Τέρμα. Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις δεν είναι όπως παλιά. Ούτε σημαιάκια και φεϊγ βολάν, ούτε ιαχές, «ουυυυυ» και βουητά -τα Κάρμινα Μπουράνα είναι άλλωστε κλειδωμένα καιρό τώρα στο μπαούλο με τη ναφθαλίνη. Πολύ ηλεκτρονικό τσιγάρο και κινητό στην αναμονή, πολλά χειροκροτήματα άμα τη αφίξει του υποψηφίου αρχηγού, και ολίγη από Μπρους Σπρίνγκστιν για το τέμπο.

Στην προεκλογική συγκέντρωση του Γιώργου Καμίνη, στο κλειστό γυμναστήριο του Πανελληνίου Συλλόγου το βραδάκι της Τετάρτης, είχε και happening (τυχαίο;), με κορναρίσματα, από αυτά που ηχούν ρυθμικά όταν κερδίζει η ομάδα: Λευκό απορριμματοφόρο -«Φροντίζουμε για μια Αθήνα καθαρή»- του Δήμου Αθηναίων απηύθυνε αγωνιστικούς χαιρετισμούς στο κοινό που περίμενε τον υποψήφιο ηγέτη της Κεντροαριστεράς. Ο οποίος κατέφθασε λίγο αργότερα, με τα πόδια, χαμογελαστός και ξεκούραστος (για υποψήφιο), χαλαρός, ντυμένος με γκρι ανθρακί κοστούμι και λευκό πουκάμισο, χωρίς γραβάτα.

«Working on a dream», έπαιζαν τα μεγάφωνα με τα ντεσιμπέλ να δονούν τον κόσμο και τη φωνή του αμερικανού ρόκερ να σκεπάζει τα χειροκροτήματα. Το μενού είχε και ελληνικό ρεπερτόριο, από Ξυλούρη μέχρι Πορτοκάλογλου. Ο Καμίνης ξεκίνησε τις χειραψίες από τις κερκίδες, για να κατευθυνθεί αμέσως μετά στους «επισήμους», και να βρει την καρέκλα του κοντά στον Σταύρο Μπένο. Για τον Καμίνη, ήταν εκεί και οι πρώην υπουργοί Βαγγέλης Μαλέσιος και Συμεών Κεδίκογλου, αλλά και πολύ – πολύ πρώην, όπως ο Γιώργος Κατσιμπάρδης, υπουργός του Ανδρέα και ο Μηνάς Σταυρακάκης. Ποιος είπε ότι το βαθύ ΠΑΣΟΚ δεν ψηφίζει Καμίνη;

Λάμπρος Μίχος, Αννα Καραμάνου, Μένη Μαλλιώρη, Απόστολος Κοιμήσης, Αννα Παπαδημητρίου, κόρη του Δημήτρη Τσάτσου. Αλλά και Γιώργος Κοτανίδης και Βασίλης Πουλαντζάς, από τον κόσμο της τέχνης και της διανόησης. #Kaminis_enonei, σαν να λέμε∙ το Twitter, τελικά, έχει πάντα δίκιο.

Τι ήταν να ανεβεί στο βάθρο, για να μιλήσει; Η μία έκπληξη διαδεχόταν την άλλη. Ξεχάστε τον ήπιο Καμίνη, τον μετριοπαθή καθηγητή και δήμαρχο που ξέρατε. Συνυποψήφιοι, να μη λέμε και ονόματα, άκουσαν τα σχολιανά τους για τις κρυφές συμφωνίες που συνήψαν. Ξέρουν καλά ποιοι είναι, αυτοί που δεν θέλουν τον διάλογο, που θέλουν συμφωνίες από πριν και χρησιμοποιούν ως πρόσχημα τις διαδικασίες, αυτοί που βλέπουν τη μαζική παράταξη ως πονοκέφαλο.

Τα εξ αμάξης έσυρε και στο debate. Που μόνο κατ’ όνομα ήταν «τηλεμαχία». «Φόβοι, σκοπιμότητες, βέτο, το αφυδάτωσαν» εκτίμησε, χωρίς να διστάσει λίγο αργότερα να χαρακτηρίσει ως πολιτική ήττα για την παράταξη την απόρριψη της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας, στερώντας το δικαίωμα ψήφου από 500.000 νέους στο εξωτερικό.

• Διαβάστε: Καμίνης: «Δεν αναγνωρίζουμε συμφωνίες κορυφής, όταν είμαστε σε διαδικασία εκλογής από τη βάση»

Ο Καμίνης δεν πρέπει πάντως να αισθάνθηκε στιγμή μόνος του στο βάθρο. Ο κόσμος τον ακολουθούσε, με θερμό χειροκρότημα, που έγινε ενθουσιώδες σε δυο πολύ συγκεκριμένα και διόλου τυχαία σημεία. Πρώτον, όταν μίλησε εις διπλούν για «ενιαίο, ενιαίο πολιτικό φορέα που θα μας ενώσει» αλλά και όταν αναφέρθηκε στο αλλοτινό ΠΑΣΟΚ. Αχ, το ΠΑΣΟΚ που επινόησε το ΕΣΥ και άλλαξε βαθιά το οικογενειακό δίκαιο, που θεσμοθέτησε τη Διαύγεια, τόλμησε τον Καλλικράτη, καθιέρωσε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Αυτά, τα καλά θέλει να κρατήσει ο Καμίνης, δεν έρχεται να αναστήσει τη γκρεμισμένη αυτοκρατορία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Για μια στιγμή, ένα νοσταλγικό αεράκι δρόσισε το μέτωπο μας, δεν ήταν ιδέα μου.

Η ομιλία του Καμίνη ήταν έξυπνα δομημένη, δεν ήταν βαρετή, είχε και αυτοκριτική, ως προς τον ρόλο του ως δημάρχου, είχε και ατάκες, παρασύροντας τις φωνητικές του χορδές σε μεγάλο κρεσέντο. Κέρδισε ακόμη και τους σοκαρισμένους που είχαν μόλις περπατήσει έξω από το Πεδίον του Aρεως για να φθάσουν ως τον χώρο της συγκέντρωσης, αντικρίζοντας δεκάδες φιγούρες, σαν σε σέπια, τοξικομανών που ζουν δράμα χωρίς τέλος. «Το πολύπαθο Πεδίον του Aρεως (…), σε μικρογραφία η αποτυχία του μοντέλου διοίκησης της χώρας, αφού ο Δήμος δεν έχει δικαίωμα να επέμβει και να αποδώσει τον χώρο στους πολίτες».

Κι αν ρωτήσει κανείς, μα, υπήρξε δόγμα Καμίνη; Αναμφίβολα, ναι. Πρόοδος, πρόοδος, πρόοδος. Μόνιμη επωδός στα χείλη του. Τον προλόγισε άλλωστε ένας 25χρονος από το επιτελείο του, ο Γιώργος Τσούμας, πρόσωπο καθαρό που θα ζήλευε και ο Κίμων Κουλούρης-«μανούλα» στις πάλαι ποτέ προεκλογικές συγκεντρώσεις. Αυτό κι αν είναι πρόοδος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News