Από τη δεκαετία του ‘80 και μετά, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης πιστεύει ότι η ελληνική κοινωνία είναι, κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της, «προοδευτική». Ασφαλώς, όσο δεν διασαφηνίζεται η έννοια της προόδου, τόσο θα τη διεκδικούν σκληροί σταλινικοί και δογματικοί εκπρόσωποι ιδεολογικών απολιθωμάτων.

Η πραγματικότητα είναι, φυσικά, διαφορετική. Η κοινωνία μας είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι της βαθιά συντηρητική ως και φοβική απέναντι στο νέο. Η τελευταία έρευνα της «ΔιαΝΕΟσις» για αυτά που πιστεύουν οι Ελληνες, δεν προσθέτει κάτι καινούργιο σε αυτά που γνωρίζουμε. Απλώς τα επιβεβαιώνει.

Δηλώνουμε ευσεβείς. Περίπου όλοι (85%) πιστεύουμε στον Θεό. Οι μισοί από μας εκκλησιάζονται τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Αντίστοιχο ποσοστό θα συμφωνούσε με την επαναφορά της θανατικής ποινής. Σχεδόν έξι στους δέκα διαφωνούν με τους γάμους ομοφύλων, θέση που παρουσιάζει αυξητική τάση σε σχέση με πέρσι. Με συντριπτικό πλειοψηφικό ποσοστό απαιτούμε να φύγουν οι παράνομοι μετανάστες. Και πιστεύουμε ότι για να θεωρείσαι Ελληνας, πρέπει να υιοθετείς τα ελληνικά ήθη και έθιμα. Αλλωστε λίγο περισσότεροι από τους μισούς δηλώνουν ότι Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.

Εντάξει, δεν γίναμε και Σκανδιναβία. Εχουμε δρόμο για να φτάσουμε ως εκεί. Αλλωστε δεν το θέλουμε και όλοι. Είμαστε συντηρητικοί. Μας αρέσει να κοιτάζουμε πίσω. Νοσταλγούμε αυτό που χάσαμε, χωρίς να ποθούμε εκείνο που θα βρούμε στη συνέχεια. Θέλουμε την πατρίδα που είχαμε, όχι αυτή που μπορούμε να φτιάξουμε. Αυτή είναι η χώρα και σε όποιον αρέσει. Οποιος δεν αντέχει, μπορεί να τα μαζέψει και να πάει δυτικά.

Ευτυχώς, ο αντιευρωπαϊσμός υποχωρεί, έστω ελαφρώς. Επτά στους δέκα πιστεύουν ότι «τα μνημόνια ήταν εφεύρημα των Ευρωπαίων για να εκμεταλλευθούν τη χώρα μας», αν και τελικά έξι στους δέκα λένε ότι ήταν αναγκαίο κακό. Εξι στους δέκα πιστεύουν ότι από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ, η Ευρώπη βγήκε πιο κερδισμένη από την Ελλάδα. Πάνω από τους μισούς εκτιμούν ότι ήταν λάθος η είσοδος μας στο ευρώ.

Αν διαβάσετε, λοιπόν, τα αναλυτικά αποτελέσματα της έρευνας, θα διαπιστώσετε ότι είμαστε μία κοινωνία που, εντάξει, ανήκει (και θέλει να ανήκει) στη Δύση, αλλά οι αρχές της παραμένουν βαθιά συντηρητικές. Είναι μία κεντρική αντίφαση που μας διατρέχει εδώ δύο αιώνες, που ορίζεται από το δισυπόστατο χαρακτήρα του Γένους. Δηλώνουμε ευρωπαϊστές, αλλά μας αρέσει η Ρωσία του Πούτιν. Αυτοπροσδιοριζόμαστε ως φιλελεύθεροι, αλλά θεωρούμε ότι ο καπιταλισμός είναι κάτι κακό.

Δεν χρειάζεται να μας το πουν οι έρευνες. Το διαπιστώνουμε καθημερινά. Η ελληνική κοινωνία είναι ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στην πρόοδο και στη συντήρηση, στην εξέλιξη και στη στασιμότητα. Αυτό δεν είναι, απαραιτήτως, κακό. Συχνά βέβαια μπορεί να κουράζει, να σε οδηγεί στην απελπισία. Ομως, αν επιλέξεις στρατόπεδο, η ζωή σου γίνεται λίγο πιο ενδιαφέρουσα. Αλλωστε δεν είναι δύσκολο να βρεις τρεις από τους δέκα που πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News