Protagon ότι το ΤΑΙΠΕΔ, κατά την διαπραγμάτευση της περιόδου 2016, δεν έφερε επί της ουσίας αντιστάσεις – σε βαθμό τέτοιο που μέλη της επιτροπής διαπραγμάτευσης από την πλευρά του αεροδρομίου να νιώθουν ότι το «παράκαναν». Και αυτό εν μέσω ευαίσθητων ισορροπιών που έπρεπε να διατηρούνται ανάμεσα στους ιδιώτες μετόχους – το Καναδικό Συνταξιοδοτικό Ταμείο και τη συμμετοχή Δημήτρη Κοπελούζου.

Η παρέμβαση της Κομισιόν και το ανέβασμα της τιμής στα 1,1 δισεκατομμύρια (χωρίς ΦΠΑ), ήταν τελικά αυτή που εξασφάλισε υπερδιπλάσια έσοδα. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι το δημόσιο συμφέρον θα έπρεπε να προστατεύσουν όχι μόνο οι πέντε υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που έβαλαν την υπογραφή τους για τα 484 εκατομμύρια, αλλά και το ΤΑΙΠΕΔ και οι εκπρόσωποι του Ελληνικού Δημοσίου στο διοικητικό συμβούλιο του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών – τέσσερα από τα εννέα μέλη συμπεριλαμβανομένου του προέδρου.

Το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορούσε σαφώς –όπως φάνηκε εκ των υστέρων με την παρέμβαση της Κομισιόν- να διαπραγματευτεί καλύτερη συμφωνία και όχι να υπολείπεται κατά 630 εκατομμύρια σε σχέση με το τελικό τίμημα. Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι του Ελληνικού Δημοσίου στο ΔΣ του Αεροδρομίου θα μπορούσαν να χτυπήσουν το καμπανάκι ότι αυτός που τους διόρισε εκεί – δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο- κινδυνεύει να χάσει πάρα πολλά χρήματα.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το δημόσιο συμφέρον θα μπορούσε να έχει προστατευθεί τουλάχιστον δύο φορές, εάν υποθέσει κανείς ότι οι υπουργοί έβαλαν απλώς φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους στην απόφαση του Σεπτεμβρίου του 2017 για τα 484 εκατομμύρια. Όμως, και πάλι οι υπουργοί θα έπρεπε να γνωρίζουν αφού οι διαπραγματεύσεις έγιναν ανάμεσα στο ΤΑΙΠΕΔ και τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, όπου υπάρχουν «δικοί» τους άνθρωποι.

Ποιους βόλευε η χαμηλότερη τιμή; Εννοείται τους μετόχους, οι οποίοι όμως -έπειτα από την παρέμβαση της Κομισιόν- δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα να δώσουν τα υπερδιπλάσια από αυτά που είχαν συμφωνηθεί αρχικά. Πολύ απλά, όταν δανείζεσαι για να πληρώσεις το αντίτιμο, τα μερίσματα σου μειώνονται ή και εξαφανίζονται για κάποιο χρονικό διάστημα…

Όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στα 484 εκατομμύρια πρόεδρος στο Αεροδρόμιο ήταν ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, ο οποίος είχε έρθει σε ανοικτή σύγκρουση με τον τότε πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιο Πιτσιόρλα. Οι πληροφορίες ήταν ότι ο κ. Ρουμελιώτης υποστήριζε την πλευρά του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη, ο οποίος δεν έβλεπε με καλό μάτι τις ιδιωτικοποιήσεις. Μάλιστα, είχε ακουστεί ότι ο κ. Ρουμελιώτης θεωρούσε ότι το τίμημα της παραχώρησης δεν θα ξεπερνούσε τα 250 εκατομμύρια. Η πλευρά Πιτσιόρλα τότε υποστήριζε ότι το τίμημα θα ήταν πολλαπλάσιο. Όπως φάνηκε όμως από την αρχική συμφωνία των 484 εκατομμυρίων δεν ήταν ούτε διπλάσιο.

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης υπέβαλε την παραίτησή του τον Ιούλιο του 2016, ενώ οι διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με τον κ. Πιτσιόρλα, βρίσκονταν στο «μέσον» τους. Τη θέση του προέδρου στο Αεροδρόμιο ανέλαβε ο Δημήτρης Δημητρίου που έως τότε ήταν μέλος και ο οποίος θεωρείται ότι επίσης διατηρεί καλές σχέσεις με τον υπουργό Υποδομών – η εισήγηση για την θέση του έγινε σύμφωνα με πληροφορίες από τον Χρήστο Σπίρτζη και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Το κενό στις θέσεις μελών αναπληρώθηκε από τον Δημήτρη Λιάκο, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του Πρωθυπουργού ενώ είχε θητεύσει και στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη. Ο κ. Λιάκος, έμεινε στο ΔΣ δύο μήνες, ενώ οι διαπραγματεύσεις όδευαν προς την πρώτη συμφωνία για τα 484 εκατομμύρια, και παραιτήθηκε τον Νοέμβριο του 2016 για να αναλάβει υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ.

Στη θέση του κ. Λιάκου ορίστηκε από την πλευρά του Δημοσίου ως μέλος ο Παναγιώτης Παυλόπουλος, σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα σε ευρωπαϊκά θέματα από το 2011 και προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Διεθνών Σχέσεων του πρωθυπουργικού Γραφείου από το 2015 έως και τον Οκτώβριο του 2018, οπότε ανέλαβε τη θέση του Γενικού Γραμματέα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών.

Μέλος του ΔΣ του Αεροδρομίου εκείνη την περίοδο –και παραμένει- ήταν και ο Νικόλαος Πρωτονοτάριος, ο οποίος είχε θητεύσει στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη το 2015. Ο υπουργός ήταν μαζί με τον πατέρα του κ. Πρωτονοτάριου στο ΤΕΕ – πρόεδρος ο πρώτος, αντιπρόεδρος ο δεύτερος- ενώ το καλοκαίρι πριν αναλάβει την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ εγράφη χωρίς να διαψευστεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ολιγοήμερες διακοπές στα σπίτια της οικογένειας Πρωτονοτάριου στη Νάξο. Επίσης, μέλος ήταν και ο Χαράλαμπος Κακαβάς, υποψήφιος το 2014 στις αυτοδιοικητικές εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ και μέλος από το 2015 της Τριμερούς Επιτροπής Ελέγχου του ΟΠΑΠ.

Σύμφωνα με έγγραφο της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Κομισιόν (DG-GROW), στις αρχές του 2017 ένα σχέδιο συμφωνίας (draft agreement), υπό τη μορφή μνημονίου συναντίληψης, έλαβε έγκριση από το ΤΑΙΠΕΔ και τον ΔΑΑ.

Λίγο πριν από την υπογραφή του σχεδίου συμφωνίας, τον Νοέμβριο του 2016 αποχώρησε από την προεδρία του ΤΑΙΠΕΔ ο Στέργιος Πιτσιόρλας, ο οποίος ανέλαβε υφυπουργός Οικονομίας, υπό τον Δημήτρη Παπαδημητρίου – έναν από τους πέντε υπουργούς που υπέγραψαν τον Σεπτέμβριο του 2017 για τα 484 εκατομμύρια.

Με την αποχώρηση του κ. Πιτσιόρλα το ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ έμεινε με τρία μέλη αντί των πέντε που προβλέπονται. Περιήλθε δε σε κατάσταση μουδιάσματος, καθώς είχε ψηφιστεί ο νόμος για την «θυγατρικοποίηση» του υπό το Υπερταμείο, χωρίς όμως μέχρι εκείνη τη στιγμή να έχει ορισθεί το Διοικητικό Συμβούλιο της μαμάς εταιρείας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση όπου το μέλος του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ Άγγελος Βλάχος ζητούσε στα μέσα Νοεμβρίου 2016 νομική ή και πολιτική νομιμοποίηση για να υπογράψει τις σχετικές αποφάσεις για την πλήρωση της θέσης του προέδρου. Εναλλακτικά, ζήτησε την έγκριση του Υπερταμείου.

Τελικά ως προσωρινός πρόεδρος του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ ορίσθηκε ο Αντώνης Λεούσης, ο οποίος ήταν και διευθύνων σύμβουλος. Έτερο μέλος ήταν η Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου. Αυτοί οι διοικούσαν το ΤΑΙΠΕΔ όταν υπογράφηκε το σχέδιο συμφωνίας στις αρχές του 2017. Τον Μάιο του 2017, πάντως, όταν υπογράφηκε η αποδοχή της συμφωνίας για τα 484 εκατομμύρια ευρώ πρόεδρος είχε ήδη οριστεί η Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου.

Ανάμεσα σε αυτά που ακούστηκαν στη συζήτηση της 14ης Φεβρουαρίου δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος επίσης είχε υπογράψει για τα 484 εκατομμύρια, ήταν ότι το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο δεν είναι δημιούργημα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι «καλώς ή κακώς μία ανεξάρτητη αρχή», και ότι η κυβέρνηση δεν έχει κάποιον λόγο επ’ αυτού. Αυτά ειπώθηκαν κυρίως ως απάντηση σε ερωτήματα που ακούστηκαν για τον έλεγχο του τιμήματος των 484 εκατομμυρίων και γιατί δεν έγινε μία απλή έστω ερώτηση του τύπου «πώς καταλήξατε σε αυτό το τίμημα».

Ελα όμως που το, κατά Τσακαλώτον, ανεξάρτητο Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ορίζεται από την μητρική του, δηλαδή το Υπερταμείο, του οποίου μοναδικός μέτοχος είναι το ελληνικό Κράτος. Και που εκπρόσωπος του μοναδικού μετόχου του ΤΑΙΠΕΔ είναι ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών!

 Το στέλεχος του «Ελ. Βενιζέλος» με τις offshore

Λίγες εβδομάδες αφότου ξεκίνησε η διαδικασία διαπραγμάτευσης του 2016 η οποία κατέληξε στα 480 εκατομμύρια, «ξέσπασαν» και τα Panama Papers. Τον Μάιο του 2016, όταν δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία της διαρροής από την παναμέζικη νομική εταιρεία Mossack Fonseca για τα πρόσωπα και τις offshore στη βάση δεδομένων offshoreleaks.icij.org,  το όνομα του Γεωργίου Ελευθεράκου, Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης του Αεροδρομίου, εμφανιζόταν να συνδέεται με δύο offshore: την Aviatienda Inc. και την Chesterfield Analytics Limited, και οι δύο με έδρα τη Βρετανική Ανγκουίλα – έναν από τους πλέον σπάνιους προορισμούς για έλληνες ιδιοκτήτες υπεράκτιων εταιρειών.

Όπως φαίνεται από νέα στοιχεία της διαρροής, που το Protagon ξεκίνησε να δημοσιεύει το καλοκαίρι του 2018, η Aviatienda, που συστάθηκε στα τέλη του 2014, παρέμεινε ενεργή καθ’ όλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης που κατέληξε στα 480 εκατομμύρια. Για την Chesterfield δεν έχουν εντοπιστεί στοιχεία προς το παρόν. Σημειώνεται ότι ο κ. Ελευθεράκος είναι ένα από τα τέσσερα ανώτατα στελέχη της διοίκησης του ΔΑΑ.

Έως σήμερα δεν έχει γίνει γνωστό εάν, αφού εμφανίστηκε το όνομα του στελέχους αυτού στα Panama Papers, παραγγέλθηκε από την διοίκηση του αεροδρομίου ανεξάρτητη έρευνα –εκτός των εσωτερικών ελεγκτικών μηχανισμών- για τη σύνδεσή του κ. Ελευθεράκου με τις offshore. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εν λόγω στέλεχος διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με έναν εκ των ιδιωτών μετόχων του αεροδρομίου.

Στα τέλη του 2016, ενώ η διαπραγμάτευση βρισκόταν σε κρίσιμη φάση και όδευε προς το κλείσιμό της, σε μηνύματα που εντοπίστηκαν στη νέα διαρροή των Panama Papers, φαίνεται ότι ζητείται το κλείσιμο της Aviatienda. Αυτό συμβαίνει περίπου οκτώ μήνες μετά τη δημοσιοποίηση των στοιχείων στη βάση δεδομένων offshoreleaks.icij.org.

Σύμφωνα με έγγραφο της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Κομισιόν (DG-GROW), στις αρχές του 2017 ένα σχέδιο συμφωνίας (draft agreement), υπό τη μορφή μνημονίου συναντίληψης, έλαβε έγκριση από το ΤΑΙΠΕΔ και τον ΔΑΑ. Την ίδια περίοδο, από ηλεκτρονικά μηνύματα που περιλαμβάνονται στη νέα διαρροή των Panama Papers, ασκούνται, από τους μεσάζοντες που διαχειρίζονταν διαδικαστικά θέματα για την offshore, πιέσεις προς την Mossack Fonseca να κλείσει επειγόντως την Aviatienda. Τελικά η διαδικασία για τη λύση της offshore διήρκεσε μερικούς μήνες, με αποτέλεσμα το αίτημα των μεσαζόντων για το κλείσιμό της να εξυπηρετηθεί τον Μάιο του 2017. Τον ίδιο μήνα υπογράφηκε η αποδοχή προσφοράς για τα 480 εκατομμύρια.

Σε άλλα στοιχεία της διαρροής των Panama Papers φαίνεται ότι τον Μάρτιο του 2015 έχει αποσταλεί πιστοποιητικό που αφορούσε τη λειτουργία της Aviatienda προς την κυπριακή τράπεζα RCB Cyprus. Η τελευταία συνδέεται με την ρωσική τράπεζα VTB που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον του διεθνούς Τύπου για τις σχέσεις της με τη ρωσική κυβέρνηση και έχει χαρακτηριστεί ως «κουμπαράς του Κρεμλίνου» – κάτι που η ίδια η VTB έχει διαψεύσει. Ο σκοπός της Aviatienda, όπως αποτυπώνεται σε έγγραφα της διαρροής, ήταν «συμβουλευτικές υπηρεσίες στους κλάδους της λιανικής και της ακίνητης περιουσίας», ενώ ως τόποι δραστηριότητας ορίζονταν η Ελλάδα, η Κύπρος και η Μέση Ανατολή.

Μία offshore, όπως ισχύει και για τις υπόλοιπες εταιρείες, είθισται να τίθεται σε καθεστώς εκκαθάρισης και να λύεται από τη στιγμή που έχει ολοκληρώσει τον σκοπό της. Οι ενδείξεις που υπάρχουν για την ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων της Aviatienda από την αλληλογραφία σε σχέση με την προαναφερόμενη τράπεζα παραπέμπουν στο λογικό συμπέρασμα ότι κατά την εκκαθάριση της offshore αυτά διοχετεύθηκαν στον πραγματικό ιδιοκτήτη της. Η ύπαρξη της συγκεκριμένης offshore και η λειτουργία της μπορεί να μην σχετίζεται με την διαπραγμάτευση– μπορεί το χρονικό σημείο που αποφασίστηκε το κλείσιμό της να είναι και σύμπτωση. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια σύμπτωση που ίσως πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News