Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ο υποψήφιος για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, Γιώργος Καμίνης, υπερθεματίζει ότι «είναι βαθιά αριστερός και βαθιά φιλελεύθερος», τονίζοντας ότι Αριστερά χωρίς ελευθερία και δικαιώματα, ή φιλελευθερισμός χωρίς μείωση των ανισοτήτων, είναι έννοιες ανάπηρες και πολιτικά ατελέσφορες.

Απαντώντας στο ερώτημα περί μελλοντικών συνεργασιών, ξεκαθαρίζει πως η παράταξη της οποίας φιλοδοξεί να ηγηθεί δεν άφησε ποτέ τη χώρα ακυβέρνητη, σημειώνοντας παράλληλα ότι η όποια συμφωνία θα είναι προγραμματική.

Οσον αφορά την κληρονομιά του ΠΑΣΟΚ και τη στάση του ιδίου, υπογραμμίζει πως νεότερη Ελλάδα δεν υπάρχει χωρίς το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, υποστηρίζει ωστόσο πως ο νέος φορέας σταδιακά πρέπει να εξελιχθεί σε έναν ενιαίο «πολυτασικό» φορέα.

Ο κ. Καμίνης απαντά και στο ερώτημα αν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα του επικεφαλής του νέου φορέα σε συνδυασμό με αυτά του δημάρχου Αθηναίων, καθώς και για το ποιος θα εκπροσωπεί τον νέο ενιαίο φορέα στη Βουλή από τη στιγμή που ο ίδιος δεν είναι βουλευτής.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Γιώργου Καμίνη στην «Καθημερινή»:

Ξεκινώντας από την πολιτική επικαιρότητα και το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, πώς το κρίνετε; Η Ελλάδα κέρδισε κάτι από την άλλη άκρη του Ατλαντικού;

Θα το ευχόμουν, όπως για κάθε κυβέρνηση», Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ούτε με εξαγγελίες για το δημόσιο χρέος συνδυάστηκε ούτε με κάτι συγκεκριμένο για επενδύσεις. Ευχολόγια και μόνο ακούστηκαν, τα ελληνοτουρκικά έμειναν εκτός ατζέντας, μόνον δεσμεύσεις για οπλικά συστήματα αναλήφθηκαν, άρα στο ταξίδι βλέπω μόνο συμβολική αξία, που συνδυάζεται με μία ακόμη οδυνηρή μετάλλαξη του κ. Τσίπρα, περί διαβόλου που… πάει παράδεισο.

Πολύς λόγος έχει γίνει για τον μετασχηματισμό του νέου φορέα μετά τις εκλογές σε ενιαίο κόμμα. Η δική σας άποψη ποια είναι; Πρέπει να καταργηθούν τα υπάρχοντα κόμματα και ποια θα είναι η συγκολλητική ουσία, καθώς όπως φάνηκε στην πρόσφατη ψηφοφορία στη Βουλή για τους διεμφυλικούς υπάρχουν σημαντικές διαφορές;

Συγκολλητική ουσία μας είναι ο ανοικτός διάλογος και η αντιπαράθεση επιχειρημάτων, όχι ξύλινων μονόλογων. Σε θέματα αρχών, η σιωπή ή βολική αποχή δεν είναι ενότητα, αλλά μια χωρίς αρχές σκοπιμότητα. Για παράδειγμα, προχθές επιτέλους άναψε το «πράσινο φως», ώστε η Αθήνα να αποκτήσει το πρώτο αποτεφρωτήριο νεκρών. Το θέμα αυτό μπορεί να απασχολεί μόνο το 3% ή το 5% των πολιτών, εμείς οφείλουμε όμως να εξασφαλίζουμε σε όλους το δικαίωμα της επιλογής. Οσο για τον νέο φορέα, μακροπρόθεσμα θα συγκροτηθεί σε ένα ενιαίο πολυτασικό κόμμα, όπως παντού στην Ευρώπη. Ο χρόνος και οι τρόποι μετάβασης θα αποτελέσουν αντικείμενο διαλόγου. Στις δημοκρατίες, τα κόμματα δεν καταργούνται με διατάγματα.

Ενα άλλο σημείο έντονης τριβής είναι οι μετεκλογικές συμμαχίες. Εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, θα στηρίξετε το πρώτο κόμμα ή θα επιλέξετε την οδό του μεγάλου συνασπισμού; Προσωπικά, νιώθετε πιο κοντά στη Ν.Δ. ή στον ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν βλέπω τριβές, βρίσκω το θέμα εξαιρετικά επίκαιρο, στην καρδιά της πολιτικής συζήτησης για όλα τα κόμματα. Η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Η παράταξή μας δεν άφησε ποτέ τη χώρα ακυβέρνητη. Η όποια συμφωνία, ακόμη και πρώτο κόμμα αν είμαστε, θα είναι προγραμματική, με δικό μας μίνιμουμ στόχο την εφαρμογή του τριπτύχου παιδεία, υγεία, εργασία σε όλους και τις αλλαγές σε Δικαιοσύνη και Δημόσια Διοίκηση.

Στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας είχατε δηλώσει «βαθιά αριστερός και βαθιά φιλελεύθερος». Μπορεί κάποιος να είναι και τα δύο μαζί και τελικά ποιο είναι το δικό σας πολιτικό στίγμα;

Με τη δήλωσή μου επανέφερα το αυτονόητο, τον ξεχασμένο ανθρωπιστικό πυρήνα της νεωτερικότητας, που οδήγησε στη σύγκλιση δύο αντίπαλων ρευμάτων: του φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού, δηλαδή στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Αριστερά χωρίς ελευθερία και δικαιώματα, ή φιλελευθερισμός χωρίς μείωση των ανισοτήτων, είναι έννοιες ανάπηρες και πολιτικά ατελέσφορες.

Σε παλαιότερη δήλωσή σας είχατε αναφερθεί στην κομβική σας στάση κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος ως υποστηρικτής τού «ναι», το οποίο όμως ηττήθηκε. Εσείς πώς αντιμετωπίζετε το 60% που ψήφισε «όχι»;

Το δημοψήφισμα ήταν πολιτική απάτη, που ολοκληρώθηκε με την ολοκληρωτική μεταστροφή του κ. Τσίπρα. Ο κόσμος που ψήφισε «όχι» εξαπατήθηκε και το γνωρίζει πλέον καλά. Η Ελλάδα διεσύρθη διεθνώς και η λέξη kolotoumba εισήχθη στο πολιτικό λεξιλόγιο Αμερικής και Ευρώπης. Θυμίζω ότι, στην πέραν των αυτοδιοικητικών αρμοδιοτήτων μας, ευθύνη που αναλάβαμε τότε με τον Γιάννη Μπουτάρη, προτού ζητήσουμε από τους πολίτες να πουν «ναι», είχαμε επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και του ζητήσαμε να μη διεξαχθεί το κίβδηλο και διχαστικό δημοψήφισμα.

Είστε ένας πολιτικός που δεν προέρχεται από «κομματική μήτρα». Πώς οριοθετείτε τη στάση σας απέναντι στην ιστορική κληρονομιά του ΠΑΣΟΚ; Ποιον από τους πρώην προέδρους του κόμματος θεωρείτε πιο κοντά σε εσάς;

Μεταπολίτευση και νεότερη Ελλάδα δεν υπάρχει χωρίς το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σε κάποιες περιόδους είχε μια δισυπόστατη ταυτότητα, κοινωνικά μεταρρυθμιστική αλλά και πολιτικά σημαδεμένη από κρατισμό και λαϊκισμό, αντιλήψεις ξένες προς τον πολιτικό φιλελευθερισμό. Τα επιτεύγματα σε υγεία, ανάπτυξη, εκσυγχρονισμό της χώρας δεν αναιρούνται, όμως και τα λάθη στη διαμόρφωση του κράτους και τη λειτουργία των θεσμών δεν διαγράφονται. Ολα, μαζί με τις προσωπικότητες των ηγετών του, μας συνοδεύουν. Για να εμπνεόμαστε, αλλά και για να αποφεύγουμε.

Τι απαντάτε σε όσους σας ασκούν κριτική πως δεν αντεπεξήλθατε με επιτυχία στον ρόλο σας ως δημάρχου Αθηναίων και άρα οι πολίτες δεν μπορούν να σας εμπιστευτούν σε αυτό το βήμα, που είναι σαφώς μεγαλύτερο.

Μακάρι η χώρα να είχε αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και το προσφυγικό, όπως εμείς στον δήμο της Αθήνας. Δεν άφησα να μας χωρίσει το μνημόνιο – αντιμνημόνιο, αλλά μας ένωσε η αγωνία να κρατήσουμε την πόλη όρθια και να βοηθήσουμε τα πολλά θύματα της κρίσης. Η Αθήνα που την περίοδο 2010 – 2013 καιγόταν και βανδαλιζόταν, που το 2015 πλημμύρισε από πρόσφυγες, πείσμωσε, άντεξε, ανοίχτηκε, βοήθησε. Η Αθήνα των 50 εκατ. ελλειμμάτων έγινε οικονομικά ισχυρή, στηρίζει καθημερινά 30.000 αδύναμους συμπολίτες μας, αναπτύσσει δομές αλληλεγγύης, ενσωματώνει τους πρόσφυγες στις δομές της. Σπάει ρεκόρ, το ένα μετά το άλλο, στον τουρισμό, επανακτά το εμπορικό της κέντρο με νέες θέσεις εργασίας. Πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη, τη συζητά θετικά ο κόσμος, ανακηρύσσεται παγκόσμιος πολιτιστικός προορισμός και κερδίζει τη μια διεθνή διάκριση μετά την άλλη. Η Αθήνα μπορεί και κάνει σχέδια για το μέλλον, όταν η κυβέρνηση ακόμη επαιτεί και φορολογεί. Εμειναν τα τραπεζάκια και η καθαριότητα πίσω. Δεν τα υποτιμώ καθόλου. Σε λίγους μήνες θα τα ξαναπούμε και γι’ αυτά.

Eχετε δηλώσει, εισπράττοντας κριτική μάλιστα, πως αν εκλεγείτε πρόεδρος του νέου φορέα, δεν θα παραιτηθείτε από δήμαρχος Αθηναίων. Πώς θα μπορείτε να ασκείτε και τα δύο καθήκοντα;

Δεν αφήνω πράγματα στη μέση, αλλά δεν είμαι και ο άνθρωπος που διακατέχεται από δογματισμούς, που μπορούν να βλάψουν την αποστολή μου. Τη σχέση εμπιστοσύνης με τους δημότες, που δύο φορές με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους, δεν πρόκειται να την καταργήσω με μια δήλωση. Στον δήμο διοικώ συλλογικά, μαζί με δέκα αντιδημάρχους. Τα αρχηγικά κόμματα στην εποχή των δικτύων αποτελούν παραφωνία. Ως επικεφαλής, θα λειτουργήσω συλλογικά και θα εξαντλήσω κάθε δυνατότητα συνδυασμού διοίκησης και των δύο.

Ποιος θα εκπροσωπεί τον νέο φορέα στη Βουλή από τη στιγμή που δεν είστε βουλευτής;

Οι πολίτες είναι η πυξίδα. Η εκλογή με μαζική συμμετοχή θα δώσει εντολή στον επικεφαλής για τις επόμενες κινήσεις του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News