Ο μονόφθαλμος νίκησε τον τυφλό, σε ένα ματς που ταλαιπώρησε τα ματάκια των τηλεθεατών. Μόνο που, το ποιος ήταν ο τυφλός και ποιος ο μονόφθαλμος, το καταλάβαμε στα 104 τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα. Το σασπένς στο φινάλε ήταν και το μοναδικό αξιοθέατο του (κυριακάτικου) πρώτου τελικού της Basket League, που μέχρι το 37′ γραφόταν με πράσινο μελάνι. Ο Παναθηναϊκός βρισκόταν μπροστά στο σκορ (58-55) και έδειχνε έτοιμος να κάνει το «μπρέικ» στην έδρα του αντιπάλου του, όμως ο Βασίλης Σπανούλης ήρθε να γράψει τον επίλογο με το δικό του, κατακόκκινο στυλό. Αυτή τη φορά, όχι με το φονικό του τρίποντο ή τη «μαγική» του ασίστ, αλλά με ένα… ταπεινό επιθετικό ριμπάουντ που τον οδήγησε στο πιο καθοριστικό -όπως αποδείχτηκε- καλάθι του παιχνιδιού.

Ναι, πάλι ο Σπανούλης. Με όλο τον σεβασμό στον εξαιρετικό (χθες) Μιλουτίνοφ, ο αρχηγός ήταν αυτός που χάρισε στην ομάδα του τη νίκη (63-58) και τη γλίτωσε από μεγάλους μπελάδες. Οταν ο Παναθηναϊκός είχε φέρει το ματς στα μέτρα του, εκείνος άρχισε «τα δικά του». Δεν πέτυχε πολλούς πόντους (11), όμως σέρβιρε στους συμπαίκτες του δέκα εύκολα καλάθια και πήρε έξι ριμπάουντ. Ο Σφαιρόπουλος τον άφησε στο παρκέ επί 34′:26″. Τον ξεκούρασε μόνον πέντε λεπτά. Στο δεύτερο ημίχρονο έλειψε για δευτερόλεπτα, όπως τότε -στα νιάτα του- που φορούσε τη φανέλα του Αμαρουσίου ή, πιο παλιά, του Γυμναστικού Λάρισας.

Στα παιχνίδια που κρίνονται στα τρία τελευταία λεπτά, ο Ολυμπιακός νιώθει ανίκητος. Καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη δεν παίζει -στην τελική ευθεία του ματς- με τη δική του αυτοπεποίθηση. Στα 2′:44″ του φινάλε πέτυχε ένα σερί 8-0 και τα έκανε όλα σωστά, στην άμυνα και στην επίθεση, ενώ ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα λάθος. Οσο η κλεψύδρα του τελικού άδειαζε, τόσο ο «Εξάστερος» εγκατέλειπε το πλάνο, και οι παίκτες του έκαναν «του κεφαλιού τους». Με επιθέσεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του ηρωϊσμού, αλλά χωρίς κουκούτσι μυαλό, οι «πράσινοι» έμειναν στους 58 πόντους, την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» -κυρίως ο Μιλουτίνοφ- εκμεταλλεύονταν άριστα τις πάσες του Σπανούλη.

Η ανατροπή άρχισε με εκείνο το επιθετικό ριμπάουντ που λέγαμε. Στο 55-58, όταν ο Πρίντεζης δοκίμασε ένα μακρινό σουτ απελπισίας (που κατέληξε σε airball), ο Τζέιμς άφησε τον παίκτη του αφρούρητο κι άρχισε να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο. Ετσι, στα τυφλά. Ο Σπανούλης δέχτηκε ευχαρίστως αυτό το «δώρο», κέρδισε την μπάλα στον αέρα και σκόραρε -α λα Γκάλης- με σπάσιμο της μέσης. Κάπου εκεί ο Παναθηναϊκός παραδόθηκε, με τον Καλάθη και τον… τρελό-Τζέιμς να κάνουν τη μια λάθος επιλογή μετά την άλλη. «Εσπασαν το καλάθι» του Ολυμπιακού, σουτάροντας περικυκλωμένοι, χωρίς ούτε μία πάσα, ενώ ο Μιλουτίνοφ και ο Παπανικολάου ολοκλήρωναν τη δουλειά για την ομάδα τους.

Εχασε μεγάλη ευκαιρία, ο Παναθηναϊκός, να κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τον τίτλο. Δύσκολα θα ξαναπετύχει τον Ολυμπιακό σε τόσο κακή μέρα, με 20% στα τρίποντα (ο Σπανούλης είχε 0/5), με τον Πρίντεζη τόσο άστοχο (5/16 σουτ), με… μηδέν πόντους από αιφνιδιασμό, και τόσο «άδειο» λόγω της αποτυχημένης του υπερπροσπάθειας στον τελικό του Φάιναλ Φορ. Η χθεσινή του παραγωγικότητα ήταν η χαμηλότερη στην έδρα του μέσα στο 2017, και η δεύτερη χαμηλότερη σε ολόκληρη την εφετινή σεζόν (μετά τους μόλις 59 πόντους στη νίκη του επί της Μπαρτσελόνα). Σύντομα, όμως, θα βρει τη χαμένη του ενέργεια – οι μπαταρίες του θα ξαναγεμίσουν. Ετσι γίνεται πάντοτε με τις ομάδες που επιστρέφουν από Φάιναλ Φορ.

Για να έχει τύχη στη συνέχεια της σειράς ο Παναθηναϊκός, θα πρέπει να συμβούν τέσσερα πράγματα: Να συνέλθει ο Καλάθης. Να δείξει το καλό του πρόσωπο ο Τζέιμς Γκιστ. Να πάψει η ομάδα να παθαίνει μπλακ-άουτ ακριβώς τη στιγμή που κρίνονται τα παιχνίδια. Και, βεβαίως, να νικήσει στον δεύτερο αγώνα, την Πέμπτη (21.00) στο Κλειστό του ΟΑΚΑ. Μπορεί να το κάνει, με την ώθηση που δίνει η έδρα σε όλες τις ομάδες (στον Παναθηναϊκό πολύ περισσότερο), όμως κακά τα ψέματα: ο Ολυμπιακός είναι, πια, το μεγάλο φαβορί. Δεν είναι είναι διόλου εύκολο να τον νικήσεις τρεις φορές σε τρεις ή τέσσερις αγώνες, μέσα σε 11 μέρες.

Στον Ολυμπιακό ποντάρει και η παράδοση. Από το 1992-1993, που καθιερώθηκε το νέο σύστημα ανάδειξης του πρωταθλητή στην Α1, η ομάδα που μπήκε νικηφόρα στη μάχη για τον τίτλο, τον κατέκτησε σε 20 από τις 24 περιπτώσεις. Μιλάμε για ποσοστό επιτυχίας 83,3%. Μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις στον κανόνα ήταν η περυσινή σεζόν (2015-2016), όπου ο Παναθηναϊκός έκανε το «μπρέικ» στον πρώτο τελικό στο ΣΕΦ, με 83-81, αλλά ο Ολυμπιακός κέρδισε τα τρία επόμενα παιχνίδια τους.

Μέχρι πριν από μερικές μέρες, τον Παναθηναϊκό τον θεωρούσαν «χαμένο από χέρι», ακόμη και πολλοί από τους οπαδούς του. Τελευταία, όμως, έδωσε σημάδια ζωής. Συνέτριψε την ΑΕΚ και έχασε από τον Ολυμπιακό, στο ΣΕΦ, στις λεπτομέρειες. Είναι μια κάποια πρόοδος. Αλλά, δυστυχώς για τον Πασκουάλ και τους παίκτες του, τίποτ’ άλλο πέρα από την κατάκτηση του τίτλου δεν θα είναι αρκετό για να σώσει τη χρονιά. Η τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός βίωσε τρία χαμένα Πρωταθλήματα στη σειρά, ήταν πριν από μία εικοσαετία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News