Φαίνεται πως οι Αμερικανοί θα επιστρέψουν στη Σελήνη ενώ στη συνέχεια σκοπεύουν να μεταβούν και στον Άρη. Αλλά αυτήν τη φορά δεν θα είναι μόνοι τους. Ο 45ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε τελικά το μεγαλεπήβολο project που παρουσιάστηκε τον περασμένο Οκτώβριο από το Συμβούλιο Διαστήματος (Space Council), αναθέτοντας στη NASA μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή.

Σαράντα οκτώ χρόνια μετά την πρώτη φορά που ο άνθρωπος πάτησε το πόδι του στο φεγγάρι, οι ειδικοί της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυπηγικής και Διαστήματος των ΗΠΑ έλαβαν το πράσινο φως για να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν έναν μόνιμο καταυλισμό στην επιφάνεια του μοναδικού φυσικού δορυφόρου του πλανήτη μας. Στο πλευρό του, στον Λευκό Οίκο, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε τον γερουσιαστή, γεωλόγο και αστροναύτη Τζακ Σμιτ ο οποίος τον Δεκέμβριο του 1972 περπάτησε στη Σελήνη μαζί με τον Γιουτζίν Σέρναν, για να περάσουν στη συνέχεια στην Ιστορία ως οι δύο τελευταίοι από τους δώδεκα αστροναύτες του προγράμματος Apollo που προσεδαφίστηκαν στη Σελήνη. Τώρα, όμως, η NASA θα πρέπει να εστιάσει στην εκπόνηση ενός «πρωτοποριακού και βιώσιμου σχεδίου εξερεύνησης μέσω της συνεργασίας με εμπορικούς και διεθνείς εταίρους ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η εξάπλωση του ανθρώπου στο ηλιακό σύστημα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχετικό έγγραφο.

Η Κίνα και η Ρωσία 

Η επιλογή του κ. Τραμπ είναι κάθε άλλο παρά τυχαία. Η απόφαση για μια νέα εκστρατεία κατάκτησης του Διαστήματος ελήφθη τους προηγούμενους μήνες και ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη καθώς τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία δεν κρύβουν πως η Σελήνη αποτελεί στρατηγικό τους στόχο. Οπότε ο Τραμπ έσπευσε να τροποποιήσει το διαστημικό πρόγραμμα του προκατόχου του Μπαράκ Ομπάμα, ακυρώνοντας την προβλεπόμενη απόβαση σε έναν αστεροειδή και βάζοντας πλώρη για το φεγγάρι.

Ο τελικός προορισμός, ωστόσο, παραμένει ο ίδιος και δεν είναι άλλος από τον Κόκκινο Πλανήτη. Στην πράξη -αναφέρει η Corriere della Sera– ο Τραμπ υιοθέτησε τις αποφάσεις που είχε λάβει ο Τζορτζ Μπους το 2004, αλλά μέσα σε ένα διαφορετικό, ευρύτερο πλαίσιο, που προβλέπει και την άμεση συμμετοχή δημόσιων αλλά και ιδιωτικών φορέων, και από τις ΗΠΑ και από το εξωτερικό, είτε πρόκειται για υπηρεσίες και οργανισμούς είτε για εταιρείες.

Στόχος είναι ο περιορισμός των δαπανών του αμερικανικού Δημοσίου καθώς και η δημιουργία αναπτυξιακών ευκαιριών για όλους όσοι, ελάχιστοι δηλαδή, δραστηριοποιούνται στον εν λόγω τομέα. Τον ίδιο στόχο έθεσε, για παράδειγμα, και ο φουτουριστής επιχειρηματίας Έλον Μασκ, παρουσιάζοντας τους προηγούμενους μήνες το δικό του πλάνο για την επιστροφή των ανθρώπων στη Σελήνη ενώ ενδιαφέρον εξέφρασαν η Boeing και η Lockheed Martin.

Η Ευρώπη

Στο υπόμνημα του αμερικανού προέδρου δεν περιλαμβάνεται κάποιο χρονοδιάγραμμα ενώ δεν υπάρχει και σχετική αναφορά στο συνολικό κόστος της φιλόδοξης επιχείρησης. Ο προϋπολογισμός της NASA για το 2019 αναμένεται να συζητηθεί κατά τους επόμενους μήνες. Στην πραγματικότητα, όμως, το έργο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη χάρη στα μέλη της αμερικανικής γερουσίας που κατάφεραν να διασώσουν από την ακύρωση των αποφάσεων Ομπάμα το project για την ανάπτυξη του πυραύλου SLS και του νέου διαστημόπλοιου Orion, η δοκιμαστική εκτόξευση των οποίων αναμένεται τους πρώτους μήνες του 2019. Απομένει ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη του διαστημικού «καταυλισμού» στον οποίο θα κληθούν να κατοικήσουν οι αστροναύτες.

Προς τη Σελήνη κοιτάει και Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, συμμετέχοντας, προς το παρόν, στην ανάπτυξη και την κατασκευή του σκάφους Orion. Και δεν αποκλείεται στην επιχείρηση των Αμερικανών να συμμετάσχουν τελικά ακόμα και οι Ρώσοι. Υπήρξαν, μάλιστα, και οι πρώτες διερευνητικές επαφές. Όλα εξαρτώνται, όμως, από τις συγκυρίες και τις διεθνείς εξελίξεις στη Γη. Και οι προβλέψεις σίγουρα δεν είναι οι καλύτερες δυνατές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News