Εντάξει. Εχουμε δει τον Νίκο Βαμβακούλα να χαρίζει πέναλτι, σε ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, πιάνοντας την μπάλα με τα χέρια στη μεγάλη περιοχή της ομάδας του. Επειδή άκουσε σφύριγμα και νόμισε πως ήταν του διαιτητή. Υπέροχα αυτογκόλ, που θα τα ζήλευαν οι καλύτεροι επιθετικοί. Μπασκετμπολίστες να τα βάζουν στο δικό τους καλάθι, προσπαθώντας να πάρουν το ριμπάουντ. Μαραθωνοδρόμο να χάνει τον δρόμο – και το «χρυσό». Δυο σπρίντερ να παρακολουθούν κούρσα των 100 μέτρων από το βαν του ABC, ενώ έπρεπε να βρίσκονται στην αφετηρία – ήταν η σειρά τους να τρέξουν. Είδαμε και τις «γκάφες» του Λορίς Κάριους στον τελικό του Champions League, που θα τον στοιχειώνουν μια ζωή. Αλλά, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συγκρίνεται με την ανοησία του Τζέι Αρ Σμιθ στον πρώτο τελικό του ΝΒΑ.
Παίζουν οι Ουόριορς με τους Καβαλίερς και το σκορ είναι ισόπαλο (107-107) 4,7 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα. Ο έμπειρος σούτινγκ-γκαρντ των Καβαλίερς παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ, έπειτα από άστοχη βολή του Τζορτζ Χιλ, κι όλοι περιμένουν να δοκιμάσει το σουτ που θα έδινε στην ομάδα του μια απρόσμενη νίκη. Ή, έστω, να πασάρει στον ΛεΜπρόν Τζέιμς, που περίμενε αμαρκάριστος στη γραμμή του τρίποντου. Και τι κάνει, τότε, ο… Θεός; Αρχίζει τις ντρίμπλες, για να ροκανίσει το χρόνο. Το χρόνο που απέμενε στην ομάδα του για να εκδηλώσει μια τελευταία επίθεση.
Οι Αμερικανοί επεξεργάστηκαν τη φάση και διάβασαν τα χείλη των παικτών. «Τι κάνεις;», τον ρωτάει ο ΛεΜπρόν με μια έκφραση – κοκτέιλ θυμού και απόγνωσης ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. «Νόμιζα πως ήμασταν μπροστά (στο σκορ)», απαντάει ο Σμιθ. Ο «Βασιλιάς» κόντεψε να πάθει… εγκεφαλικό. Εγινε ο πρώτος παίκτης στα χρονικά του ΝΒΑ που πέτυχε πάνω από 50 πόντους σε τελικό, αλλά στο τέλος ηττήθηκε (124-114 στην παράταση). Εάν δεν ήταν το «πουλέν» του (εκπροσωπούνται από την ίδια εταιρεία, συμφερόντων Τζέιμς), θα του είχε χυμήξει.
Με το δίκιο του. Ο ΛεΜπρόν οδήγησε τη μέτρια ομάδα του στους τελικούς, παλεύοντας σχεδόν μόνος. Στο Game 1 πραγματοποίησε άλλη μία εκπληκτική εμφάνιση, με 51 πόντους (ρεκόρ καριέρας), οκτώ ριμπάουντ, οκτώ ασίστ, ένα κλέψιμο και ένα μπλοκ σε 48 λεπτά συμμετοχής. Εάν ο «μοιραίος» Σμιθ είχε το μυαλό του στο κεφάλι του, πιθανότατα η ιστορία θα έγραφε ότι ένας παίκτης έφερε βόλτα μια ολόκληρη ομάδα – την καλύτερη στο εφετινό πρωτάθλημα. Το… ωραίο είναι πως ο καταστροφέας της υπερπροσπάθειας του «Βασιλιά» είχε δηλώσει, πριν από μερικές ημέρες, ότι «αναγκάζουμε τον ΛεΜπρόν να κάνει θαύματα, κάτι που είναι δύσκολο, ιδίως στους τελικούς. Πρέπει να τον βοηθήσουμε». Τέτοια «βοήθεια», να του έλειπε.
Μετά τον αγώνα ο Σμιθ έδωσε μια εντελώς διαφορετική εξήγηση για την «γκάφα» του, που έγινε viral: «Ηξερα ότι ήμασταν ισόπαλοι και θεώρησα πως θα καλούσαμε τάιμ-άουτ. Αν πίστευα πως ήμασταν μπροστά στο σκορ, θα κρατούσα την μπάλα και θα περίμενα να μου κάνουν φάουλ». Τέλος πάντων, για όσους τον γνωρίζουν από παλιά δεν υπάρχει κάποιο μυστήριο σε αυτή την ιστορία. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο παίκτης «κρασάρει».
Το χρονικό με τις… ανοησίες
Τον Ιανουάριο του 2014 ο Σμιθ φορούσε τη φανέλα των Νικς και αντιμετώπιζε τους Ρόκετς. Το σκορ ήταν 100-100 και απέμεναν 22 δευτερόλεπτα για το τέλος. Η μπάλα βρέθηκε στα χέρια του. Ο Τάισον Τσάντλερ έκανε νόημα στον συμπαίκτη του να περιμένει, όμως εκείνος βιάστηκε να σουτάρει για τρεις πόντους. Αστόχησε, οι Ρόκετς πήραν την κατοχή της μπάλας και στο τέλος νίκησαν 102-100. Οταν τον κατηγόρησαν πως διαθέτει μπασκετικό IQ… ραδικιού, δικαιολογήθηκε πως δεν γνώριζε πόσο ήταν το σκορ.
Τον Μάρτιο του 2017 επέστρεψε στη δράση έπειτα από απουσία δυόμισι μηνών λόγω τραυματισμού στον δεξιό αντίχειρα. Οι γιατροί είχαν τις επιφυλάξεις τους, όμως εκείνος έπεισε τον προπονητή του ότι αισθάνεται περίφημα. Στο ματς, στο οποίο οι Καβαλίερς έχασαν 106-101 από τους Πίστονς, έβαλε μόλις τρεις πόντους. Ενα τρίποντο. Οταν ο κόουτς των «Καβς» τον ρώτησε τι πήγε στραβά, εκείνος -ατάραχος- απάντησε πως ένιωθε ενοχλήσεις στο πονεμένο του δάχτυλο.
Το καλύτερο το έκανε στο Μιλγουόκι, στις 26 Νοεμβρίου 2016. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα το θυμάται. Είχε παίξει σε εκείνο το παιχνίδι, και είχε σημειώσει 34 πόντους. Ο Σμιθ, λοιπόν, την ώρα που ο αγώνας βρισκόταν σε εξέλιξη, εγκατέλειψε τη θέση του και πήγε να αγκαλιάσει τον (παλιόφιλο) Τζέισον Τέρι που καθόταν στον πάγκο των Μπακς. Ο προσωπικός του αντίπαλος δεν το πίστευε – έβαλε το ευκολότερο καλάθι της καριέρας του. Αυτή τη φορά, το… vertigo ήταν πιο σοβαρό. Δεν ξέχασε το σκορ, αλλά ότι τη συγκεκριμένη στιγμή έπαιζε στο ματς. Αυτό είπε μετά, χωρίς πλάκα.
Ο «τζέντλεμαν» Ντουράντ και το τρολάρισμα
Ο Κέβιν Ντουράντ έσπευσε να στηρίξει τον άσο των Καβαλίερς: «Ολοι μας έχουμε κάνει τέτοια πράγματα στα παρκέ. Εχω κάνει κι εγώ ανοησίες. Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο Τζέι Αρ. Πήρε ένα πολύ σημαντικό επιθετικό ριμπάουντ και μετά, ίσως μπερδεύτηκε». Αλλοι ΝΒΑers δεν ήταν τόσο καλοί μαζί του. Το τρολ πήγε σύννεφο. Από τον Εμπιίντ, τον Πάρσονς, τον Κάζινς… Μάλιστα ο Μάρεϊ, των Σαν Αντόνιο Σπερς, επέμενε (στο Twitter) ότι ο Σμιθ ήταν… μεθυσμένος.
Ο Τζαμόν Γκόρντον, άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού, του Αμαρουσίου και του Αρη, στο «τιτίβισμά» του ενέπλεξε και την Ελλάδα: «Εάν ο Τζέι Αρ έπαιζε στην Ελλάδα, πιθανόν να μην πληρωνόταν ξανά έως το 2067». Θα έμαθε, φαίνεται, για την πρόσφατη περιπέτεια των συμπατριωτών του στον Κόροιβο Αμαλιάδας.
Αλλά, ευτυχώς για τον Τζέι Αρ Σμιθ, παίζει στην Αμερική. Αυτή η «κωμική ιδιοφυΐα» (έτσι τιτλοφορείται το βιντεάκι με τις top-10 «γκάφες» του, που ανέβηκε στο Διαδίκτυο) έχει υπογράψει από τον Οκτώβριο του 2016 τετραετές συμβόλαιο 57.000.000 δολαρίων και θα εξακολουθήσει να εισπράττει 14,250 εκατ. δολάρια το χρόνο, όσο αφηρημένος κι αν είναι. Θα τον δούμε, μάλιστα και στο Game 2 των τελικών, τα ξημερώματα της Δευτέρας. Διότι στις ΗΠΑ, αν και τα ποσά που διακυβεύονται στο ΝΒΑ είναι ιλιγγιώδη, το μπάσκετ είναι -πάνω απ’ όλα- ένα διασκεδαστικό παιχνίδι.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News