Δεν έχει ηττηθεί σε καμία από τις τρεις προηγούμενες πρεμιέρες του στον πάγκο του Ολυμπιακού. Τον Νοέμβριο του 2000 έφερε 2-2 με τη Λίβερπουλ στο Κύπελλο UEFA, τον Ιανουάριο του 2007 πήρε ισοπαλία (0-0) στην Ξάνθη, κι εφέτος, την Πρωταπριλιά, νίκησε 2-1 τον Πλατανιά. Αλλά, απόψε (21:45) στο Τορίνο, η αποστολή του Τάκη Λεμονή θα είναι πιο δύσκολη από κάθε άλλη φορά.

Από τη μέρα που η Γιουβέντους εγκαινίασε το νέο της γήπεδο, τον Σεπτέμβριο του 2011, μόλις τέσσερις ομάδες κατόρθωσαν να φύγουν νικήτριες από το «Juventus Stadium». Τέσσερις, σε 146 αγώνες. Που σημαίνει ότι ο εκάστοτε αντίπαλός της έχει 5,84% πιθανότητες να την κερδίσει στο Τορίνο, σε αυτή την ποδοσφαιρική αρένα των 41.000 θέσεων με την ασυνήθιστα μεγάλη κλίση των εξεδρών και τη φοβερή ακουστική, που την κάνουν να μοιάζει με… λάκκο των λεόντων.

Στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η «Γηραιά Κυρία» έχει χάσει -εκεί- μόνον από την Μπάγερν Μονάχου (0-2), τον Απρίλιο του 2013. Και στη Serie A γνώρισε την τελευταία της ήττα τον Αύγουστο του 2015 (από την Ουντινέζε).

Αλλά και ο Ολυμπιακός δεν είναι στα καλύτερά του. Η ομάδα δείχνει αδούλευτη από τον πρώην προπονητή της, τον Μπέσνικ Χάσι, τόσο στο επιθετικό όσο και -κυρίως- στο αμυντικό κομμάτι. Ο Πρωταθλητής Ελλάδας έχει σκοράρει και στα 11 επίσημα παιχνίδια του εφέτος, όμως το κάνει περισσότερο με προσωπικές ενέργειες παικτών του, ή από τη βούλα του πέναλτι, παρά με οργανωμένες επιθέσεις. Στα μετόπισθεν, αδυνατεί να κρατήσει το μηδέν. Ακόμη κι όταν έχει προηγηθεί με 2-0, απέναντι σε ομάδες όπως η Λάρισα και ο Αστέρας Τρίπολης.

Η έλλειψη καλής φυσικής κατάστασης δυσκολεύει τα πράγματα ακόμη περισσότερο στο τελευταίο ημίωρο των αγώνων του.

Ο Λεμονής πρόλαβε να κάνει μία προπόνηση όλη κι όλη, την Τρίτη. Τον σημερινό Ολυμπιακό τον γνωρίζει μόνον από την τηλεόραση – κι ας είχε αποχωρήσει από την ομάδα μόλις στο τέλος του περασμένου Μαΐου. Τώρα υπάρχουν 16 παίκτες με τους οποίους δεν έχει ξαναδουλέψει: οι Ομάρ, Πάρντο, Ζντιέλαρ και Μπεν είχαν δοθεί δανεικοί πέρυσι, και οι Προτό, Κούτρης, Μίλιτς, Ενγκελς, Βούκοβιτς, Σισέ, Ταχτσίδης, Ζιλέ, Οφόε, Καρσελά, Τζούρτζεβιτς και Εμενίκε είναι μετεγγραφές του καλοκαιριού. Στο παρελθόν έχει συνεργαστεί μόνο με τους Ρομαό, Φιγκέιρας, Σεμπά, Μάριν, Φορτούνη, Μάρτινς, Μποτία, με τους πιτσιρικάδες Νικολάου και Ανδρούτσο, και με τον εξόριστο Καπίνο. Μετά τα «χαίρω πολύ», ανέβηκαν στο αεροπλάνο για την Ιταλία.

Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι οπαδοί του Ολυμπιακού λατρεύουν τον Τάκη. Γιατί ποτέ δεν «κώλωσε» στα δύσκολα. Ποτέ δεν αρνήθηκε τη βοήθειά του στην αγαπημένη του ομάδα, προτιμώντας να προστατεύσει την εικόνα του ως επαγγελματίας. Κανείς δεν θα σου πει πως είναι ο καλύτερος προπονητής του Κόσμου. Τον γουστάρουν, όμως, γιατί σε κάθε κρίση, σε κάθε δύσκολη στιγμή του συλλόγου, είναι εκεί. Πάντοτε παρών. Αλλοι στη θέση του θα έριχναν μια ματιά στο πρόγραμμα των αμέσως επόμενων αγώνων του Ολυμπιακού (Γιουβέντους, Ατρόμητος, Πανιώνιος στη Νέα Σμύρνη, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, ξανά Μπαρτσελόνα) και θα το ‘βαζαν στα πόδια. Ο Λεμονής, ποτέ δεν λιποψύχησε. Είναι ο «καλός στρατιώτης», έτοιμος να θυσιάσει το δικό του συμφέρον για το καλό του συλλόγου.

Είναι μοναδική, αυτή η σχέση της «ερυθρόλευκης» εξέδρας με τον πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας. Τόσο, ώστε κανένας άλλος -πλην των Ολυμπιακών- δεν μπορεί να την κατανοήσει. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι. Τα πρώτα «διπλά» στο Champions League (με τη Βέρντερ Βρέμης και τη Λάτσιο), που ξόρκισαν μια κατάρα ετών. Το 1-4 στη Λεωφόρο. Το σπριντ του από τον πάγκο του έως το σημαιάκι του κόρνερ, για να πανηγυρίσει με τους παίκτες το 4-3 επί της ΑΕΚ που… μύριζε τίτλο. Το 6-2 με τη Λεβερκούζεν… Στις τρεις θητείες του στο «Γ. Καραϊσκάκης» ως προπονητής, ο Λεμονής είχε συμμετοχή σε έξι κατακτήσεις Πρωταθλήματος. Εάν αθροίσουμε και τα πέντε τρόπαια που πήρε ως παίκτης, έχει συνδέσει το όνομά του με 11 από τους 44 τίτλους του Ολυμπιακού.

Απόψε θα γράψει ιστορία. Θα γίνει ο πρώτος προπονητής που αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της ομάδας για τέταρτη φορά (το έχει πετύχει και ο θρυλικός Θανάσης Μπέμπης, αλλά ως υπηρεσιακός). Επίσης, θα ξεπεράσει την αντίστοιχη «χρυσή εφεδρεία» του ΠΑΟΚ, τον Γιώργο Γεωργιάδη (του Χαραλάμπους), που επί τρεις διαδοχικές σεζόν (2013, 2014, 2015) κλήθηκε να τελειώσει τη δουλειά που άφησαν στη μέση οι απολυμένοι προπονητές του «Δικέφαλου».

Ο Λεμονής δεν ήταν η πρώτη επιλογή για τη διαδοχή του Χάσι, που απολύθηκε 109 μέρες μετά την πρόσληψή του. Ο Ολυμπιακός ήθελε, πάλι, ξένο προπονητή, όμως εισέπραξε δύο αρνητικές απαντήσεις: μία από τον Χάβι Γκαρθία και μία από τον Πάουλο Σόουζα. Λογικό. Κάθε σοβαρός επαγγελματίας θα δίσταζε να μπλέξει με μία ομάδα που αλλάζει τους τεχνικούς της με τέτοια ευκολία. Ετσι όπως το πάει ο Ολυμπιακός, κάθε δύο μήνες έχει νέο προπονητή. Σίλβα, Βίκτορ, Πάουλο Μπέντο, Βασίλης Βούζας, Τάκης Λεμονής, Μπέσνικ Χάσι και ξανά Λεμονής. Εξι αλλαγές μέσα σε 15 μήνες. Μοναδικό φαινόμενο, παγκοσμίως, ιδίως για πρωταθλήτρια ομάδα. Ακόμη και η Παλέρμο, του διάσημου… προπονητοφάγου ιδιοκτήτη Μαουρίτσιο Τζαμπαρίνι, από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι σήμερα άλλαξε… μόνον πέντε προπονητές.

Για τη δυσκολία του αποψινού αγώνα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο σπουδαίος «Τζίτζι» Μπουφόν θα υπερασπιστεί την εστία της Γιουβέντους για 110η φορά σε αγώνα Ομίλων Champions League. Στην απέναντι εστία, ο Προτό (που θα κάνει το ντεμπούτο του με τον Ολυμπιακό) θα παίζει στους Ομίλους το 19ο παιχνίδι του. Κανένας άλλος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού δεν έχει τόσα. Οι 21 παίκτες που ο Λεμονής πήρε μαζί του στο Τορίνο, μετρούν -όλοι μαζί- 112 ματς σε Ομίλους. Περίπου όσα ο Μπουφόν μόνος του.

Κόντρα στη Γιουβέντους ο Ολυμπιακός έχει κάνει μερικά εξαιρετικά παιχνίδια στο παρελθόν. Την τελευταία φορά που τη συνάντησε, πάλι στο Τορίνο, τον Νοέμβριο του 2014, αν και προηγήθηκε, έχασε με 3-2. Εκτοτε, όμως, η «Κυρία» έχει προοδεύσει πολύ. Διόλου τυχαία, στα χρόνια που ακολούθησαν έπαιξε σε δύο τελικούς Champions League.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News