Πιτόγυρο με… λάμψη σταρ! Η Μαρία Μενούνος εγκαινιάζει στις 4 Σεπτεμβρίου, στη Βοστώνη, τη νέα επιχείρησή της: μια καντίνα με ελληνικό φαγητό. Οι πρώτες φωτογραφίες κυκλοφόρησαν, με την συμπαθέστατη ελληνοαμερικανίδα παρουσιάστρια, δημοσιογράφο και ηθοποιό να ποζάρει πασιχαρής μπροστά στη «Maria’s Greek kitchen». Λογότυπο της επιχείρησης, ένα πιρούνι που καταλήγει σε κιονόκρανο. Αδύνατον να ξεφύγουμε από το αρχαιοελληνικό κιτς, με το οποίο έχουν ατυχώς «ντυθεί» πολλές προσπάθειες εξαγωγής των προϊόντων μας.

Αν πιστέψουμε, βεβαίως, τα όσα περιγράφει η Νία Βαρντάλος (έτερη επιτυχημένη ελληνοαμερικάνα στο χώρο του θεάματος) στο «Γάμος α λα Ελληνικά», αυτή είναι η αισθητική (πάντρεμα του μακρινού ιστορικού παρελθόντος και της τηλεοπτικής «Κυριακής στο χωριό») με την οποία μεγαλώνουν πολλοί ελληνοαμερικανοί, οπότε αυτή περιφέρουν. Με τις καλύτερες προθέσεις. Κάπως έτσι και η Μενούνος ταίριαξε το κιονόκρανο με τον «Greek gyro». Και με το χούμους, γιατί και από αυτό πουλάει στο ελληνικό μαγαζί της. Αλήθεια, εσείς ως παιδιά μεγαλωμένα στην υπερήφανη πατρίδα, πόσο χούμους φάγατε από τα χρυσά χεράκια της μαμάς σας ή της γιαγιάς σας;

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες παρεξηγήσεις σχετικά με την (ούτως ή άλλως παρεξηγημένη) ελληνική κουζίνα στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα εστιατόρια σε Ευρώπη και Αμερική σερβίρουν «greek hummus», πλασάρουν δηλαδή ως ελληνικό ένα ορεκτικό που ποτέ δεν φτιάχναμε στην Ελλάδα. Tο χούμους ήταν και είναι από τα πιο διαδεδομένα αλείμματα της κουζίνας των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Κύπρου. Στη χώρα μας έγινε δημοφιλές τα τελευταία χρόνια. Απ΄ ό,τι θυμάμαι, τα ρεβίθια, το κύριο συστατικό του εδέσματος, εμείς τα τρώγαμε κυρίως ως σούπα, άντε και στη γάστρα οι Σιφναίοι. Σε μερικά σπίτια τα έκαναν κεφτέδες, οι ρεβιθοκεφτέδες όμως που έχουν γίνει τώρα της μόδας και πάλι στην μεσοανατολίτικη εκδοχή τους, ως φαλάφελ, και οι οποίοι επίσης πλασάρονται (και) ως greek food, δεν ήταν το πιο συνηθισμένο πιάτο για όλους μας.

Πώς τώρα βρέθηκε το hummus να είναι ελληνικό; Κάτι η άγνοια, υποθέτω, κάτι το μπλέξιμο Ανατολής και Δύσης, Ελλάδας και Τουρκίας, κάτι ο τσαπατσούλικος, ερασιτεχνικός και σε μεγάλο βαθμό δυσφημιστικός τρόπος με τον οποίο εξήγαμε την ελληνική κουζίνα, και ιδού τα αποτελέσματα. Το hummus έγινε greek, το greek yogurt πλασάρεται ως τούρκικο, ο «καβγάς» για το αν ο μουσακάς, ο μπακλαβάς, τα σουτζουκάκια, και εγώ δεν ξέρω πόσα άλλα φαγητά ή γλυκά είναι ελληνικά ή τούρκικα καλά κρατεί. Να μην βάλω στο τραπέζι και την κουβέντα για τον καφέ που… τι είπαμε πως είναι, Ελληνικός ή Τούρκικος;

Ποιοι επωφελούνται από τη σύγχυση; Oχι εμείς, που με τα (σε μεγάλο βαθμό) κακής ποιότητας ελληνικά εστιατόρια του εξωτερικού περισσότερο δυσφημούμαστε παρά διαφημιζόμαστε. Την ίδια στιγμή οι Τούρκοι με τις εκατοντάδες καντίνες με σουβλάκι με πίτα (το οποίο έχουν επίσης οικειοποιηθεί) πουλάνε (και) τα δικά μας για δικά τους. Για να μην μιλήσουμε για τους Ιταλούς, που έχουν καταφέρει να αναγνωριστεί η κουζίνα τους ως μία από τις κορυφαίες στον κόσμο. Τελευταίοι των τελευταίων μείναμε και σε θέματα της παραδοσιακής μαγειρικής μας, της οποίας τον πλούτο δεν μπορούν να φανταστούν όσοι νομίζουν (επειδή έτσι τους μάθαμε) πως η Ελλάδα είναι κατασκευασμένη… αποκλειστικά από τζατζίκι – το οποίο μπορεί και να μην είναι ακριβώς ελληνικό.

Τις προάλλες, με απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βαγγέλη Αποστόλου συγκροτήθηκε ομάδα εργασίας για το ελληνικό γιαούρτι. Έργο της, ο συντονισμός και η ενημέρωση των συλλογικών φορέων παραγωγής του είδους, καθώς και των παραγωγών της πρώτης ύλης, προκειμένου να συναποφασιστούν και να προετοιμαστούν οι τεχνικές λεπτομέρειες ενός φακέλου υποβολής αίτησης για καταχώριση της ονομασίας «Ελληνικό Γιαούρτι» στο Μητρώο Προστατευόµενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) – Προστατευόµενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως Προστατευόµενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ). Ενα θετικό βήμα σε μια τεράστια αγορά, τη διεθνή αγορά των τροφίμων, όπου η χώρα μας δεν έχει ακόμα κατακτήσει τη θέση που της αξίζει. Χρειάζονται και άλλα βήματα, ώστε να σταματήσει να πλασάρεται το χούμους ως ελληνικό και ο κουραμπιές Καβάλας ως αμιγώς τούρκικος «Kavala Kurabiyesi». Οσο για τη Μενούνος, αν θέλει να είναι συνεπής με το κιονόκρανο που έχει στο λογότυπο της επιχείρησής της, ας αντικαταστήσει το χούμους με τυροκαυτερή. Παρασκευασμένη με ελληνική φέτα, προϊόν Π.Ο.Π. Απλά πράγματα. Και κυρίως ελληνικά!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News