Μια ημέρα σαν κι αυτή πριν από δέκα χρόνια μάς προέκυψε ο Αλέξης Τσίπρας. Κανείς φυσικά δεν φανταζόταν στις 10 Φεβρουαρίου 2008, όταν εκλεγόταν πρόεδρος του τότε Συνασπισμού και γινόταν στα 33 του ο νεότερος πρόεδρος κόμματος στην ιστορία της Ελλάδος, ότι μια δεκαετία μετά θα μετρούσε ήδη τρία χρόνια στο Μαξίμου· ούτε βέβαια ο ίδιος – κανείς άλλωστε δεν έχει συγκρατήσει αυτήν την ημερομηνία πέρα από κάποιους «ληξίαρχους» της λεγόμενης «ανανεωτικής» Αριστεράς.
Ο Πρωθυπουργός πάντως φρόντισε να μας θυμίσει την επέτειο αναρτώντας στο Instagram μια φωτογραφία του από τότε και σημειώνοντας: «Συνεχίζουμε με το ίδιο πάθος, τον ίδιο ενθουσιασμό, την ίδια (ίσως και λίγο παραπάνω) τόλμη… Αν και με αρκετές περισσότερες πια άσπρες τρίχες στα μαλλιά…». Είναι κάτι που ο ίδιος θέλει να πιστεύει, ή θέλει να λέει.
Οι εποχές είναι τόσο διαφορετικές και οι διαφορές δεν απεικονίζονται μόνο στο πρόσωπο και τις άσπρες τρίχες στην κεφαλή του κ. Τσίπρα. Στις αρχές του 2008 η Ελλάδα των μνημονίων ήταν μια επιστημονική φαντασία που κανείς δεν έβλεπε, ή όλοι θέλαμε να μη βλέπουμε, ιδίως οι σύντροφοι του κ. Τσίπρα που τον εξέλεξαν αρχηγό. Δέκα χρόνια μετά, ο κ. Τσίπρας είναι ο μακροβιότερος μνημονιακός Πρωθυπουργός της χώρας.
Στις 10 Φεβρουαρίου 2008 το 5ο συνέδριο του ΣΥΝ εξέλεξε πρόεδρο τον κ. Τσίπρα με 840 ψήφους (70,4%) έναντι 342 του Φώτη Κουβέλη (28,7%). Είχαν προηγηθεί δύο μήνες εσωκομματικών αντιπαραθέσεων και συντροφικών μαχαιρωμάτων — ο Αλέκος Αλαβάνος είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την ηγεσία στα τέλη του Νοεμβρίου 2007, ανοίγοντας τη μάχη της διαδοχής (στην οποία είχαν ακουστεί τα ονόμα του Παν. Λαφαζάνη, του Νίκου Χουντή και αρκετών άλλων) αλλά και δίνοντας κατά πολλούς το «δαχτυλίδι» στον νεαρό προστατευόμενό του. Αλλο μετά αν ο κ. Αλαβάνος τον χαρακτήρισε «προδότη» και τον παρομοίωσε με τον Ιούδα· είπαμε, άλλαξαν πολλά, πάρα πολλά σε αυτά τα δέκα χρόνια.
Η εκλογή του κ. Τσίπρα στην ηγεσία του Συνασπισμού ήταν το πρώτο βήμα για την κατάληψη της εξουσίας. Ο κ. Αλαβάνος θα παρέμενε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και για λίγο θα φλέρταρε με την ιδέα να γίνει ο Ελληνας Οσκαρ Λαφοντέν συνεπαρμένος και από τη δημοσκοπική άνοδο εκείνης της εποχής. Αλλά μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008 —στα οποία ο κ. Τσίπρας ζητούσε τον αφοπλισμό της Αστυνομίας, την κατάργηση των ΜΑΤ, αλλαγή της κρατικής πολιτικής απέναντι στη νεολαία και μείωση του ορίου ηλικίας για δικαίωμα ψήφου στα 16 χρόνια— τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Αλαβάνου συρρικνώθηκαν και στις ευρωεκλογές του 2009 το ποσοστό του 4,7% θεωρήθηκε αποτυχία (εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή, τον κ. Χουντή).
Στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, ο κ. Αλαβάνος δεν υπήρχε πια στο κάδρο. Τον ΣΥΡΙΖΑ, ύστερα από μια θυελλώδη παρασκηνιακή μάχη που διεξήχθη όλο το καλοκαίρι, θα εκπροσωπούσε στο ντιμπέιτ ο νεαρός και με φαβορίτες πρόεδρος του Συνασπισμού.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ (του κ. Τσίπρα πια) στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 ήταν μέτριο: 4,6% πολύ κάτω και από τον ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη. Αλλά αποδείχτηκε χρήσιμο, καθώς η χώρα έμπαινε στην περιπέτεια των μνημονίων, ώστε ο κ. Τσίπρας να καθαρίσει το πεδίο. Ηταν άλλωστε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ καθώς είχε εκλεγεί για πρώτη φορά βουλευτής Α’ Αθηνών.
Το καλοκαίρι του 2010 ο κ. Κουβέλης (αντίπαλός του στις εσωκομματικές εκλογές του 5ου Συνεδρίου) αποχώρησε μαζί με άλλους βουλευτές για να ιδρύσει τη βραχύβια όπως αποδείχτηκε ΔΗΜΑΡ. Τον Μάιο του 2012, λίγο μετά το 16,8% των πρώτων εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέβαλε στον Αρειο Πάγο ιδρυτική δήλωση ως ενιαίο κόμμα και ως τέτοιο συμμετείχε στις εκλογές του Ιουνίου 2012, όπου πήρε 26,89%.
Τον Ιούλιο του 2013 στο Τάε Κβον Ντο του Φαλήρου έγινε το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό ο κ. Τσίπρας εξελέγη πρόεδρος του κόμματος με ποσοστό 74%.
Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή: κινήματα «δεν πληρώνω», πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, υποσχέσεις για κατάργηση του μνημονίου με έναν νόμο και ένα άρθρο, κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη και κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, νίκη στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, «περήφανη» διαπραγμάτευση, δημοψήφισμα, capital controls, επανεκλογή τον Σεπτέμβριο του 2015, τρίτο μνημόνιο και ζωή να ΄χουμε να τα θυμόμαστε…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News