Ο Κώστας Γαβρόγλου έχει κάνει τους εκπαιδευτικούς να αισθάνονται πολύ όμορφα… Εδώ και πολύ καιρό, είναι σαφείς οι προθέσεις του για πολλά ζητήματα που αφορούν στην καθημερινότητά τους στο σχολείο. Χαλαροί έλεγχοι στην εκπαιδευτική διαδικασία, λιγότερες ευθύνες και ξεκάθαρη θέση εναντίον της αξιολόγησης. Τόσο ξεκάθαρη που στην  πρόταση του υπουργείου για το Νέο Δίκτυο Δομών Υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, στο σημείο της «Επιλογής και αξιολόγηση των Στελεχών Εκπαίδευσης» κλείνει την πρότασή του με το εξής: «Οι εκπαιδευτικοί της τάξης δεν αξιολογούνται»!

Βεβαίως, οι εκπαιδευτικοί που διαθέτουν στοιχειώδη αξιοπρέπεια δεν νομίζω ότι εγκρίνουν μια τέτοια διατύπωση που τους καθιστά υπόλογους σε οποιαδήποτε αξιακή ηθική. Αλλά υποθέτω, ταυτόχρονα, ότι αυτοί οι εκπαιδευτικοί δεν είναι ψηφοφόροι του κ. Γαβρόγλου…

Ολα θα ήταν υπέροχα αν δεν υπήρχαν οι «νεοφιλελεύθεροι» δανειστές που ζητούν εξηγήσεις. Αυτοί δηλαδή, που με τις μνημονιακές τους απαιτήσεις ζητούν να ισχύσει η αξιολόγηση στα σχολεία, ως προαπαιτούμενο για το κλείσιμο της συμφωνίας.

Πιο συγκεκριμένα, οι εκπρόσωποι των δανειστών ζήτησαν αύξηση του υποχρεωτικού εβδομαδιαίου ωραρίου των εκπαιδευτικών, την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Σήμερα το ωράριο κλιμακώνεται με βάση τα χρόνια υπηρεσίας και τη θέση του εκπαιδευτικού από τις 18 έως τις 24 ώρες. Από τον Νοέμβριο του 2017, περίμεναν οι Θεσμοί την αύξηση του ωραρίου αλλά τίποτα δεν έγινε. Επιπλέον προστίθεται ως νέο πρόβλημα, η πρόσφατη απόφαση Γαβρόγλου για μείωση του αριθμού των μαθημάτων που εξετάζονται στο τέλος της χρονιάς προκειμένου έτσι να αυξηθούν οι ημέρες διδασκαλίας αλλά σε λάθος βάση. Τέλος, δεν έχει προχωρήσει ούτε και η αυτοαξιολόγηση.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Αλλον έναν εξευτελισμό της εκπαιδευτικής κοινότητας, άλλον έναν διασυρμό των δασκάλων και καθηγητών και άλλη μια ήττα για το υπουργείο Παιδείας. Γιατί η «αντίσταση» και η «σύγκρουση» που διαφημίζουν ότι κάνουν από το γραφείο του υπουργού, αποδεικνύει τη νηπιακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πολιτική «διάνοια» των χειρισμών τους. Μπορεί βεβαίως, η επιδίωξη της ήττας να είναι το αγαπημένο σπορ του κάθε Αριστερού αλλά κάποτε πρέπει να καταλάβουν ότι εκθέτουν συνεχώς, έναν θεσμό που έπρεπε να είναι από τους πιο ισχυρούς στην ελληνική κοινωνία. Τον θεσμό του δασκάλου ο οποίος έχει την απαίτηση να υπηρετεί με αξιοπρέπεια το έργο του, χωρίς ταπεινώσεις και προβλήματα.

Οι πληροφορίες λένε ότι οι Θεσμοί δεν πρόκειται να απαλείψουν ούτε έναν όρο από τα προαπαιτούμενα για την Εκπαίδευση. Θα ακολουθήσουν ό,τι ακριβώς προβλέπεται στο Μνημόνιο, καθιστώντας τον κ. Γαβρόγλου για άλλη μία φορά, υπόλογο των αποφάσεών του.

Το ζήτημα όμως δεν είναι εκεί -είναι γνωστό ότι οι Αριστεροί τρέφονται από την ήττα- αλλά στο πώς αντιμετωπίζουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές την κατάσταση. Το πώς ανέχονται τον διασυρμό τους, με την ψευδαίσθηση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους.

Αναμένοντας λοιπόν, τις εξελίξεις ως αύριο που θα έχουμε τις πρώτες ενδεικτικές ανακοινώσεις. Γιατί τα νέα από τις Βρυξέλλες λένε ότι η τρίτη αξιολόγηση κλείνει απροσδόκητα εύκολα. Με ή χωρίς τον «εξτρεμισμό» του «επαναστάτη» Γαβρόγλου…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News