Σιγά-σιγά αρχίζει να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Οι φασίστες και οι ψεκασμένοι, όσο κι αν προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τη μάσκα του πατριώτη, αποκαλύπτονται.

Oπως αυτή εδώ η «πατριώτισσα», η οποία μόλις πήραν έκταση οι διαδικτυακές πομπές της (εδώ), έσπευσε να σβήσει μερικές από τη σελίδα της στο facebook, για να μη φαίνεται ότι αποκαλεί «απάτριδες» και «προδότες» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όλους τους πολιτικούς, απειλώντας ότι, αυτή και οι όμοιοί της, «θα τους αποτελειώσουν».

Είναι τόσο ατρόμητοι αυτού του είδους οι πατριώτες της πορδής, που σπεύδουν να σβήσουν τα ίχνη τους, τηρώντας κάποια προσχήματα, ώστε να κοροϊδέψουν όσο το δυνατόν περισσότερους αφελείς ή καλοπροαίρετους ανθρώπους. Να τους χαίρονται όσοι από τους πολιτικούς θα βρεθούν πλάι τους την Κυριακή (θλίψη, πρωτίστως για τον Μίκη).

Ας είναι, δεν είναι αυτοί το θέμα μας σήμερα. Αυτοί παρασύρουν κόσμο, αλλά δεν παίρνουν αποφάσεις, τουλάχιστον ακόμα. Ευτυχώς. Σημασία έχει να μην επιδίδονται στις γνωστές κωλοτούμπες όσοι είχαν και έχουν την ευθύνη των αποφάσεων. Με άλλα λόγια η υπευθυνότητα να νικήσει αυτή τη φορά τον τυχοδιωκτισμό.

Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι άνθρωποι που χειρίστηκαν το Μακεδονικό μετά την φρενίτιδα του 1992 (Πρωθυπουργοί, υπουργοί Εξωτερικών κτλ), όσοι τέλος πάντων έχουν γνώση και(πρέπει να έχουν) υπεύθυνη γνώμη, συμφωνούν σ’ αυτό που πρέπει να κάνει η Ελλάδα. Ολοι είχαν και έχουν αποδεχθεί την μόνη εφικτή και λογική λύση της σύνθετης ονομασίας. Ιδού:

– Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το είχε πει από το 1994, είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που υπάρχει και δικαιώθηκε (εδώ).

– Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος το 1992 συνέβαλε καθοριστικά στην εγχώρια υστερία, αντελήφθη το αδιέξοδο και οδηγήθηκε στην Ενδιάμεση Συμφωνία, αποδεχόμενος στην ουσία την πρώτη μεικτή ονομασία (ΠΓΔΜ).

– Ο Κώστας Σημίτης μίλησε καθαρά αυτές τις μέρες (εδώ). Εχει δεχθεί άπειρες επιθέσεις από τους σημερινούς κυβερνώντες, αλλά δεν δίστασε να υποστηρίξει μια σωστή επιλογή τους και να τους ενθαρρύνει να προχωρήσουν.

– Ο Κώστας Καραμανλής είναι ο πρώτος που από το 2008 (μαζί με την Ντόρα Μπακογιάννη) αποδέχθηκε επισήμως τη σύνθετη ονομασία και απέτρεψαν την είσοδο των Σκοπιανών στο ΝΑΤΟ, επειδή οι ίδιοι τότε την απέρριψαν.

– Ακόμα και ο Αντώνης Σαμαράς, που το 1992 πρωτοστάτησε στον… σύγχρονο μακεδονικό αγώνα, το 2009 υποστήριξε τη θέση του Καραμανλή (εδώ).

– Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν επίσης σαφής αυτές τις μέρες (εδώ).

– Σαφέστατος και ο Ευάγγελος Βενιζέλος (εδώ), ο οποίος υπέδειξε και τρόπους διευκόλυνσης της λύσης, αν χρειαστούν.

Και απομένουν οι σημερινοί κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι. Η κυβέρνηση Τσίπρα (αλλά όχι και Καμμένου) φαίνεται ότι επιδιώκει τη λύση. Παρά τις φρικτές υποψίες που υπάρχουν ότι, ταυτόχρονα, επιδιώκει να σπείρει ζιζάνια στην ΝΔ, φαίνεται ότι σκοπεύει να προχωρήσει προς τη λύση. Η χτεσινή δήλωση Κοτζιά το επιβεβαιώνει. Υπάρχει, φυσικά, το εμπόδιο του Καμμένου και θα δούμε πώς θα εξελιχθεί. Δεν γνωρίζουμε αν θα κάνει άλλη μια από τις γνωστές κωλοτούμπες του. Αλλά θα ήταν ευτυχέστατο γεγονός αν ένα πρωί ξυπνούσαμε χωρίς τον Καμμένο στο Πεντάγωνο. Δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι. Κέρδος για όλους μας θα είναι. Και οι ΣΥΡΙΖΑίοι θα ξεπλύνουν εν μέρει αυτό το όνειδος που τους βαραίνει εδώ και τρία χρόνια.

Μέχρι να γίνουν όλα αυτά καλό είναι και η ΝΔ να ξεκαθαρίσει τη θέση της. Να μας πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν η επίσημη γραμμή είναι αυτή του 2008 (όπως λέει η Ντόρα Μπακογιάννη) ή αν επιστρέφει πίσω στο 1992, όπως θέλει ο παλαιός μακεδονομάχος Νικήτας Κακλαμάνης (εδώ). Η υπεύθυνη θέση του Κινήματος Αλλαγής, αλλά και του ΚΚΕ, διευκολύνει την ηγεσία της ΝΔ να επανέλθει στην οδό της λογικής και της (δικής της) υπευθυνότητας. Ας αφήσουν στην οδο της εξαλλοσύνης τον Καμμένο, την Χρυσή Αυγή και τον γραφικό Λεβέντη.

Αν η άλλη πλευρά (Σκόπια) φανεί σήμερα διαλλακτική και συναινέσει σε λογική λύση, θα ήταν παραλογισμός να υποχωρήσει η Ελλάδα και να αφήσει να επικρατήσει εντελώς η σημερινή ονομασία, δηλαδή το σκέτο Μακεδονία, όπως με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί. Και αυτό μετά δεν θα μπορεί να το αποτρέψει κανένα συλλαλητήριο.

Εν κατακλείδι, το ζητούμενο είναι να επικρατήσει ο ρεαλισμός και η υπευθυνότητα, αντί του καιροσκοπισμού και του τυχοδιωκτισμού. Επ’αυτού-και σε όσους έχουν υπεύθυνη θέση- ταιριάζει η ρήση του Ταλεϋράνδου: «Συγχωρώ του ανθρώπους όταν δεν συμφωνούν με τις απόψεις μου, αλλά δεν τους συγχωρώ όταν δεν συμφωνούν με τις δικές στους»!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News