-
Libération
Πρόσωπα/ Πώς ο Αρμστρονγκ νίκησε την αλήθεια
Η ιστορία του Λανς Αρμστρονγκ είναι μια ταινία χωρίς χάπι έντ. Αλλά η πλοκή παραμένει αυθεντική: είναι η ιστορία του ποδηλάτη που κατέβηκε από το ποδήλατο για να νικήσει τον καρκίνο των όρχεων και που ανέβηκε πάλι για να κερδίσει τον περίφημο Γύρο της Γαλλίας επτά συνεχόμενες φορές όπως κανείς ποτέ στο παρελθόν. Είναι και η ιστορία ενός συμβόλου που επιστρέφει και καταρρέει υπό τον βομβαρδισμό των αποδεδειγμένων κατηγοριών για ντόπινγκ.
Η σκηνή που διαδραματίζεται τώρα μπροστά στα μάτια μας είναι ότι ο Αρμστρονγκ συμφώνησε με το αμερικανικό κράτος να δώσει πέντε εκατομμύρια δολάρια, για να αποφύγει τη δίκη που θα τον ανάγκαζε να πει σε όλους τις άβολες αλήθειες του. «Κρίμα, θα είχαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να καταλάβουμε όχι μόνο για τον πρωταθλητή, αλλά και για τον άνθρωπο Αρμστρόνγκ», γράφει στη Libération ο Πιέρ Καρέι. Το 2013, ο ίδιος ο Αρμστρονγκ είχε παραδεχτεί τη χρήση ουσιών ντόπινγκ σε συνέντευξη στην Οπρα Γουίνφερ.
«Ο Λανς Αρμστρονγκ θα κρατήσει τουλάχιστον την σκιά του καθαρή» σχολιάζει η Libé για τον διακανονισμό που πέτυχε ο επτά φορές νικητής του γαλλικού Γύρου. «Είμαι πολύ χαρούμενος, τώρα μπορώ να επιστρέψω στη ζωή μου», δήλωσε από την πλευρά του ο πρώην πρωταθλητής των δύο τροχών. Αλλά για πολλούς, αυτή είναι η λιγότερο ευγενής από τις αμέτρητες νίκες του.
Φωτό: Ο Λανς το 2001 όταν ήταν ένας γνήσιος αμερικανός ήρωας. Τώρα… Πηγή: EPA/BENOIT DOPPAGNE
-
Wall Street Journal (έκδοση με συνδρομή)
Κόντρες/ Ενας πρώην ολιγάρχης κατά της «Μαφίας του Πούτιν»
Ο τίτλος «Η Μαφία του Πούτιν» σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου, και μάλιστα εξάστηλος, μπορεί να κάνει εντύπωση. Αλλά κάνει λιγότερο εντύπωση όταν παρατηρήσει κανείς ποιος υπογράφει το άρθρο γνώμης που τον συνοδεύει: ο Μιχαήλ Χοντορκόφκσι, πρώην μεγιστάνας του πετρελαίου και πιο πλούσιος άνθρωπος στη Ρωσία το 2003, τη χρονιά που ο Βλαντίμιρ Πούτιν διέταξε την σύλληψή του. Ακολούθησαν δέκα χρόνια φυλακής για απάτη και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ενώ το 2014 έλαβε «χάρη» από το Κρεμλίνο και πήγε να ζήσει στην Ελβετία όπου ίδρυσε την οργάνωση Open Russia υπέρ της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Στο άρθρο που υπογράφει στην Wall Street Journal, ο Χοντορκόφκσι εξηγεί ότι η Δύση δεν πρέπει να αντιστρατεύεται τα 150 εκατομμύρια των ρώσων πολιτών ή το ίδιο το ρωσικό κράτος που αριθμεί 3 εκατομμύρια υπαλλήλους. «Ο πραγματικός εχθρός της Δύσης, αλλά και του ρωσικού λαού, είναι μια ομάδα περίπου εκατό ευνοούμενων του καθεστώτος του Πούτιν και μερικές χιλιάδες συνεργοί, πολλοί από τους οποίους εργάζονται στις υπηρεσίες ασφαλείας ή στην διοίκηση της ρωσικής προεδρίας. Αυτή είναι, λοιπόν, η Μαφία του Πούτιν, «μια συμμορία εγκληματιών που ξέρουν ότι έχουν τις πλάτες τους καλυμμένες από την εξουσία».
«Απέναντι σε μια από τις πιο επικίνδυνες μαφίες στον κόσμο, συνεχίζει ο Χοντορκόφκσι, δεν αρκεί η διπλωματία ή οι γενικές κυρώσεις. Εκείνο που χρειάζεται είναι κυρώσεις ad personam με ονόματα και διευθύνσεις που συνδέουν μεταξύ τους τα πρόσωπα, το χρήμα και τις πολυεθνικές που ελέγχουν στη Δύση». Η αλήθεια είναι πως οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Κι από αυτή την άποψη, ο ηγέτης της «εξόριστης αντιπολίτευσης», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Economist, μπορεί να επιχαίρει.
Φωτό: Κι αυτός δεν το βάζει κάτω. Πηγή: Shutterstock
-
Financial Times
Μεταστροφές /Ο άνεμος και ο ήλιος νίκησαν την πυρηνική ενέργεια;
Θα έρθει άραγε η ημέρα που το σήμα της πυρηνικής ενέργειας θα μοιάζει με απομεινάρι του παρελθόντος; Ναι, θα μπορούσε. Γιατί όπως σημειώνουν οι Financial Times, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γίνονται όλο και πιο αξιόπιστες. Απόδειξη; Το μεγαλύτερο ηλιακό πάρκο που ετοιμάζονται να κατασκευάσουν οι Σαουδάραβες στην Αραβική Χερσόνησο.
Άλλη – και ίσως μεγαλύτερη – απόδειξη ότι ο άνεμος, ο ήλιος και η γεωθερμία μπορούν να εξορίσουν την πυρηνική ενέργεια; ο γαλλικός κολοσσός EDF (ας πούμε η γαλλική ΔΕΗ), έπειτα από δεκαετίες ακινησίας στη διάρκεια των οποίων έγινε «σύμβολο της τεχνολογικής καθυστέρησης και της βιομηχανικής παρακμής της Γαλλίας», αποφάσισε να εγκαταλείψει την οδό της πυρηνικής ενέργειας. Επωφελούμενη, γράφουν οι FT, και της εκλογής του Εμανουέλ Μακρόν, «ενός προέδρου που δεν αισθάνεται την ανάγκη να υπερασπιστεί το παρελθόν».
Είναι μια απόφαση που θα μπορούσε να μοιάζει και παράδοξη δεδομένου ότι η EDF είναι η μεγαλύτερη εταιρία πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη, ενώ η πυρηνική ενέργεια παράγει ηλεκτρισμό με χαμηλές εκπομπές αερίων. Κι όμως δεν είναι έτσι: τα κόστη συντήρησης των πυρηνικών εγκαταστάσεων είναι υψηλότατα, ενώ εκείνα των ηλιακών και των αιολικών βαίνουν συνεχώς μειούμενα. Αντε, να γινόμαστε όλο και πιο πράσινοι.
Φωτό: Σιγά – σιγά στα αζήτητα. Πηγή: Shutterstock
-
New Yorker
Απορίες/ Πώς κάνουν διακοπές οι Αμις;
Για τους Αμις το «δημογραφικό πρόβλημα» είναι άγνωστη έννοια. Με μέσο όρο επτά παιδιά για κάθε οικογένεια, οι απόγονοι της θρησκευτικής κοινότητας που ιδρύθηκε στην Ελβετία τον 16ο αιώνα για να συνεχίσει να ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον 18ο, έχουν όλη την αιωνιότητα μπροστά τους. Αλλά και μπόλικη εξουσία στα χέρια τους: οι Αμις παίζουν συχνά αποφασιστικό ρόλο στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, δεδομένου ότι αποτελούν την πλειονότητα των κατοίκων στο Οχάιο, μια από τις πολιτείες-κλειδιά στις αμερικανικές εκλογές.
Η Αλις Γκρέγκορι αναρωτήθηκε για το New Yorker, που πηγαίνουν διακοπές οι Αμις – όχι χωρίς λόγο, οι Αμις σπανίως μετακινούνται. Και απαντώντας ξεδιπλώνει την παράδοση όλων αυτών των οικογενειών που ξεκινούν με λεωφορεία ναυλωμένα προς την Φλόριντα, ενώ τους χαιρετούν με μαντήλια οι συγγενείς που μένουν στο σπίτι: «Μισθώνουν μικρά μπανγκαλόους και μένουν εκεί για εβδομάδες, μερικές φορές και μήνες. Για πολλούς, είναι η μόνη εποχή του χρόνου που βρίσκονται με ανθρώπους από διαφορετικές κοινότητες».
Τα άλογα έχουν αντικατασταθεί από ποδήλατα. Κολυμπούν, παίζουν μπάλα ή βόλεϊ στην παραλία και πηγαίνουν για παγωτό μετά το δείπνο που βασίζεται σε ψάρια. Μια ήσυχη ζωή στο Πάινκραφτ, αυτή την μικρή και ηλιόλουστη περιοχή της Σεϊρασότα. Εκεί που ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει σε μια σιωπηλή αρκετά μακρινή εποχή.
Φωτό: Μα τι φωτό για άλμπουμ διακοπών! Πηγή: The New Yorker
Η Libération για την όχι και τόσο ευγενή νίκη ενός πρωταθλητή / Η Wall Street Journal για τον αγώνα ενός εξόριστου / Οι Financial Times για μια μάχη με αίσιο τέλος / Και ο New Yorker…