Βλέπουμε, που λέτε, ειδήσεις για την κακοκαιρία. Κι ενώ παρακολουθούμε συζητήσεις επί συζητήσεων για τις αιτίες του κακού, μου λέει η πεθερά μου η Θρακιώτισσα: για τη Σαμοθράκη και τα γιδοπρόβατα ξέρεις;

Επειδή λοιπόν τις τελευταίες μέρες αναζητούμε υπεύθυνους για τα δεινά μας και κάποιοι καταθέτουν και μηνύσεις, άκου να δεις τι γίνεται στη Σαμοθράκη, όπου επίσης είχαμε έναν χαλασμό από σφοδρή βροχόπτωση τον Σεπτέμβρη. Σημειώθηκαν κατολισθήσεις στο οδικό δίκτυο, το νησί κόπηκε στα δύο, χωριά απομονώθηκαν και σπίτια πλημμύρισαν. Εικόνες Αποκάλυψης είδαμε δηλαδή κι εκεί, αλλά ευτυχώς δεν θρηνήσαμε νεκρούς.

Γιατί πλημμύρισε η Σαμοθράκη; Φταίει βέβαια και η βροχόπτωση (το Αστεροσκοπείο Αθηνών είχε καταγράψει μέσα σε δύο μόνο ώρες σχεδόν 200 λίτρα βροχής το τετραγωνικό μέτρο), αλλά φταίνε και τα γιδοπρόβατα. Που λέει ο λόγος, τα καημένα τα ζώα δεν φταίνε σε τίποτα φυσικά, αυτοί που τα έχουν φταίνε, οι κτηνοτρόφοι του νησιού. Και βέβαια φταίει και το κράτος που δεν τους βάζει χέρι και όρια και αφήνει μια εγκληματική κατάσταση να συνεχίζεται.

Η Σαμοθράκη λοιπόν μπορεί ν’ αντέξει μόνο 10.300 μικρές ζωικές μονάδες, αλλά «κουβαλάει» 80.000 γίδια, τα οποία βόσκουν ελεύθερα κι έχουν αποψιλώσει το νησί. Η ανεξέλεγκτη βόσκηση αφανίζει σταδιακά την βλάστηση, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σταδιακά το νησί σε μια μεγάλη βραχονησίδα. Αυτά έλεγε πέρσι στην ΕΡΤ Ν. Ορεστιάδας ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Δασολογίας Ορεστιάδας του ΔΠΘ, Γιώργος Κοράκης. Έχει διαταραχθεί η οικολογική ισορροπία σου λέει και το δασικό οικοσύστημα καταρρέει.

Μέχρι και ενδημικά είδη φυτών έχουν οριστικά χαθεί απ’ την υπέρμετρη βόσκηση. Για παράδειγμα ο σιδερίτης (τσάι του βουνού). Και να φανταστείς, ότι η Σαμοθράκη έχει ανακηρυχτεί περιοχή αυξημένης προστασίας κι έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura, που σημαίνει ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια ιδιαίτερη φροντίδα του περιβάλλοντος εκεί. Πού να μην είχε ενταχθεί και στη Natura δηλαδή.

Με άλλα λόγια, ποιο δέντρο και ποιος θάμνος να συγκρατήσει το νερό της βροχής; Έχουν φαγωθεί όλα. Πώς να μην τρέξει χείμαρρος πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων, πώς να μην βουλιάξουν τα χωριά τους, όταν το νησί κοντεύει να γίνει κρανίου τόπος;

Βλέπω ειδήσεις του Thrakinet tv channel από το 2009. Οι κάτοικοι του νησιού κατήγγειλαν τότε την κατάσταση και ζήτησαν να τεθεί σ’ εφαρμογή πρόγραμμα απόσυρσης των ζώων που οι κτηνοτρόφοι απέκτησαν με επιδοτούμενα προγράμματα, χωρίς όμως να ληφθεί υπόψη η προστασία του περιβάλλοντος και οι διαμαρτυρίες των καλλιεργητών. Σύμφωνα με όσα έλεγε τότε η Οικολογική Εταιρεία Έβρου, τα ζώα δεν είναι σταβλισμένα σε νόμιμες εγκαταστάσεις και δεν έχουν καθοριστεί ζώνες και κανόνες βόσκησης.

Βασανίζονται και τα ζώα εξαιτίας της ανθρώπινης ανευθυνότητας. Τα αδέσποτα κατσίκια λιμοκτονούν κι έχουν φτάσει να τρώνε ακόμα και φυτά τα οποία άλλοτε δεν πλησίαζαν. Και η κτηνοτροφική παραγωγή υποβαθμίζεται έτσι, έλεγε ο Θανάσης Πολίτης, μέλος της Εταιρείας Πολιτισμού και Περιβάλλοντος Σαμοθράκης. Ένα μόλις τυροκομείο υπάρχει, έλεγε, σ’ ολόκληρο το νησί, κι αυτό γιατί τα ζώα υποσιτίζονται και δεν αρμέγονται.

Κι αν αναρωτιέστε σ’ αυτό το σημείο τι έγινε με το πρόγραμμα απόσυρσης που έπρεπε να τεθεί σ’ εφαρμογή: κόλλησε στη γραφειοκρατία, αναφερόταν στην είδηση του 2009.

Για πες μου τώρα, σε ποιόν ν’ αποδόσεις ευθύνες για τα γιδοπρόβατα στη Σαμοθράκη; Στον δήμο; Στη νομαρχία; Στον κτηνοτρόφο; Σε όλους; Αυτό είναι το πρόβλημα σ’ αυτή τη χώρα, το κράτος δεν μπορεί να επιβάλλει το νόμο του και οι ευθύνες διαχέονται και χάνονται μέσα στο χάος που έχουμε δημιουργήσει.

Υ.Γ.: Το άρθρο θα μπορούσε επίσης να έχει τίτλο: τα γίδια και τα «γίδια», εμείς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News