Το 1940 η μέση διάρκεια ύπνου ήταν 8 ώρες, σήμερα είναι το πολύ 6,8. Κάτι που σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει χάσει το 20% του ύπνου του, όπως σημειώνει στο BBC ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ Ματ Γουόκερ.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι ο πρώτος λόγος αυτής της έλλειψης είναι η καφεΐνη, αλλά φταίει και το αλκοόλ που δεν μας αφήνει να ονειρευτούμε. Κι έπειτα είναι και η θέρμανση και ο κλιματισμός: «Όταν δύει ο ήλιος η θερμοκρασία πέφτει, ενώ όταν ο ήλιος ανατέλλει η θερμοκρασία ανεβαίνει. Ο οργανισμός μας αναμένει αυτήν την θερμική τραμπάλα, αλλά εμείς έχουμε μετακινήσει τους δείκτες αυτού του ρολογιού που μας λέει πότε να κοιμηθούμε» εξηγεί ο Γουόκερ.

Αμελητέος δεν είναι ούτε ο ρόλος της τεχνολογίας – από τις λάμπες led έως τον χρόνο που ξοδεύουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να βρούμε τον χαμένο ύπνο. Γιατί η έλλειψή του συνδέεται με πολλά – από την Αλτσχάιμερ και τον καρκίνο έως την παχυσαρκία, τον διαβήτη, το άγχος, την κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Ονειρα γλυκά.

Καφεΐνη, αλκοόλ, social media και άλλα δεν μας αφήνουν να ονειρευτούμε…/ φωτό: Shutterstock

Αξίζει να σταθεί κανείς σε αυτήν την ιστορία για έναν και μόνο λόγο: επειδή αναδεικνύει τον (τουλάχιστον) παρανοϊκό τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ενωση προσπαθεί να θεραπεύσει το πρόβλημα της νεανικής ανεργίας που μαστίζει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Μία από αυτές είναι και η Ιταλία. Εκεί λοιπόν η αλυσίδα ρούχων Abercrombie & Fitch απέλυσε έναν υπάλληλο με το αιτιολογικό ότι είχε υπερβεί το… 25ο έτος της ηλικίας του.

Ο υπάλληλος κατέφυγε στην ιταλική δικαιοσύνη και εκείνη ζήτησε τα φώτα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο αποφάνθηκε ότι ο απολυμένος είχε προσληφθεί με βάση ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της απασχόλησης για νέους έως 25 ετών (άλλο ένα τέτοιο υπάρχει για ανέργους άνω των 55) και επομένως καλώς απολύθηκε από την εταιρία. Κάτι που σημαίνει ότι ο υπάλληλος κρίθηκε πολύ γέρος για να συνεχίσει να εργάζεται όχι μόνο από ένα brand που επενδύει πολύ στην πιτσιρικαρία, αλλά και από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Τόσο γέρος πάντως δεν είναι. Γιατί σύμφωνα με την ίδια ευρωπαϊκή νομοθεσία θα πρέπει να περιμένει άλλα τριάντα χρόνια για να ενταχθεί στο άλλο πρόγραμμα, εκείνο με τους 55αρηδες. Αν δεν έχει τρελαθεί στο μεταξύ με όλη αυτή την παράνοια

Δύσκολη «σχέση» για 25άρηδες (και πάνω) και δουλειά στην νεανική φίρμα /φωτό:Justin Sullivan/Getty Images/Ideal Images

Αυτή η ιστορία πάλι επιβεβαιώνει τη φήμη των Βαλκανίων ως πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης. Πρωταγωνιστής, αρνητικός φυσικά, είναι ο Μίλοραντ Ντόντικ, ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας. Αυτός ο τύπος, λοιπόν, κατέληξε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων πριν από έναν μήνα όταν και ζήτησε να αφαιρεθούν από τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, θύματα της οποίας ήταν 9.000 μουσουλμάνοι, και η πολιορκία του Σαράγεβο. Η φασαρία που προκλήθηκε δεν εμπόδισε τον Ντόντικ να ανεβάσει τους τόνους επιστρατεύοντας τη ρητορική του μίσους σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη μνήμη των Σέρβων που έχασαν τη ζωή τους από το 1992 έως το 1995.

Ο Ντόντικ υποστήριξε σε εκείνη την εκδήλωση ότι οι μουσουλμάνοι έχουν ακόμη στην κατοχή τους τον ποταμό Ντρίνα – ισχυρισμός που σύμφωνα με τον ηγέτη της μουσουλμάνων της Βοσνίας Μπακίρ Ιζετμπέγκοβιτς, «είναι ό,τι πιο επικίνδυνο έχει ειπωθεί από το τέλος του πολέμου». Ο ίδιος κατέφυγε στον ύπατο εκπρόσωπο των διεθνών παρατηρητών, αλλά ο Ντόντικ επιμένει να ρίχνει λάδι στη φωτιά δηλώνοντας στην τηλεόραση ότι οι οργανώσεις που χρηματοδοτούν τους μουσουλμάνους έχουν κρυφές επιδιώξεις. Πόσο θέλει να πάρει φωτιά μια πυριτιδαποθήκη;

Ο Μίρολαντ Ντόντικ. Στην αποσκευή του έχει το μίσος;/ φωτό: RIA Novosti via Getty Images

Αν είχε χρώμα, αυτό το σκάνδαλο θα ήταν καταπράσινο. Γιατί αυτή τη φορά ο πρόεδρος της Βραζιλίας δεν κατηγορείται μόνο για παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής του εκστρατείας. Στο κέντρο αυτού του σκανδάλου είναι ο εθνικός δρυμός Τζαναμξίμ, μια προστατευόμενη περιοχή 1,3 εκατομμυρίων εκταρίων, την οποία ο Μικέλ Τεμέρ δίνει βορά στα πανίσχυρα επιχειρηματικά λόμπι. «Ο Τεμέρ επιχειρεί να επανασχεδιάσει τα σύνορα της Αμαζονίας» καταγγέλλει η βραζιλιάνικη WWF, σύμφωνα με τους Financial Times. «Οι προστατευόμενες περιοχές της Βραζιλίας δέχονται μια επίθεση άνευ προηγουμένου» σημειώνει ο επικεφαλής της οργάνωσης Μάρκο Λεντίνι.

Η οικολογική οργάνωση μπορεί να υπολογίζει στη συμπαράσταση της Ζιζέλ. Η μάχη πάντως θα είναι δύσκολη: το Κογκρέσο είχε εγκρίνει το σχέδιο που παραδίδει 570.000 εκτάρια δάσους στη βιομηχανία του κρέατος, των αγροτικών καλλιεργειών και των μεταλλευμάτων. Ο Τεμέρ έθεσε βέτο μάλλον για τα μάτια του κόσμου. Γιατί ο υπουργός Περιβάλλοντος επανήλθε με μια νέα πρόταση που θα οδηγήσει στην αποψίλωση 445.000 εκταρίων παρθένου δάσους. Και η WWF υποψιάζεται ότι το προεδρικό βέτο ασκήθηκε και ενόψει της επίσκεψης του Τεμέρ στη Νορβηγία, η οποία είναι και ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του Ταμείου για τη συντήρηση των δασών της Αμαζονίας.

«Στην πραγματικότητα» λένε από την WWF, «ο Τεμέρ δίνει δέντρα για να πάρει ψήφους». Ολο και χειρότερα.

Ενας στρατιώτης μπροστά σε παράνομα αποψιλωμένα δένδρα στον εθνικό δρυμό του  Τζαναμξίμ/ φωτό: REUTERS/Nacho Doce