Σάββατο 19 Μαΐου. Δεν είχαν περάσει ούτε λίγα λεπτά από την επίθεση των τραμπούκων στον ανυπεράσπιστο Γιάννη Μπουτάρη που τόλμησε -ως δήμαρχος της πόλης- να δώσει το παρών στην εκδήλωση μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων. «Καλά να πάθει» έσπευσαν να γράψουν κάποιοι στα social media, ενώ σαν αστραπή πολλαπλασιάζονταν τα post – tweet – video και λοιπά «εργαλεία» για τη «δικαιολόγηση» της επίθεσης.

«Καταδικάζουμε τον ξυλοδαρμό, αλλά…» ήταν η φράση που κυριάρχησε στα χείλη των επικριτών (από πολιτικούς μέχρι απλούς πολίτες) του δημάρχου Θεσσαλονίκης, ενώ δεν έλειψαν και αυτοί που επωνύμως επικρότησαν την «τιμωρία» του για «όσα είχε πει» για τους Ποντίους, τη Μακεδονία, κ.λπ.

Ολα βέβαια ήταν ψέματα, αλλά «γιατί να αφήσουμε την πραγματικότητα να μας χαλάσει μια ωραία ιστορία», όπως λέει και ο Σταύρος Θεοδωράκης σε άρθρο του στα «Νέα».

«Τα πιστεύουν όλα αυτά τα τερατώδη αυτοί που του επιτέθηκαν το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου; Ναι. Αν όχι όλα, αρκετά από αυτά τα πιστεύουν. Αλλωστε τις περισσότερες από αυτές τις ασυναρτησίες τις επανέλαβαν οι συλληφθέντες στην προσπάθεια να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους», σημειώνει ο επικεφαλής του Ποταμιού και γι αυτό, υπογραμμίζει, υπάρχει «μια πρώτιστη υποχρέωση όλων ημών που δεν είμαστε ψεκασμένοι, δεν είμαστε θιασώτες της βίας (είτε στην ακροδεξιά, είτε στην ακροαριστερή εκδοχή της), δεν είμαστε εθνοκάπηλοι και ψηφοθήρες (…) να πολεμάμε το ψέμα και όλα αυτά που με μια πινελιά μοντερνιάς περιγράφουμε σήμερα ως fake news».

«Το κόστος όμως της σύγκρουσης με το ψέμα, αλλά και γενικότερα με τις αυταπάτες της κοινωνίας, ήταν πάντα δυσβάστακτο για τους πολιτικούς. Και οι περισσότεροι ακόμη και σήμερα αρνούνται να το πάρουν. Και κάποιοι κάνουν και ένα βήμα παρακάτω. Γίνονται μέρος τους ψέματος που τους περιβάλλει», τονίζει μεταξύ άλλων και μία τέτοια περίπτωση είναι αυτή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: «Δεν δημιούργησαν αυτοί τα ψέματα στα χρόνια της κρίσης – δεν είχαν τόση δύναμη. Τα αποδέχθηκαν όμως, τα ενίσχυσαν, τα πασπάλισαν με αριστερή χρυσόσκονη και τελικά έγιναν οι ηγήτορες μιας ψεύτικης επανάστασης».

«Το κάψιμο της Αθήνας το 2008 – μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι νεκροί της Μαρφίν το 2010, οι πλατείες του διχασμού το 2011, τα έκτροπα στις παρελάσεις, οι επιθέσεις σε ‘μνημονιακούς’ πολιτικούς, οι αλλεπάλληλες έφοδοι σε ‘εχθρικές πρεσβείες, οι τραμπουκισμοί στα πανεπιστήμια και τελικά η επίθεση στον Μπουτάρη είναι κρίκοι στην ίδια αλυσίδα του μίσους που γεννούν τα ψεύδη και τελικά οι συλλογικές μας αυταπάτες. Πότε ψεκασμένες αριστερά, πότε ψεκασμένες δεξιά» καταλήγει στο άρθρο του ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News