Απεβίωσε, σε ηλικία 88 ετών, ο Σουμιτέρου Τανιγκούτσι, εμβληματικός επιζών της ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι και ακούραστος υπέρμαχος του πυρηνικού αφοπλισμού. O Τανιγκούτσι, o oποίος είχε προταθεί και για το Νόμπελ Ειρήνης, έγινε παγκοσμίως γνωστός από τη φωτογραφία του Τζο Ο Ντόνελ τον Ιανουάριο του 1946, που ανέδειξε με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο τη φρίκη των πυρηνικών όπλων.

Οπως ανακοίνωσε ο οργανισμός  Nihon Hidankyo που εκπροσωπεί τους επιζώντες του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα, ο Τανιγκούτσι άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Την 9η Αυγούστου 1945, ο νεαρός ταχυδρόμος, τότε, Τανιγκούτσι βίωσε την τρομακτική εμπειρία της ατομικής βόμβας. Αμερικανικό βομβαρδιστικό B-29 έριξε τη βόμβα στο χωριό του στη νότια Ιαπωνία, τρεις ημέρες μετά την πρώτη επίθεση στη Χιροσίμα. Από την έκρηξη καταστράφηκε το 80% των κτιρίων στο Ναγκασάκι, ενώ πέθαναν περίπου 74.000 άνθρωποι, είτε αμέσως, είτε αργότερα εξαιτίας της ραδιενέργειας.

«Ξαφνικά είδα ένα δυνατό φως -σαν ένα έντονο ουράνιο τόξο-  ένιωσα το έδαφος να δονείται και μία δυνατή έκρηξη με πέταξε κάτω… Όταν ξύπνησα ένιωσα το δέρμα στο αριστερό μου χέρι, από τον ώμο μέχρι και τα δάκτυλά μου να κρέμεται… Εβαλα το χέρι στην πλάτη μου και αντιλήφθηκα ότι τα ρούχα μου είχαν εξαφανιστεί και το μόνο που είχε μείνει ήταν κάτι μαύρο και κολλώδες… καμμένο δέρμα που κόλλησε στο χέρι μου», διηγείτο σε τελετή μνήμης για τα θύματα του Ναγκασάκι το 2015.

Ο Τανιγκούτσι πέρασε περισσότερα από τρία χρόνια στο νοσοκομείο μετά τη ρίψη της ατομικής βόμβας. Είχε σε όλη του την πλάτη σημάδια από εγκαύματα και βαθιά τραύματα στον θώρακα, στο επίπεδο της καρδιάς, και τα πλευρά του.

Η μαρτυρία του το 2015 κατά την τελετή για την 70η επέτειο από την τραγωδία, ήταν συγκλονιστική: «Απανθρακωμένα πτώματα, εκκλήσεις για βοήθεια από κατεστραμμένα κτίρια, άνθρωποι με τις σάρκες του να πέφτουν και τα εντόσθιά τους να κρέμονται έξω… Μία στρατιά ανθρωπίνων όντων που πέθαινε προσπαθώντας να βρει νερό».

Ο Τανιγκούτσι προσπάθησε μέχρι τον θάνατό του να μεταδώσει την εμπειρία του. «Όμως φοβάμαι ότι οι άνθρωποι, κυρίως οι νέες γενιές έχουν αρχίσει να μην ενδιαφέρονται», έλεγε το 2003 σε συνέντευξή του. «Θέλω, όμως, οι νέες γενιές να θυμούνται ότι τα πυρηνικά όπλα δεν θα σώσουν ποτέ την ανθρωπότητα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News