Βάζω στην αναζήτηση της Google δύο λέξεις – κλειδιά: «Τσίπρας + Αγγλικά». Βρίσκομαι μπροστά σε δεκάδες σελίδες: «Τα αγγλικά του Τσίπρα στην Μπριζίτ», «Τα αγγλικά του Τσίπρα στις Βρυξέλλες», «Τα αγγλικά του Τσίπρα στη Ρώμη», «Κάντε ένα διάλειμμα και απολαύστε για λίγο τον Τσίπρα να μιλά αγγλικά», «Η αγγλική προφορά του Τσίπρα έβαλε φωτιά στο Twitter», «Το “καρφί” του Μητσοτάκη στον Τσίπρα για τα αγγλικά του», «Ο Καμμένος “έπαθε” Τσίπρα». Μέσα σε όλα αυτά τα βγαλμένα από την πολιτική ζωή του τόπου ανέκδοτα νέας κοπής, και το αστείο από την ανάποδη: «Ο Τσίπρας μιλάει ελληνικά με αγγλική προφορά». Γιατί και αυτό έχει συμβεί.

Τι να λέμε; Είναι εύκολο να γίνεις περίγελος όταν όλα τα φώτα είναι στραμμένα επάνω σου. Πολύ εύκολο (και μερικές φορές πολύ άδικο). Δεν είναι ανάγκη να γλιστρήσεις και να σωριαστείς κάτω, όπως είχε συμβεί στη Φάνη Πάλλη – Πετραλιά. Ούτε καν να τρέχεις σαν τρελός για να καταθέσεις υποψηφιότητα για την αρχηγία του κόμματός σου, όπως έκανε ο Αδωνις Γεωργιάδης. Ούτε να πηγαίνεις στον Αγιασμό των Υδάτων και να κάθεται πάνω στο κεφάλι σου ένα περιστέρι, όπως συνέβη στον Γιώργο Καρατζαφέρη. Αρκεί να ανοίξεις το στόμα σου και να σου φύγει η λάθος λέξη.

Ακόμα και λάθος να μην κάνεις, είναι αρκετή η υπερβολή στην προφορά, η υπερβολή που χρησιμοποιούν καμιά φορά οι γνωρίζοντες ξένες γλώσσες Ελληνες για να δείξουν πόσο καλά τις κατέχουν: Οι «Ράδιο Αρβύλα» έχουν χαρίσει άφθονο γέλιο στο κοινό τους προβάλλοντας βιντεάκια όπου η Ντόρα Μπακογιάννη μιλάει άπταιστα γερμανικά. Για να θυμηθούμε και το στιγμιότυπο με τα «Σσσοκολατάκια» (παχύ – παχύ το σίγμα), το οποίο όμως έδωσε στη βουλευτίνα της ΝΔ την ευκαιρία να αυτοσαρκαστεί κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Πώς; «Ανεβάζοντας» φωτογραφία της ίδιας με ένα κουτί σοκολατάκια και γράφοντας «Σσσσσσσοκολατάκια του γραφείου για τις γιορτές που έρχονται!».

Όμως, η Μπακογιάννη βρέθηκε να «απολογείται» για προφορές στις οποίες στην πραγματικότητα δεν έκανε λάθος, σωστά τις έλεγε. Αντιθέτως, τους τελευταίους μήνες ο Αλέξης Τσίπρας σχολιάζεται διαρκώς για την κακή, κάκιστη προφορά του στα Αγγλικά, μια γλώσσα που περιμέναμε πως θα κατείχε καλύτερα. Από δίπλα, ο Πάνος Καμμένος τουϊτάρει σε άψογα ελληνοαγγλικά, σε μια προσπάθεια να επαινέσει  δημοσίως την αποχωρήσασα υπουργό Άμυνας της Ολλανδίας Jeanine Hennis: «You was the best Minister of Defence. Jeanine your country need you, all Europeans and NATO MOD knows your hard work and we wait you back». Φταίνε και τώρα, όπως και στην περίπτωση Τσίπρα, οι κακοί και φθονεροί χρήστες των μέσων μαζικής δικτύωσης που έστησαν πάρτι με τα φαρμακερά σχόλιά τους, γύρω από την αδυναμία του να συντάξει σωστά μία φράση στην αγγλική;

Ας δεχτούμε πως για έναν πολιτικό δεν είναι απαραίτητο να μιλάει αγγλικά. Ανθρωπος είναι, μπορεί να μην έχει ταλέντο στις ξένες γλώσσες, μπορεί για τον έναν ή τον άλλο λόγο να μην κατάφερε να τα μάθει την εποχή που έπρεπε και τώρα να μην έχει το χρόνο και το μυαλό, μπορεί να τα ξέχασε… Για τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν πάντα οι διερμηνείς. Ακόμα και αν κάποιοι σε ειρωνευτούν που θα χρησιμοποιήσεις διερμηνέα, σίγουρα δεν θα μπορούν να σε κοροϊδέψουν όπως θα κάνουν όταν αρχίσεις τα «you was the best» και «you is the better». Πραγματικά απορώ γιατί οι πολιτικοί μας αντί να καταφεύγουν στις εύκολες και αποδεκτές (και από το πρωτόκολλο) λύσεις (στην περίπτωση του κυρίου Καμμένου δεν υπήρχε κανένας συνεργάτης του ικανός να διορθώσει τα λάθη της ανάρτησης;) επιμένουν να μιλάνε αγγλικά επιπέδου «do you like μαμαζέλ the Greece». Εξακολουθούν να επικοινωνούν με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους χρησιμοποιώντας τη «διάλεκτο» του Greek «καμάκι». Μήπως επειδή πιστεύουν πως με αυτή τη χαλαρή, άνετη, «δε βαριέσαι ρε παιδί» επίδειξη άγνοιας και αμάθειας ταυτίζεται ο μέσος Ελληνας; Ο Ελληνάρας που θεωρεί πως παραμένει υπεράνω όλων, ακόμα και αν μπλέκει το yes με το no;

Ας συλλογιστούν, όμως, τη ζημιά που κάνουν στη δημόσια εικόνα τους, τη στιγμή που από σοβαροί πολιτικοί με μερικές κουβέντες τους βρίσκονται να σταδιοδρομούν ως πολιτικά ανέκδοτα. Κυρίως, τη ζημιά που κάνουν στην Ελλάδα, όταν περιφέρουν την εικόνα μιας χώρας που ψηφίζει αγράμματους. Ούτε αυτό τους νοιάζει; Τόσο hi from all – ή όπως αλλιώς λένε στα αγγλικά το υπεράνω;

Υ.Γ.: Το να ξέρεις καλά αγγλικά, δεν σε κάνει από μόνο του αποτελεσματικό πολιτικό – πόσοι και πόσοι άλλωστε πέρασαν από υπουργικές καρέκλες με άπταιστη γνώση αγγλικής και αποτέλεσμα μηδέν. Το να μην ξέρεις όμως αγγλικά, σε ένα περιβάλλον που είναι εξ ορισμού πλέον διεθνές και εντός του οποίου καλείσαι να ασκήσεις πολιτική, σε κάνει αναποτελεσματικό, ακόμα κι αν σου αναγνωρίσουμε τις αγαθότερες των προθέσεων. Και στην πολιτική, όπως σε όλα τα επαγγέλματα, υπάρχουν τα ελάχιστα προαπαιτούμενα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News