Εχουν δώσει στην Ελλάδα περί τις 25 συναυλίες. Εχουν παίξει στο Καραϊσκάκη, στον Λυκαβηττό, έχουν κάνει περιοδεία σε ολόκληρη τη χώρα, έχουν εμφανιστεί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τώρα ήλθε η ώρα για το Καλλιμάρμαρο, τη Δευτέρα 16 Ιουλίου, μαζί με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

Το γκρουπ που στα γυμνασιακά μας χρόνια ήταν το άλλοθι του χεβιμεταλά και μία καλή αφορμή για να ένα «μπλουζ», αφού και τα κορίτσια τους ανέχονταν τους Scorpions, έρχεται για πολλοστή φορά στην Αθήνα και ο κόσμος που θα τους περιμένει μπορεί να είναι για κάποιον περίεργο λόγο περισσότερος από ποτέ.

Τι κάνει ένα τέτοιο γκρουπ τόσο δημοφιλές; Πώς έχουν απήχηση σε σημερινούς 15ρηδες, 30άρηδες και 50ρηδες; Και τι είναι αυτό που τους έχει κάνει να σταματούν να μιλούν για την «τελευταία περιοδεία»; Την είχαν αναγγείλει πριν από κάποια χρόνια, αλλά όπως και οι δικοί μας Πυξ Λαξ έχουν κάνει καμιά δεκαριά άλλες τελευταίες περιοδείες από τότε…

Ό,τι κι αν έχει κάποιος να πει -το γούστο είναι άλλωστε εντελώς προσωπική υπόθεση- εδώ και καμία τριανταριά χρόνια οι Scorpions έχουν συνδεθεί με αλλαγές που επηρέασαν τη ζωή όλων.

Παρόλο που ποτέ δεν ήταν μία πολιτική μπάντα, το Wind of Change το 1990 έγινε κάτι σαν ύμνος για τις αλλαγές στη Γερμανία και την Ευρώπη. Παραμένει επίκαιρο ένα τέτοιο κομμάτι σήμερα ή είναι απλώς μια γλυκανάλατη ανάμνηση;

«Ήταν μία πολύ ιδιαίτερη εποχή όταν δημιουργήθηκε αυτό το κομμάτι και έδινε μία ματιά σε ένα πολύ ελπιδοφόρο μέλλον. Σε έναν κόσμο πιο ειρηνικό, χωρίς τείχη, όταν τα παλιά στερεότυπα για τους εχθρούς εξαφανίζονταν και κοιτούσε κανείς μόνο μπροστά, με μία νέα γενιά, στην ενωμένη Γερμανία και Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο», λέει ο Κλάους Μάινε, τραγουδιστής του γκρουπ, στο Protagon.

Ως προς τη σημερινή του απήχηση, λέει: «Επειτα από τόσα χρόνια, ο κόσμος έχει φυσικά και πάλι αλλάξει, αλλά το τραγούδι παραμένει ένας ύμνος στην ειρήνη και μία ελπίδα για έναν ειρηνικό κόσμο. Το θέμα του κομματιού δεν ήταν η πτώση του Τείχους ή το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, απλώς εξέφραζε ένα συναίσθημα, μία ελπίδα ότι ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο. Δεν θα υποστήριζα ότι το κομμάτι παραμένει επίκαιρο, αν δεν έβλεπα σε κάθε συναυλία που το παίζουμε και είναι σε κάθε συναυλία, πώς το τραγουδά ο κόσμος – όχι μόνο αυτό, αλλά αυτό περισσότερο από όλα – και πώς το καταλαβαίνουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Το τραγουδούν με τέτοιο πάθος, ακόμη και οι νεότεροι, και βλέπω ότι ακόμη και αυτοί αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται, τι συνέβαινε τότε και τι συμβαίνει σήμερα και ότι ένας νέος άνεμος αλλαγής μας είναι αναγκαίος. Δεν χρειάζεται όμως να γράψει κάποιος ένα νέο κομμάτι για αυτά. Το τραγούδι τα λέει όλα».

Η συχνή παρουσία και η δημοφιλία τους στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με το το γεγονός ότι είναι Γερμανοί, κάνει τους Scorpions κάτι το ιδιαίτερο, είτε κανείς τους αγαπά, είτε αγαπά να τους μισεί, είτε είναι για πολλούς αυτό που λέμε guilty pleasure.

Lucky number 33. Happy Anniversary ?? pic.twitter.com/YZ2fJO9WJa

— Scorpions (@scorpions) June 20, 2018

Ποια είναι η αντίληψή τους για το τι έχει συμβεί στη χώρα εδώ και δέκα χρόνια;

Λέει ο Μάινε: «Όπου και αν παίζουμε, αλλά ειδικότερα στην Ελλάδα, δεν μπορεί να μη σκεφτόμαστε τι έχει συμβεί, στην Ευρώπη ή στον κόσμο γενικότερα. Όταν είσαι όμως πάνω στη σκηνή, δεν υπερισχύει αυτό. Η μουσική είναι αγωγός ενός τόσο θετικού συναισθήματος και αυτό είναι που μας ενδιαφέρει. Μαζί με το κοινό, για μία-δυο ώρες να ξεχάσουμε τι συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο και να αναζητήσουμε κάτι θετικό στον κόσμο των συναισθημάτων».

Βλέπουν αλλαγή στις αντιδράσεις του ελληνικού κοινού τα τελευταία αυτά χρόνια;

«Κάτι τέτοιο συμβαίνει, ναι, και το αισθάνεται κανείς. Χρειαζόμαστε τη μουσική ως τροφή της ψυχής και ιδιαίτερα όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, τη χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την ημέρα ή τη νύχτα. Η μουσική φέρνει ελπίδα και απελευθερώνει ενέργεια και συναισθήματα, Βλέπουμε π.χ. ότι με κομμάτια όπως το Still Loving You, το Wind of change ή το Send me an Angel, δεν είναι μόνο οι γυναίκες που κλαίνε μπροστά στη σκηνή, αλλά και οι άντρες.  Αλήθεια, κλαίνε! Είναι τόσο συναισθηματικά φορτισμένες τέτοιες στιγμές, όπου όλοι, παρά τις διαφορετικές τους ζωές και εμπειρίες, συνδέονται μεταξύ τους και με την μπάντα, μέσω της μουσικής».

Τι έχει απογίνει, άραγε, με την «τελευταία περιοδεία»; Μήπως η σκέψη πλέον είναι η ακριβώς αντίθετη, να μην υπάρξει ποτέ; Αραγε, ποιος θα φανταζόταν ότι ένα τέτοιο γκρουπ, όπως και τόσα άλλα θα είχαν πίσω τους ήδη σχεδόν πενήντα χρόνια καριέρας;

Η απάντηση του Μάινε: «Φυσικά και δεν το φανταζόμασταν. Τότε λέγαμε ”μην εμπιστεύεσαι κανέναν πάνω από τα 30”. Υπάρχει όμως πάντα κάτι καινούργιο. Στο τέλος του χρόνου θα κάνουμε για πρώτη φορά περιοδεία στην Αυστραλία για παράδειγμα. Δεν έχουμε χάσει τη διάθεσή μας και το γεγονός ότι οι οπαδοί μας απλώνονται ηλικιακά σε τρεις ή περισσότερες γενιές είναι το καύσιμο που μας κάνει να συνεχίζουμε».

Ετσι κι αλλιώς, η ροκ μουσική έχει πάψει εδώ και δεκαετίες να είναι ο ήχος της επανάστασης.

Οπότε κάθε ένας έχει τους δικούς του λόγους και τα άλλοθι που αναζητεί (αν τα αναζητεί…), να απολαμβάνει χωρίς ενοχές μία «τελευταία συναυλία των Scorpions»…

ΥΓ. Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα πραγματοποιηθούν το απόγευμα της Δευτέρας έως το βράδυ, σύμφωνα με την αστυνομία, λόγω διεξαγωγής της συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο.

Ειδικότερα, από τις 18:00 μ.μ. έως το τέλος της συναυλίας, θα γίνει προσωρινή και σταδιακή διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων στα εξής σημεία του Δήμου Αθηναίων:

-Αρδηττού, στο τμήμα της μεταξύ της Λ. Βουλιαγμένης και της Λ. Βασ. Όλγας, ρεύμα κυκλοφορίας προς Λ. Βασ. Κων/νου και στις καθέτους αυτής μέχρι την πρώτη παράλληλο.
-Λεωφ. Βασ. Κων/νου, στο τμήμα της μεταξύ της Λ. Βασ. Όλγας και της οδού Ερατοσθένους, ρεύμα κυκλοφορίας προς Λ. Βασ. Σοφίας και στις καθέτους αυτής μέχρι την πρώτη παράλληλο.
-Λεωφ. Βασ. Όλγας, σε όλο το μήκος της, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς το Καλλιμάρμαρο Στάδιο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News