Από τη χτεσινή (Δευτέρα) συζήτηση στη Βουλή οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας «προσφέρει απόλυτη κάλυψη» στις (σχεδόν παρακρατικού τύπου) Κλουζο-δραστηριότητες του Πάνου Καμμένου και στις «αστοιχείωτες» επιθέσεις του Παύλου Πολάκη εναντίον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Όμως, αυτό είναι το προφανές και δεν χρειαζόταν άλλη μια κοινοβουλευτική «μάχη» για να πιστοποιηθεί. Είναι δεδομένο. Ειδικά η συμμαχία με τον Καμμένο είναι στρατηγικού χαρακτήρα (μέχρι να τη διαλύσει η κάλπη), παρά τις πομφόλυγες περί «προοδευτικής συνεργασίας» με το ΠΑΣΟΚ, στις οποίες δεν «τσιμπάνε» πλέον ούτε οι πλέον φιλο-ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚοι. Αλλά δεν είναι αυτή η εικόνα που επιδιώκουν να οικοδομήσουν ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ για τους επόμενους 12 έως 16 μήνες, οπότε πιθανολογείται βάσιμα ότι θα προκηρύξουν εκλογές. Η νέα μαγική εικόνα θα έχει άλλα χαρακτηριστικά.
Σε αδρές γραμμές θα είναι τα εξής:
Πρώτον, η νέα συμφωνία με τους δανειστές δεν περιέχει μέτρα, μόνο «αντίμετρα». Ο κ. Τσίπρας απέφυγε επιμελέστατα να πει οτιδήποτε για τα μέτρα που θα πληρώσουν οι πάντες και εκθείασε τα αντίμετρα, τα οποία θα εφαρμοστούν υπό όρους και για λίγους. Μένει να το πιστέψουν και οι (ταλαντευόμενοι ακόμα) ψηφοφόροι.
Δεύτερον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υλοποιεί το «προοδευτικό» σχέδιο, σε αντίθεση με το «συντηρητικό», που έχει η ΝΔ.
Τρίτον, αυτό το «σχέδιο» δεν έχει, βεβαίως, καμιά σχέση με εκείνο του 2014 και του πρώτου εξαμήνου του 2015. Τότε που οι αγορές ήταν δυνάστες, τα πλεονάσματα ματωμένα και οι διεθνές Οίκοι Αξιολόγησης μιάσματα. Σήμερα ο κ. Τσίπρας επαίρεται για τα «αριστερά» πλεονάσματα, εκστασιάζεται με την ανταπόκριση των αγορών, με το ράλι του Χρηματιστηρίου και με τον καλό βαθμό της Μoody’s.
Τέταρτον, επειδή η συμφωνία στο Εurogroup δεν φαίνεται να περνάει τόσο καλά στην κοινή γνώμη, ούτε καν στο αριστερό κοινό που έχει απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως πιστοποιούν όλες οι έρευνες, ακόμη και των φιλικών τους εφημερίδων (εδώ), ο κ. Τσίπρας άρχισε να χρησιμοποιεί και το τελευταίο επιχείρημα: παρόλα αυτά, δηλαδή τα «δυσάρεστα μέτρα», που έχει παραδεχτεί και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, είναι προτιμότερο να τα εφαρμόζει μια αριστερή κυβέρνηση («εμείς είμαστε η Αριστερά», αναγκάστηκε να πει ο Πρωθυπουργός για όσους αμφιβάλλουν…) παρά η «νεοφιλελεύθερη ΝΔ».
Πέμπτον, όλα αυτά (θα) έχουν ως τελική κατάληξη το «εμείς σας βγάλαμε από τα Μνημόνια και την επιτροπεία». Του χρόνου τέτοιες μέρες θα γίνεται επικοινωνιακό πάρτι με την (επικείμενη, τότε) λήξη του τρίτου (αριστερού) Μνημονίου, λίγο πριν στηθούν οι κάλπες.
Αυτό είναι το σχέδιο, που περιέγραψε ο κ. Τσίπρας στη Βουλή. Αυτό είναι το μείζον και όχι η κάλυψη που έδωσε στον Καμμένο και στον Πολάκη. Αυτοί μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως «μαντρόσκυλα» στη σύγκρουση με επιλεγμένους αντιπάλους της άλλη πλευράς, μπορεί και όχι. Ειδικά ο Καμμένος μπορεί και να εγκαταλειφθεί στην τύχη του, αν η εκλογική του επιβίωση (θα) είναι αβέβαιη και θα αναγκαστεί να επινοήσει τότε νέα τρενάκια και «ξεκόλλα».
Η μάχη για των επόμενων εκλογών θα γίνει με όπλο τη νέα μαγική εικόνα που περιέγραψε ο κ. Τσίπρας, τα κομμάτια της οποίας θα συμπληρώνονται μήνα με το μήνα με διαφορετικές «φωτογραφίες». Για τις οποίες ισχύει αυτό που έχει πει ο αμερικανός φωτογράφος Ανσελ Ανταμς: «Δεν παίρνεις μια φωτογραφία, την κατασκευάζεις».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News