Το μαλλί τους φυσικά δεν είναι ίδιο, αλλά κάτι στο στιλ και τη συμπεριφορά συνδέει τον 42ο και τον 45ο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι ένας αέρας αυτολύπησης και οργής, αυτοθαυμασμού αλλά και μιας απορίας γιατί όλοι οι άλλοι δεν τους χρωστούν αιώνια ευγνωμοσύνη. Να τι συνδέει τον Μπιλ Κλίντον με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Φρανκ Μπρούνι παρακολούθησε τη συνέντευξη του Κλίντον στο NBC με αφορμή το αστυνομικό θρίλερ που εξέδωσε ο πρώην πρόεδρος. Ωστόσο αυτό που είδε, όπως γράφει στους New York Times, είναι μια απομίμηση του Τραμπ που θα ζήλευε και ο Αλεκ Μπάλντουιν. Ο Κλίντον, όταν μιλούσε για τον εαυτό του και τη θητεία του ήταν όλο μισόλογα, γενικεύσεις και εκλογικεύσεις. Αναφερόταν εμμονικά στο χρήμα, απέφευγε να αναλάβει ευθύνες.

Και βέβαια ήταν η υπόθεση Λεβίνσκι – έχουν περάσει κιόλας 20 χρόνια. Ακόμη περισσότερες υπεκφυγές και δικαιολογίες από τον Κλίντον. «Φαντάζεστε να είχε παραιτηθεί ο Κένεντι; Ο Λίντον Τζόνσον;» ήταν η υπερασπιστική γραμμή του Κλίντον. «Τα δύο τρίτα του λαού ήταν με το μέρος μου, οι Ρεπουμπλικάνοι το παράκαναν με την πρόταση καθαίρεσης», συνέχισε.

Στην εποχή του #MeToo, αναρωτιέται ο Μπρούνι, κανένας δεν βρέθηκε να πει δυο λόγια στον Κλίντον για την υπόθεση Λεβίνσκι, να τον καθοδηγήσει σε μια γενναία παραδοχή για τα λάθη του; Να πει κάτι για τα μαθήματα που πήρε και πώς θα πάρουν και οι πολίτες;

Θα επέλεγε τον Κλίντον με κλειστά μάτια, αν χρειαζόταν να επιλέξει ανάμεσα σε αυτόν και τον Τραμπ, γράφει ο Μπρούνι, αλλά αν ο πρόεδρος είναι κάποιος που νοιάζεται πιο πολύ για τις υποχρεώσεις παρά για την υστεροφημία του, ο Κλίντον δεν είναι αυτός που θα καλύψει το κενό του Τραμπ.

Τόσο διαφορετικοί και τόσο ίδιοι. Πηγή: Creative Protagon

Ενα σετ από τέσσερα μολυβένια, ή, μάλλον πλαστικά, στην προκειμένη περίπτωση, στρατιωτάκια τα οποία συνοδεύει, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, μια γάτα. Αυτό και μόνο αυτό ήταν αρκετό για να προσβληθούν και οι Λιθουανοί από το σύνδρομο της ρωσικής επιθετικότητας. Γιατί, μας πληροφορεί το Politico, αυτές οι φιγούρες των τεσσάρων στρατιωτών που φέρουν ολόκληρο τον οπλισμό τους αλλά δεν φέρουν διακριτικά, είναι οι «ευγενικοί άνθρωποι», (polite people), τα μέλη, δηλαδή, -όπως αναφέρεται στον ιστότοπο της ρωσικής εταιρείας Zveda που τα παράγει- των μυστηριωδών στρατιωτικών μονάδων που έκαναν την εμφάνισή τους τον Φεβρουάριο του 2014 στην Κριμαία. Αρκετοί υποπτεύονταν ότι στην πραγματικότητα ανήκαν στον ρωσικό στρατό.

Η διάθεση στην αγορά της Λιθουανίας αυτών «ευγενικών» στρατιωτών που πολεμούν στο όνομα της Ρωσίας, εκλήφθηκε ως απαράδεκτη πρόκληση από την πλειονότητα των Λιθουανών και για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση της χώρας δεσμεύτηκε για την τροποποίηση της σχετικής νομοθεσίας με στόχο να απαγορευτεί η πώληση προϊόντων που «διαστρεβλώνουν την ιστορία της Λιθουανίας». 

Το όλο ζήτημα πρόκειται να συζητηθεί στο κοινοβούλιο της χώρας στα μέσα του μήνα. Αλλά αρκετοί Λιθουανοί διακατέχονται πλέον και από έναν άλλο φόβο και έγκειται στο ενδεχόμενο η κυβέρνηση του Βίλνιους να επιδιώκει να αποκρύψει σκοτεινές πτυχές της πρόσφατης ιστορίας της Λιθουανίας, επιβάλλοντας, ταυτόχρονα, περιορισμούς στην ελευθερία του λόγου.

Γεγονότα όπως η εξόντωση των Εβραίων στη χώρα, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολουθώντας το παράδειγμα της κυβέρνησης της Πολωνίας, έτσι και οι κυβερνώντες στη χώρα της Βαλτικής αρνούνται οργισμένα ότι οι συμπατριώτες τους συμμετείχαν ενεργά στο Ολοκαύτωμα και εμφανίζονται έτοιμοι να νομοθετήσουν υπέρ της δίωξης όλων όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο. Όπως έκανε η λιθουανή δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρούτα Βαναγκάιτ και ο αμερικανοϊσραηλινός ιστορικός (και γνωστός κυνηγός ναζί) Εφραίμ Ζούροφ στο βιβλίο τους «Our People».

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο ανήκει στην αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομίας της Λιθουανίας και ο νέος, ηλικίας, μόλις, 27 ετών, υπουργός Βιργκίνιους Σινκεβίσιους, τονίζοντας ότι η κυβέρνησή του δεν «συζητά ζητήματα όπως το Ολοκαύτωμα», δηλώνει πως δεν πρόκειται να τεθεί κανένας περιορισμός στην ελευθερία του λόγου. Αλλά ο αμερικανός ιστορικός Ντόβιντ Κατζ που ζει και εργάζεται στη Λιθουανία, υποστηρίζει πως ο φόβος μιας ρωσικής εισβολής χρησιμοποιείται ως δικαιολογία από τη Δεξιά «για να ξαναγράψει την ιστορία και να υποβαθμίσει το Ολοκαύτωμα».

Οι τέσσερις «ευγενείς πολίτες» του Πούτιν και μια γάτα. Φωτογραφία: zvezda.org.ru

«Από τους Τσαουσέσκου (που εκτελέστηκαν το 1989) έως τους Μουγκάμπε (που απώλεσαν την εξουσία πέρυσι έπειτα από ένα αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα) τα παντρεμένα ζευγάρια που ηγούνται αυταρχικών καθεστώτων τείνουν να έχουν ένα κραυγαλέο τέλος. Τώρα είναι πιθανό να ήρθε η σειρά των Νικαραγουανών Ντανιέλ Ορτέγκα, προέδρου, και της συζύγου του Ροσάριο Μουρίγιο, αντιπροέδρου της χώρας».

Αυτά υποστηρίζει ο διακεκριμένος καναδός ιστορικός και ανεξάρτητος δημοσιογράφος Γκουίν Ντάιερ στο ιταλικό εβδομαδιαίο περιοδικό Internazionale, βάλλοντας κατά του Ντανιέλ Ορτέγκα, του ανθρώπου, δηλαδή, που κατά τη δεκαετία του ’80 ενσάρκωσε τα ιδεώδη της λατινοαμερικανικής Αριστεράς, όντας επικεφαλής εκείνης της μικρής Νικαράγουας, των Σαντινίστας, την οποία η κραταιή Αμερική του Ρόναλντ Ρίγκαν ήθελε να αφανίσει, χρηματοδοτώντας αφειδώς τις πολιτοφυλακές των ακροδεξιών Κόντρας.

Σήμερα, όμως, ο Ορτέγκα και η σύζυγός του, φέρουν την ευθύνη για την αιματηρή καταστολή των μαζικών συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας χιλιάδων Νικαραγουανών. Τουλάχιστον 120 άνθρωποι έχουν χάσει τις ζωές τους, «φοιτητές, στην πλειονότητά τους και πολίτες που σκοτώθηκαν από την αστυνομία ή από τις εγκληματικές οργανώσεις που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, το Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Σαντινίστας (FSLN)», υπενθυμίζει ο Ντάιερ.

Αλλά η μετάλλαξη του Ορτέγκα δεν θα πρέπει να προκαλεί μεγάλη εντύπωση. Γιατί από το 2006 και μετά, χρονιά κατά την οποία επέστρεψε στην εξουσία έπειτα από τρεις εκλογικές ήττες, ο πρώην επαναστάτης που το 1979 ανέτρεψε τον στυγνό δικτάτορα (και άνθρωπο των Ηνωμένων Πολιτειών) Αναστάσιο Σομόσα μετατράπηκε σε έναν μετριοπαθή, φιλοκαπιταλιστή και καθολικό ηγέτη. Μάλιστα ο Ντάιερ κρίνει ως θεμελιώδη τη στήριξη που παρέχει επί χρόνια η Καθολική Εκκλησία στον Ορτέγκα, η οποία, ωστόσο, αυτές τις ημέρες συμπαρατάσσεται με τους εξεγερμένους Νικαραγουανούς.

Η κλιμάκωση της βίας οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ορτέγκα και η Μουρίγιο αισθάνονται ότι απειλείται η επιβίωση του δικού τους καθεστώτος. «Οι αντίπαλοι του ζευγαριού με την μεγαλύτερη επιρροή εντός του FSLN απομακρύνθηκαν συστηματικά από την κυβέρνηση. Το ανώτατο δικαστήριο αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από πρόσωπα που σχετίζονται με το καθεστώς. Οι Ορτέγκα και οι σύμμαχοί τους έχουν τεράστια (και ελάχιστα ξεκάθαρα) συμφέροντα στους τηλεοπτικούς σταθμούς, στις πετρελαϊκές εταιρείες και στα σχέδια για μια διώρυγα που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τη διώρυγα του Παναμά». Και για αυτό, παρότι «οι διαμαρτυρίες κατά του ζεύγους υποστηρίζονται από τη Δεξιά, αυτοί που κυριαρχούν στις διαδηλώσεις είναι οι φοιτητές της Αριστεράς» που μεγάλωσαν με τον μύθο των Σαντινίστας.

Περισσότεροι από 120 είναι οι νεκροί εν μέσω του χάους που επικρατεί από τα μέσα Απριλίου στη Νικαράγουα. Φωτογραφία: Reuters

Οσοι από τους Βρετανούς αρέσκονται να απαντούν στις ερωτήσεις του καθημερινού κουίζ των Times του Λονδίνου θεωρούν πως είναι ιδιαίτερα απαιτητικό, θα πρέπει τουλάχιστον να είναι ευγνώμονες που σπάνια καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τις heavy metal μπάντες της Ρωσίας ή τα είδη της ελαφριάς μουσικής της Ιαπωνίας. Αλλά απαντώντας σε αυτές και πολλές άλλες εξίσου απίθανες ερωτήσεις γενικών γνώσεων, ο δημιουργός του κουίζ της λονδρέζικης εφημερίδας Ολαφ Μπγιορτόμτ, ανακηρύχθηκε κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου καλύτερος«quizzer» στον κόσμο για τρίτη, μάλιστα, φορά. Για να συμβεί, όμως, αυτό, ο 39χρονος Μπγιορτόμτ χρειάστηκε να επικρατήσει έναντι 3.000 αντιπάλων από 55 χώρες.

Όσον αφορά την προετοιμασία του, κατά πάσα πιθανότητα φαντάζει τρομακτική για τον μέσο αναγνώστη που αποπειράται καθημερινά να λύσει τα κουίζ του Μπγιορτόμτ, γιατί όπως ανέφερε ο ίδιος, μιλώντας στην εφημερίδα που εργάζεται, «πήρα άδεια από τη δουλειά για μιάμιση εβδομάδα και απαντούσα σε ερωτήσεις και διάβαζα ολημερίς καθημερινά. Κλάταρα, όμως, το βράδυ της Τετάρτης και κοιμήθηκα σχεδόν ολόκληρη την Πέμπτη και την Παρασκευή».

Κατά τη διεξαγωγή του διαγωνισμού, ο Μπγιορτόμτ, ο οποίος εργάζεται και ως ερευνητής για ένα τηλεοπτικό παιχνίδι γνώσεων του τηλεοπτικού σταθμού ITV, απογοήτευσε με τις επιδόσεις του στην Ιστορία, παρότι είναι η ενότητα στην οποία συνήθως διαπρέπει. Αλλά τα πήγε εξαιρετικά καλά στην κατηγορία «διασκέδαση», σημειώνοντας το υψηλότερο σκορ στον κόσμο.

«Υπήρχαν ερωτήσεις για τα ιαπωνικά άνιμε, τις ρωσικές μπάντες heavy metal και τα είδη ελαφριάς ιαπωνικής μουσικής. Μεταξύ όλων όσοι συμμετέχουν συμπεριλαμβάνονται και άνθρωποι από τη Ρωσία και την Ιαπωνία και είναι σαν να καλούνταν αυτοί να απαντήσουν σε μια ερώτηση για τους Iron Maiden ή τον Πέρι Κόμο», εξήγησε ο Μπγιορτόμτ ο οποίος για το εξαιρετικό του κατόρθωμα έλαβε όχι κάποιο σημαντικό χρηματικό έπαθλο αλλά μόνον «τον σεβασμό των συμπαικτών μου, δυστυχώς». Ο μεγάλος νικητής επρόκειτο να γιορτάσει την επιτυχία του, πίνοντας, τουλάχιστον, ένα ποτήρι σαμπάνια, πράγμα που, ωστόσο, ο Μπγιορτόμτ δεν έκανε γιατί έχει σταματήσει να πίνει από τότε που διαγνώστηκε ότι πάσχει από τη νόσο του Κρον. «Θα πάρω, όμως, ένα κουπόνι της Amazon, το οποίο είναι καλύτερο από το τίποτα», υποστήριξε.

Δεν έχει το ύφος ανθρώπου που ξέρει πολλά; Φωτογραφία: THE TIMES