Τα όσα ειπώθηκαν την Τετάρτη από τον πρόεδρο της Τουρκίας, στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά, και την Πέμπτη στην συνομιλία του με τον έλληνα πρωθυπουργό, καθώς και τα όσα ειπώθηκαν κατόπιν από τον Πρωθυπουργό στην κοινή συνέντευξη, δημιουργούν τη βεβαιότητα ότι ο Ερντογάν δεν έχει πάρει απόφαση ότι η μη έκδοση των Οκτώ είναι τελεσίδικο γεγονός για την ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς και την έντονη εντύπωση ότι ο Τσίπρας μοιάζει να μη θεωρεί αυτό το γεγονός οριστικό, εξ ου και ακόμη το συζητάει με τον Ερντογάν, αντί να του πει «η Δικαιοσύνη μίλησε, τέλος».

Ο Ερντογάν τόνισε επανειλημμένα στη συνέντευξή του ότι την απόφαση πρέπει να πάρει η εκτελεστική και όχι η δικαστική εξουσία. Και ο Τσίπρας επαναλαμβάνει στερεότυπα ότι «το θέμα του ασύλου το χειρίζεται η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη» και επικαλείται το διαχωρισμό των εξουσιών. Αυτό είναι ανακριβές, και ο Πρωθυπουργός οφείλει να το γνωρίζει. Στο πρώτο αλλά ακόμη και στο δεύτερο στάδιο, η διαδικασία του ασύλου αποφασίζεται από μεικτή επιτροπή, της οποίας τα μέλη-δικαστές μπορούν να αντικαθίστανται, βάσει του νόμου, 4375/2016, παράγραφος 4, από τον υπουργό Εσωτερικών. Άρα τον βαρύνοντα λόγο εδώ έχει η εκτελεστική εξουσία.

Οι δηλώσεις Ερντογάν – Τσίπρα, συνδυασμένες, προβληματίζουν έντονα: ο Ερντογάν είπε χτες «η εκτελεστική εξουσία πρέπει να αποφασίζει γρήγορα». Και ο Τσίπρας πρόσθεσε σήμερα, απαντώντας σε τουρκάλα δημοσιογράφο επί λέξει: «Η Ελλάδα και ο λαός της ως δημοκρατικός λαός που έχει υποστεί βαρύτατες συνέπειες από την κατάλυση της Δημοκρατίας, δεν μπορεί παρά να στηρίζει τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις -προσέξτε «δημοκρατικά εκλεγμένες», όχι «δημοκρατικές»- και υπ’ αυτή την έννοια δεν έχει ανοιχτές τις πόρτες σε πραξικοπηματίες. Πράττουμε τα δέοντα για να έχουν δίκαιη δίκη». Αμέσως γεννώνται οι απορίες: σε ποια «ταχύτητα» της εκτελεστικής εξουσίας αναφέρεται ο Ερντογάν, για υπόθεση που έχει λήξει; Και ο Τσίπρας για ποια «δίκαιη δίκη» μιλάει; Οι Οκτώ δεν πρόκειται να δικασθούν ξανά στην Ελλάδα. Δικάσθηκαν για παράνομη είσοδο και εξέτισαν την ποινή τους. Άλλο αδίκημα δεν διέπραξαν. Στον Άρειο Πάγο δεν έγινε δίκη, απλώς εκρίθη από το αρμόδιο συμβούλιο, αρνητικά και τελεσίδικα, το θέμα της έκδοσης τους. Το αίτημα της Τουρκίας απερρίφθη και οι Οκτώ αφέθησαν ελεύθεροι από το Ανώτατο Δικαστήριό μας. Και όμως κρατούνται ακόμη υπό διοικητική κράτηση, δηλαδή με απόλυτη ευθύνη της εκτελεστικής εξουσίας.

Συνδυάζοντας τα παραπάνω, ο Ερντογάν μιλά για «ταχύτατη» δράση της ελληνικής εκτελεστικής εξουσίας που θα στείλει τους Οκτώ στην Τουρκία. Και ο Τσίπρας, αναφερόμενος σε «δίκαιη δίκη», μπορεί να μιλά μόνο για δίκη στην Τουρκία, αφού μόνο εκεί εκκρεμεί δίκη των Οκτώ. Σημειωτέον, την ίδια φράση με τον Τσίπρα είχε πει σε παραλλαγή ο Κοντονής, σε συνέντευξή του τον Ιανουάριο, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου. Με τα λόγια του, έκλεινε το μάτι στην τουρκική πλευρά, ότι «έχει και άλλα ένδικα μέσα» για να ξαναζητήσει τους Οκτώ, συμπληρώνοντας «μας έχουν δοθεί εγγυήσεις για δίκαιη δίκη». Δεν έπιασαν. Ξανάγινε αίτημα και απορρίφθηκε πανηγυρικά.

Τα παραπάνω οδηγούν σε ένα και μοναδικό σενάριο βάσει του οποίου οι Οκτώ, ή κάποιοι από αυτούς, θα μπορούσαν να σταλούν πίσω στην Τουρκία, κατά την επιθυμία του Ερντογάν. Το σενάριο, θα έχει το μανδύα του νόμου, εφόσον τολμήσει η εκτελεστική εξουσία να το εφαρμόσει, άλλο αν θα συνιστά παράβαση κάθε αρχής ενός αληθινού κράτους δικαίου. Υπ’ όψιν, δεν ισχυρίζομαι ότι κάτι τέτοιο σχεδιάζεται να γίνει, κι ακόμη λιγότερο ότι θα γίνει σίγουρα. Λέω όμως ότι μπορεί να σχεδιάζεται και ότι μπορεί να γίνει. Το κράτος δηλαδή έχει τη δυνατότητα να το κάνει.

Το δυνητικό σενάριο είναι το εξής. Τη μέρα χ και την ώρα ψ, όπου χ μπορεί να είναι και η σημερινή μέρα και ψ τώρα που μιλάμε, τα δευτεροβάθμια συμβούλια ασύλου που έχουν ήδη συζητήσει τις υποθέσεις των έξι από τους οκτώ ικέτες, ή και των οκτώ, αν η μέρα χ είναι αργότερα, συνεδριάζουν επειγόντως με άνωθεν εντολή της εκτελεστικής εξουσίας και βγάζουν απόφαση απόρριψης του αιτήματος ασύλου των έξι, ή όλων, ανάλογα τον χρόνο. Μια ώρα αργότερα, δηλαδή στις ψ + 60 λεπτά, φτάνει στον τόπο που φυλάσσονται οι Οκτώ η επίσημη κοινοποίηση της απόρριψης των έξι. Οι έξι έχουν δικαιώματα σε ένδικα μέσα, όπως να ασκήσουν αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της απόφασης, και να προσφύγουν σε διοικητικό δικαστήριο για την ακύρωση της. Αυτό, ας σημειωθεί, αν συμβεί, θα είναι το πρώτο στάδιο στο οποίο η δικαστική εξουσία παίρνει το πάνω χέρι από την εκτελεστική για το άσυλο. Αλλά για να κινηθούν τα ένδικα μέσα χρειάζεται χρόνος, ίσως λίγες ώρες. Και πάνω από όλα χρειάζεται επικοινωνία των Οκτώ με τους δικηγόρος τους. Με την κατάλληλη μεθόδευση, ο χρόνος και η δυνατότητα μπορεί να μη δοθούν. Γιατί την ώρα ψ + 65 λεπτά φτάνει ένα αστυνομικό απόσπασμα στον τόπο φύλαξης των Οκτώ, με γραπτή εντολή του, να παραδοθούν οι έξι ή οκτώ, πλέον ανυπεράσπιστοι μετά την απόρριψη του αιτήματός ασύλου. Με ένα γρήγορο όχημα, στις ψ + 90 λεπτά οι έξι ή οκτώ είναι στο αεροδρόμιο, και στις ψ + 120 λεπτά στον αέρα, προς την Τουρκία, πριν μπορέσουν οι δικηγόροι τους να ενεργήσουν τα δέοντα. Και μετά θα πρέπει να ελπίζουν στο ότι ο Τσίπρας θα «ενεργήσει τα δέοντα για να έχουν δίκαιη δίκη».

Μοιάζει εφιαλτικό; Είναι. Αλλά είναι ένας εφιάλτης που τεχνικά μπορεί να πραγματοποιηθεί. Μοιάζει απίθανο; Είναι. Αλλά δεν είναι αδύνατο. Η δημοσιοποίησή της δυνατότητάς αυτού του κατά τα άλλα νόμιμου σεναρίου, με το παρόν άρθρο, έχει σκοπό να θέσει σε επιφυλακή όλους τους πολίτες με εξουσία ή δημόσιο λόγο, πολιτικούς και δημοσιογράφους, τις ενώσεις των δικηγόρων, τις ΜΚΟ, αλλά και όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, που διακινούν καθημερινά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης που φυλάνε την πολιτεία μας από το να κατρακυλήσει στον αυταρχισμό.

Δεν ξέρω αν κάποιοι ετοιμάζουν αυτό το σχέδιο. Αλλά αν το ετοιμάζουν πρέπει να τους σταματήσουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News