Ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής σοκαρίστηκε με την απόφαση του δικαστηρίου. Και όπως αρμόζει σε έναν άνθρωπο που είναι συνεπής στις ιδέες και στις αρχές της Αριστεράς, είπε να αναλάβει πρωτοβουλίες.

Βέβαια ο υπουργός οφείλει να μην παρεμβαίνει στο έργο της Δικαιοσύνης, καθήκον του είναι μόνο να το διευκολύνει. Ωστόσο όταν υπάρχουν αποφάσεις που εγείρουν ερωτήματα στην κοινή γνώμη, είναι δόκιμο να ζητείται το σκεπτικό τους. Ούτως ή άλλως, η κυβέρνηση του ηθικού πλεονεκτήματος διακρίνεται από μεγάλη ευαισθησία προς το κοινό περί δικαίου αίσθημα, το οποίο συχνά προτάσσεται, ακόμα και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ως βασικό κριτήριο για την απονομή Δικαιοσύνης. Αλλωστε και όταν ο Αρτέμης Σώρρας είχε αρχικώς απαλλαγεί από τις κατηγορίες της απάτης, ο υπουργός Δικαιοσύνης σήκωσε το τηλέφωνο και ζήτησε το σκεπτικό της απόφασης.

Οπως ανέφερε ο κ. Κοντονής σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, «δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά με βάση τις δημοσιογραφικές πληροφορίες και το ρεπορτάζ, για το λόγο αυτό θα ζητήσω να μου διαβιβαστούν τα πρακτικά της δίκης στα οποία περιλαμβάνεται και το σκεπτικό της απόφασης για να ξέρω ακριβώς τι έγινε και πώς κατέληξε το δικαστήριο σε αυτή την κρίση».

Ο υπουργός ήταν ευθύς, κατηγορηματικός και ξεκάθαρος: «Η Δικαιοσύνη είναι ο υπέρτατος προστάτης και θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, αν υπάρχουν στην υπόθεση αυτή παραφωνίες θα το δούμε και σε κάθε περίπτωση θα σταθμίσουμε τα δεδομένα. Εκτός αυτού οι αποφάσεις των δικαστηρίων ελέγχονται από τα αρμόδια δικαστικά όργανα.»

Ο Σταύρος Κοντονής δεν έχει άδικο. Και πώς θα μπορούσε να έχει άδικο ολόκληρος υπουργός της Δικαιοσύνης; Όταν θεσμικοί παράγοντες, με υψηλό δείκτη επιρροής προς το ακροατήριο τους, υιοθετούν ρητορική μίσους και προτρέπουν σε πράξεις βίας, η Δικαιοσύνη πρέπει να επιδεικνύει αυστηρότητα επιβάλλοντας παραδειγματικές ποινές. Αν μην τι άλλο, όταν ένας φορέας θεσμικού κύρους με ηχηρό δημόσιο λόγο καλλιεργεί κλίμα βίας, αυτομάτως χορηγεί κίνητρο, αλλά και ελαφρυντικά προς εν δυνάμει παραβάτες. Ο Σταύρος Κοντονής, λοιπόν, έλαβε μία σωστή πρωτοβουλία ζητώντας το σκεπτικό της αθωωτικής απόφασης. Οι προτροπές βίας από λειτουργούς της δημόσιας σφαίρας δεν πρέπει να μένουν ούτε αναπάντητες, ούτε ατιμώρητες.

Ωστόσο επικρατεί σύγχυση. Τις προηγούμενες ημέρες εκδόθηκαν δύο αθωωτικές δικαστικές αποφάσεις. Η πρώτη αφορά τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο που καλούσε το ποίμνιο να κάψει τους ομοφυλόφιλους. Η δεύτερη αφορά τον Πάνο Καμμένο που καλούσε κατοίκους της Χαλκιδικής να λιντσάρουν τον δήμαρχο Πάχτα. Ποια από τις δύο αποφάσεις ενόχλησε τον Σταύρο Κοντονή; Η απαλλαγή του ιεράρχη ή η απαλλαγή του πολιτικού;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News