Διαβάζω τα δεκάδες αρνητικά σχόλια σε Τύπο και social media για τη Ρένα Δούρου. Για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε (ή δεν αντέδρασε) και για τις ευθύνες (και) της Περιφέρειας Αττικής στην τραγωδία της Μάνδρας. Τα ίδια σχόλια («αγνοείται η περιφερειάρχης Αττικής») είχαν γίνει το καλοκαίρι με αφορμή τις πυρκαγιές, αναγκάζοντάς την στο τέλος να εμφανιστεί αναμαλλιασμένη, καταρρακωμένη, με καρβουνιασμένα μάγουλα, αλλά και εξαιρετικά επιθετική από τις φλεγόμενες περιοχές: «Σταματήστε τα Δελτία Τύπου, σταματήστε τα τιτιβίσματα, σταματήστε τα ποσταρίσματα, σεβαστείτε τους συμπολίτες μας που έχασαν βιος δεκαετιών, σεβαστείτε τους πυροσβέστες μας που είναι άυπνοι, σεβαστείτε τους πολιτειακούς παράγοντες που δουλεύουν άοκνα».

Ακολούθησε το ναυάγιο και η μόλυνση του Σαρωνικού, όπου και πάλι με καθυστέρηση έβγαλε ανακοίνωση για να ζητήσει με τον ίδιο επιθετικό τρόπο την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων. Τώρα αντέδρασε και πιο άμεσα (από κρίση σε κρίση μαθαίνεις) και πιο εντυπωσιακά, πάλι όμως με επίθεση. Πάλι ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων: «Για αυτές τις ανθρώπινες ζωές που θρηνούμε και για αυτές τις περιουσίες που καταστράφηκαν, επιτέλους να αποδοθούν ευθύνες» είπε και υπέβαλλε μηνυτήρια αναφορά «ώστε επιτέλους να συνδράμω προκειμένου αυτή τη φορά, κάποιοι και κάποιες να τιμωρηθούν».

Η κυρία Δούρου, όποιες και αν είναι (ή δεν είναι) οι ευθύνες της, αντιδρά δια της επιθέσεως. Είναι ένας τρόπος και αυτός. Που μπορεί να μην επιλύει τα προβλήματα αλλά τη βοηθάει να παρακάμπτει εμπόδια και κατηγορίες – έτσι επιθετικά έχει αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια η Περιφέρειά της ακόμα και τους πολίτες που ζητάνε να μπει τέλος στην παρακμή του άλσους στο Πεδίον του Αρεως. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, λένε. Τελικά όμως με τα προβλήματα, γιατί εμάς αυτά μας ενδιαφέρουν επειδή αυτά μας μένουν, τι γίνεται;

Οι επικοινωνιακές τακτικές, ακόμα και οι πιο έξυπνες, δεν προορίζονται για να τα λύσουν. Λύσεις καλούνται να δώσουν οι κατέχοντες τα αρμόδια πόστα. Στους οποίους χρεώνονται και οι ευθύνες. Αυτό το ήξερε η κυρία Δούρου όταν παλαιότερα, με αφορμή πλημμύρες στην Κοκκινιά, δήλωνε από τηλεοράσεως: «Οι συμπολίτες μας ξέρουν ποιοι φταίνε που το 2014 είναι ζητούμενο το αντιπλημμυρικό έργο σε μια ευρωπαϊκή χώρα».

Τρία χρόνια μετά, και ενώ εξακολουθεί να σταδιοδρομεί ως περιφερειάρχης Αττικής, ποιοι αλήθεια φταίνε που το… ζητούμενο παραμένει ζητούμενο; Εκείνη αναζητά τους ενόχους δια των μηνύσεων. Μπορεί, ακόμα και αν με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να αποποιηθεί τις όποιες δικές της ευθύνες, να ανοίξει έναν δρόμο που θα περνά, επιτέλους, από τη Δικαιοσύνη.

Την ίδια στιγμή, η Περιφέρειά της, γιατί πιάστηκε στον ύπνο όταν και με δική της παραδοχή είχε ειδοποιηθεί εδώ και μέρες πως έρχονται πλημμύρες; Εδώ δεν υπάρχουν ευθύνες; «Aν προκύψουν ευθύνες για την Περιφέρεια από τη δικαστική έρευνα εγώ θα τις αναλάβω και δεν θα κρυφτώ», δήλωσε. Για να δούμε. Διότι υπάρχει και η λύση να μηνύσει μετά την κλιματική αλλαγή…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News