Ακτιβιστές μιας οργάνωσης για τα δικαιώματα των ζώων τόλμησαν να τον επικρίνουν, επισημαίνοντας πως «δηλώνει ότι είναι βουδιστής και μετά πηγαίνει και πυροβολεί». Και εκείνος αποφάσισε να τους σύρει στα δικαστήρια. Για τον Ρομπέρτο Μπάτζιο ο λόγος, τον πρώην σούπερσταρ του ιταλικού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ο οποίος γέμισε το όπλο του και άρχισε να ρίχνει…. μηνύσεις.

Η πρώτη, σύντομη αλλά έντονη, αντιπαράθεση μεταξύ των ακτιβιστών και του πιο διάσημου βουδιστή – πέρα από ποδοσφαιριστή – της Ιταλίας έλαβε χώρα τη Δευτέρα στο δικαστήριο της Πάντοβα, όπου η «θεϊκή πλεξίδα» (όπως ήταν γνωστός λόγω της ξεχωριστής του κόμης ο Μπάτζιο) έστρεψε τα πυρά της κατά του Πάολο Μοκαβέρο.

Το 2016, αναφέρει η Corriere della Sera, ο επικεφαλής της φιλοζωικής οργάνωσης 100% Animalisti επιτέθηκε στον θρυλικό ποδοσφαιριστή μέσω των κοινωνικών δικτύων, υποστηρίζοντας πως «ο Μπάτζιο επιδίδεται στο κυνήγι και μεταβαίνει και στο εξωτερικό για τα διαβόητα ταξίδια θανάτου και μετά έχει το θράσος να δηλώνει βουδιστής. Ίσως να μην γνωρίζει τη σημασία των λέξεων, δεδομένου του χαμηλού πολιτισμικού του επιπέδου», σημείωσε ο Μοκαβέρο, βάλλοντας ανελέητα κατά του πρώην πρωταθλητή.

Πρόσθεσε, μάλιστα, «πως χάσαμε και ένα μουντιάλ» εξαιτίας του, αναφερόμενος στο πέναλτι που έχασε ο Μπάτζιο στον μεγάλο τελικό του παγκόσμιου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου το 1994 με αποτέλεσμα το βαρύτιμο τρόπαιο να καταλήξει στη Βραζιλία. Παραβλέποντας, ωστόσο, πως ο Ρόμπι στα γήπεδα της Αμερικής το 1994 κεντούσε, στην κυριολεξία, και πως δίχως τη δική του συμβολή η εθνική Ιταλίας ενδεχομένως να μην είχε καταφέρει φτάσει στον τελικό.

Ο πρώην εραστής της στρογγυλής θεάς επέλεξε να παρουσιάσει αυτοπροσώπως τους λόγους που επέλεξε να καταφύγει στη δικαιοσύνη ενώ η δικαστής ανανέωσε το ραντεβού τους για τον ερχόμενο Ιούνιο, όταν θα παιχτεί το δεύτερο ημίχρονο αυτού του ιδιότυπου δικαστικού αγώνα.

Έπειτα από μια μακρά και ένδοξη καριέρα ως «κυνηγημένος» καθότι αποτελούσε ένα από τα εκλεκτότερα θηράματα για κάθε αμυντικό που σεβόταν τον εαυτό του, ο Μπάτζιο αποφάσισε να γίνει εκείνος κυνηγός, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στην πατρίδα του. Κυρίως για η εν λόγω επιλογή του αντιτίθεται στις (φιλοσοφικές) αρχές με τις οποίες επέλεξε να ζει ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

Το δεκάρι που έχει σημειώσει περισσότερα από 200 τέρματα αποπειράθηκε να εξηγήσει στην αυτοβιογραφία του «Una porta nel cielo» (Μια πόρτα στον ουρανό) ότι πρόκειται για ένα πάθος που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Όποτε εκείνος πήγαινε να κυνηγήσει πάπιες συνήθιζε να παίρνει μαζί του και τον μικρό Ρομπερτίνο. «Η προσπάθεια να σκεφτείς όπως το ζώο που ακολουθείς, να προβλέψεις τις κινήσεις του είναι ένα παιχνίδι που παίζεται επί ίσοις όροις: ένστικτο κατά ενστίκτου, εμπειρία κατά εμπειρίας. Προσπάθησα πολλές φορές να εξηγήσω τη σχέση μου με το κυνήγι, δίχως να τα καταφέρω. Μόνον όποιος το βιώνει με τον δικό μου, ίδιο, ενθουσιασμό και σεβασμό μπορεί να το αντιληφθεί».

Όσον αφορά το κατά πόσο πρόκειται για ένα ισότιμο παιχνίδι (θανάτου), οι απόψεις του Μπάτζιο προκάλεσαν τη θυμηδία (τουλάχιστον) πολλών Ιταλών, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του το 2005. Εκείνος, όμως, όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά αγόρασε ένα ράντσο στην Αργεντινή. Πρόκειται για το ιδιωτικό δάσος του, όπου ζουν πάρα πολλά ζώα, υποψήφια θηράματα του. Αλλά αυτό δεν αρέσει καθόλου στους ιταλούς ακτιβιστές. Και για αυτό πήγαν και κρέμασαν πανό με συνθήματα υπέρ των ζώων έξω από τη βίλα του Μπάτζιο, στη γενέτειρά του, Καλντόνιο, μια κωμόπολη στη Βιτσέντσα της Βόρειας Ιταλίας. Στη συνέχεια, όμως, ακολούθησαν προσβολές, ακόμα και ευχές για τον θάνατο του ενός από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

«Το κυνήγι αφορά περισσότερο το να περιμένεις παρά το να πυροβολείς. Και καθώς περιμένεις, παρατηρείς τα χρώματα, τα αρώματα και το μεγαλείο του κόσμου», υποστηρίζει, όμως, εκείνος. Οι ιστορίες που κυκλοφορούν με πρωταγωνιστή τον κυνηγό Μπάτζιο είναι πολλές. Έχει βρεθεί στη Ρουμανία, κοντά στο Βουκουρέστι, να κυνηγά στα ίδια εδάφη όπου κυνηγούσε ο Τσαουσέσκου αλλά και στις Πάμπας (εύφορες  πεδιάδες) της Νότιας Αμερικής να εκτελεί αγριογούρουνα βάρους έως και 168 κιλών. Και το 2012 όταν κατά μήκος του ποταμού Ιζόντσο, στα ιταλοσλοβενικά σύνορα, έκανε την εμφάνισή του ένα αιλουροειδές τύπου «πούμα», ο κανονιέρης φέρεται να δήλωσε: «αφήστε το σε εμένα, σε δύο ημέρες θα είναι νεκρό».

Ταυτόχρονα, ωστόσο, ο Ρόμπι είναι ένας φιλήσυχος άνθρωπος, εκπρόσωπος της Διεθνούς Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ που μάχεται για την καταπολέμηση της πείνας στον κόσμο και αφανής δωρητής νοσοκομείων και άλλων κοινωφελών ιδρυμάτων. Είναι επίσης ένας ζωντανός θρύλος που, μετά το τελευταίο του σουτ το 2004, αποφάσισε να αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Προτιμά να ζει διακριτικά και να καλλιεργεί ένα αμφιλεγόμενο, ομολογουμένως, πάθος του. Πέρα από κυνηγετικά όπλα, συλλέγει αλλά και επισκευάζει ο ίδιος παγίδες για πουλιά, σφυρίχτρες, ειδικούς καθρέπτες και ομοιώματα ζώων κάθε λογής και μεγέθους. Τα αγαπημένα του κομμάτια στην προσωπική του συλλογή είναι τέσσερις ξύλινες πάπιες που κάποτε ανήκαν στον Τζάκομο Πουτσίνι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News