Ξεφεύγει από το απλό αλεύρι και νερό της παραδοσιακής πίτας και προσφέρεται για κάθε είδους γλυκιά ή αλμυρή γέμιση. Τάρτα έχουμε πλέον καταλήξει να ονομάζουμε κάθε ανοικτή πίτα με παχουλό, τριφτό φύλλο στη βάση της.

Για αρκετά χρόνια δεν τολμούσα να αλλάξω τη μπριζέ (ή τη σαμπλέ) ζύμη στις γλυκές τάρτες. Εξάλλου πόση να φάει κανείς από μια τάρτα γλυκιά; Μια φετούλα; Δυό φετούλες; Άρα ας είχαν αρκετό βούτυρο ή/και αυγά. Αλλά από το φύλλο της αλμυρής τάρτας άρχισα να αφαιρώ σιγά σιγά βούτυρο και να προσθέτω λάδι χωρίς μεγάλο κόστος στη γεύση.

Πολλές φορές οι αλμυρές τάρτες αποτελούν βραδινό γεύμα και οι άντρες της οικογενείας –τουλάχιστον της δικής μου- μπορεί να φάνε μισό πυρέξ ο καθένας.

Δείτε ολόκληρο το κείμενο εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News