Παρακολουθώντας τα ρεπορτάζ με τις ετοιμασίες για την επίσκεψη του Εμανουέλ Μακρόν, νομίζω πως παρακολουθώ τις ετοιμασίες ενός γάμου (συμφέροντος). Με πολύφερνο γαμπρό τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας, και εμάς στο ρόλο της ξεπεσμένης νύφης που παραμονές του μυστηρίου παθαίνει υστερικές κρίσεις μην αντέχοντας την ένταση και τις ευθύνες της διοργάνωσης. Μην αντέχοντας, κυρίως, την υπερπροσπάθεια να αποδείξει στην ευκατάστατη και σνομπ οικογένεια του γαμπρού ότι μπορεί να είναι μια από εκείνους. Ολα αυτά για μια επίσκεψη.

Το έχουμε βεβαίως ξανακάνει και στο παρελθόν, την έχουμε πάθει πολλάκις την ίδια υστερία, από τότε (και πιο παλιά) που για να υποδεχτούμε τον Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν κάναμε σε ένα βράδυ τη Συγγρού λεωφόρο με δεντροστοιχία στη μέση, μέχρι την πιο πρόσφατη επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα (το τελευταίο ταξίδι του με την ιδιότητα του προέδρου των ΗΠΑ), τον οποίο υποδεχτήκαμε με τα στόματα ανοιχτά, χάσκοντα, θαμπωμένοι από το μεγαλείο της θέσης και από τη γοητεία του. Περιμένοντας πολλά και εισπράττοντας τελικά ένα ευγενικό χαμόγελο και ένα ευχαριστώ για την ξενάγηση στην Ακρόπολη.

Ηταν, και εκείνος, ο γαμπρός που πολύ θα θέλαμε να δώσουμε στην κόρη μας αν δεν τον είχε προφτάσει η καπάτσα η Μισέλ. Ηταν, την ίδια στιγμή, ο επιτυχημένος «θείος» από την Αμερική που μας καταδεχόταν. Ηρθε τώρα η σειρά του θείου από τη Γαλλία. Και της θείας, γιατί αυτή τη φορά, για δύο μέρες, όσο δηλαδή θα κρατήσει η επίσκεψη που ξεκινάει αύριο Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου, θα παρακολουθούμε δύο σίριαλ σε παράλληλη μετάδοση: το ένα θα αφορά τις επαφές του Μακρόν και το άλλο τις επισκέψεις σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, ινστιτούτα και ιδρύματα της συζύγου του Μπριζίτ Τρονιέ.

Εδώ και ημέρες έχει αρχίσει το… πού θα πάνε, ποιον θα δούνε, τι θα πούνε. Oπως έχουν αρχίσει και τα ρεπορτάζ-κλισέ για μια Αθήνα που «θα μετατραπεί σε φρούριο» και που «θα γίνει “αστακός” για την προστασία του Μακρόν», για τους «2.000 αστυνομικούς που θα κινητοποιηθούν στο πλαίσιο των ισχυρών μέτρων ασφαλείας», ακόμα και για «τους φόβους της Μπριζίτ» που αν και δεν έχει μεγάλη συμπάθεια στα αεροπλάνα θα κάνει την καρδιά της πέτρα και θα τον συνοδέψει – γιατί και αυτό γράφτηκε.

Αναμένω τα σχόλια για το ντύσιμο της Τρονιέ, την οποία έχουμε ήδη κατακρίνει στα λαϊκά δικαστήρια των social media για την επιμονή της, στην ηλικία της, να φοράει πολύ κοντά φουστάνια και φούστες

Υπερπληθωρικές οι αντιδράσεις μας, για άλλη μια φορά. Οχι στο πώς οργανώνεται η επίσκεψη, καθώς είναι λογικό όταν υποδέχεται τον αρχηγό ενός ξένου κράτους -και δη ενός κράτους τόσο σημαντικού όσο η Γαλλία- να φροντίζεις για την απόλυτη ασφάλεια και άνεσή του, αλλά στο πώς την αντιμετωπίζουμε μέσα από τα δημοσιεύματα και τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ. Παρουσιάζοντας το αυτονόητο (η Αθήνα θα έχει μεγαλύτερη αστυνομική φύλαξη) ως πολεμικό συναγερμό. Βαφτίζοντας τα προβλήματα που ευλόγως θα παρουσιαστούν για λίγη ώρες στις περιοχές όπου θα κινηθεί το ζεύγος (πάντα για λόγους ασφάλειας) ως «νέα απίστευτη ταλαιπωρία για τους Αθηναίους». Δείχνοντας ακόμα και ρεπορτάζ με εργάτες να φρεσκάρουν το βάψιμο μιας πόρτας στην Γαλλική Ακαδημία, η οποία περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα επισκέψεων του προέδρου! Περιγράφοντας την Τρονιέ ως μια γυναίκα που «επειδή εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών και Λατινικών λατρεύει τις αρχαιότητες, γι΄αυτό και θέλει να δει όσο περισσότερες μπορεί». Ακόμα και εδώ η υπερβολή. Λατρεύει! Ενα «ενδιαφέρεται για τις αρχαιότητες» δεν ήταν αρκετό;

Δεν ήταν. Θέλουμε κορώνες και περικοκλάδες. Θέλουμε σόου και εντάσεις. Η υπερβολή μοιάζει να είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορούμε να εκφραστούμε. Ετσι, υπερβολικά αντιμετωπίζουμε τώρα και την επίσκεψη του προέδρου της Γαλλίας, «μια επίσκεψη που κάθε άλλο παρά εθιμοτυπική θα είναι». Δηλαδή, τι θα είναι;

Οπως και αν έχει, ο νέος και νόστιμος Μακρόν που από το πουθενά έγινε πρώτο όνομα στην Ευρώπη και η αρκετά μεγαλύτερη (άλλο ένα ταμπού για την ελληνική κοινωνία) συμβία του, είναι οι ιδανικοί καλεσμένοι για κουσκούς πίσω από την πλάτη τους – αναμένω τα σχόλια για το ντύσιμο της Τρονιέ, την οποία έχουμε ήδη κατακρίνει στα λαϊκά δικαστήρια των social media για την επιμονή της, στην ηλικία της, να φοράει πολύ κοντά φουστάνια και φούστες.

Και οι δύο, μας δίνουν άφθονη τροφή για σχολιασμό. Υπέροχες αφορμές για να βρίσουμε τους Ευρωπαίους «εστεμμένους» που έρχονται για να μπλοκάρουν τους δρόμους μας, για να απασχολήσουν τους αστυνόμους μας, για να διαταράξουν την καθημερινότητά μας. (Ολα αυτά που σε άλλη χώρα θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητα εδώ ανάγονται σε μεγάλα κοινωνικά προβλήματα). Που όμως έρχονται (αυτό μας αρέσει) και για να μας κάνουν να νιώσουμε για άλλη μια φορά ανώτεροί τους, «μεταφράζοντας» με τη γνωστή (παραμορφωτική) υπερβολή μας τα ευγενικά σχόλια που θα κάνουν μπροστά στην Ακρόπολη σε παραδοχή, εκ μέρους τους, της δικής μας (ιστορικής έστω) ανωτερότητας. Γιατί και αυτό θα το κάνουμε, οι αρχοντοχωριάτες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News