Σουίτες το «Πανθεσσαλικό» δεν διαθέτει -μέχρι προχθές δεν είχε ούτε τα βασικά (καθίσματα, τουαλέτες και άδεια καταλληλότητας για ποδοσφαιρικούς αγώνες)-, οπότε ο Ιβάν Σαββίδης και ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα βρίσκονται σε κοινή θέα. Θα παρακολουθήσουν τον αποψινό (20:30) Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας παρέα, ο ένας δίπλα στον άλλον, όπως συνηθίζουν στον πολιτισμένο ποδοσφαιρικό Κόσμο οι ιδιοκτήτες ή οι πρόεδροι των ομάδων. Αυτή η παράξενη (για τα δικά μας ήθη κι έθιμα) συνύπαρξη θα είναι μια… πινελιά Ευρώπης – ίσως η μοναδική σε ένα καθαρά «ελληνικό» ματς. Που οργανώθηκε «στο πόδι», με μερεμέτια και απίστευτες πατέντες, πίσω από την πλάτη των νόμων και των κανονισμών. Επειδή έπρεπε, σώνει και καλά, να είναι ο Τελικός του Βόλου…
Ο Ιβάν και ο Δημήτρης είναι φίλοι από παλιά – δεν τους έφερε κοντά η συμμαχία τους εναντίον του Ολυμπιακού και της παλιάς «αμαρτωλής» ΕΠΟ, όπως ο πολύς κόσμος πιστεύει. Η αφετηρία της φιλίας τους ήταν η ποντιακή τους καταγωγή. Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ είναι από τη Σάντα του Ροστόφ, ο ηγέτης της ΑΕΚ «κρατάει» από τον Καύκασο. Είναι και οι δύο επιχειρηματίες, είναι της ίδιας γενιάς (ο Σαββίδης του 1959, ο Μελισσανίδης του 1951), τους ενώνει (και) η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο, ενώ οι ευκαιρίες για να συναντιούνται ήταν πολλές και διάφορες: ένα προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά, μια εκδήλωση του συλλόγου των Ποντίων, μια βράβευση, ακόμα και η πρόσκληση που δέχτηκαν για να επισκεφθούν τον Λευκό Οίκο. Σε κάθε μία από αυτές, η μπάλα ήταν ψηλά στην ατζέντα της κουβέντας τους.
Ο Μελισσανίδης μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τον Σαββίδη από την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα, προτού ο ρωσοπόντιος επιχειρηματίας ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ ή ο ίδιος εμπλακεί ξανά με τα διοικητικά της ΑΕΚ. Τότε που, ακόμα, κανείς δεν ήξερε ποιος είναι αυτός ο «μυστήριος τύπος» που δηλώνει φανατικός ΠΑΟΚτσής και ονειρεύεται να αποκτήσει, κάποτε, την αγαπημένη του ομάδα, ο Μελισσανίδης έλεγε στις παρέες του -στη Γλυφάδα- ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με τεράστια οικονομική επιφάνεια, φανατικό ποδοσφαιρόφιλο, και εξηγούσε πως θα ήταν μεγάλη τύχη για τον ΠΑΟΚ να πέσει η ΠΑΕ στα χέρια του. Αλλά ο κόσμος έμαθε για τη φιλική τους σχέση όταν άρχισαν, και οι δύο, να… παίζουν μπάλα. Ιδίως από το 2015, που κήρυξαν τον πόλεμο στην ΕΠΟ του Γκιρτζίκη. Πολύ σύντομα, ο Γιάννης Αλαφούζος (του Παναθηναϊκού) έγινε το τρίτο μέλος της Συμμαχίας.
Για όσους έβλεπαν μακριά, το ερώτημα ήταν -εξ’ αρχής- τι θα συμβεί την «επόμενη μέρα». Την ημέρα που ο Ολυμπιακός δεν θα είναι, πλέον, παντοκράτορας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πώς θα διαχειριστούν, άραγε, αυτή τη νίκη τους; Θα συνεχίσουν να συνεργάζονται αρμονικά, ή -μήπως- κάποιος από τους δύο μπει στον πειρασμό να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη»; Τι θα συμβεί εάν οι ομάδες τους βρεθούν να διεκδικούν τον ίδιο τίτλο – όπως απόψε, καλή ώρα; Μπορούν δύο άνθρωποι να είναι, ταυτοχρόνως, φίλοι και αντίπαλοι;
Την απάντηση την έδωσαν οι ίδιοι, από τον πρώτο καιρό της συμπόρευσής τους. Το καλοκαίρι του 2015 ο Σαββίδης, μιλώντας στην ΕΡΤ, το είχε ξεκαθαρίσει: «Ο Δημήτρης είναι φίλος μου, όμως ο ΠΑΟΚ θα παλέψει με την ΑΕΚ. Εγώ πάντοτε τα ξεχωρίζω τα πράγματα. Εάν ο Μελισσανίδης θελήσει να γίνει δεύτερος Μαρινάκης, θα πάψει να είναι φίλος μου. Μαζί θα εξυψώσουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλιώς δεν γίνεται». Λίγο καιρό αργότερα, στις 23 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς, ο Μελισσανίδης έδειξε εμπράκτως την καλή του πίστη στον φίλο του, με μια κίνηση σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα. Η ΑΕΚ έχασε (2-1) στην Τούμπα, όμως εκείνος δεν στάθηκε στο καταδικαστικό -για την ομάδα του- λάθος του ρέφερι Τάσου Σιδηρόπουλου (που απόψε θα είναι μέλος του τιμ των διαιτητών): «Ηταν ένα ωραίο παιχνίδι, μια ωραία ατμόσφαιρα, μια ωραία φιλοξενία. Το αποτέλεσμα, βεβαίως, δεν μας ικανοποιεί. Μπορώ να πω ότι ο διαιτητής ήταν άριστος, αν και η φάση του Σιμόες μπορεί να ήταν πέναλτι. Με τέτοιες διαιτησίες, πάντως, το ελληνικό ποδόσφαιρο ομορφαίνει. Συγχαρητήρια στον ΠΑΟΚ για τη νίκη του και καλή συνέχεια στην Ευρώπη».
Στον αντίστοιχο αγώνα του δεύτερου γύρου αποδείχτηκε ότι η άδικη ήττα της ΑΕΚ δεν είχε ψυχράνει τις σχέσεις των δύο ανδρών. Ο Μελισσανίδης υποδέχτηκε τον Σαββίδη με αγκαλιές και σαμπάνιες, ο ΠΑΟΚ έχασε, όμως και μετά το ματς το κλίμα ήταν υπέροχο. «Ο κύριος Σαββίδης είναι φίλος μου», υπογράμμισε ο ιδιοκτήτης της AEGEAN. «Ολα ήταν όμορφα απόψε», απάντησε ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, αποχωρώντας από το Ολυμπιακό Στάδιο. Μέχρι πέρυσι τέτοια εποχή, στον ουρανό της φιλίας του Δημήτρη με τον Ιβάν δεν υπήρχε ούτε ένα τόσο δα συννεφάκι.
Οι φήμες ότι κάτι δεν πάει καλά στις σχέσεις τους άρχισαν να κυκλοφορούν πριν από ένα χρόνο, με αφορμή την άρνηση της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού να αποσυρθούν και οι τρεις σύμμαχοι από τα γήπεδα, όπως είχε προτείνει ο ΠΑΟΚ. Το λάδι στη φωτιά αυτού του σεναρίου το είχε ρίξει μια δήλωση του Σαββίδη: «Ο ΠΑΟΚ θυσιάστηκε χάνοντας τρεις βαθμούς, λυπάμαι που οι συναγωνιστές μας δεν μας ακολούθησαν. Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη που ο ΠΑΟΚ έμεινε μόνος του. Ο ΠΑΟΚ ήταν 90 χρόνια μόνος, όπως είναι και σήμερα». Αλλά, η παρουσία του Μελισσανίδη στον γάμο του Γιώργου Σαββίδη, του γιού του Ιβάν, ήρθε να βάλει τέλος στις διαδόσεις.
Το γεγονός ότι ο Σαββίδης και ο Μελισσανίδης ήταν -και παραμένουν- φίλοι, δεν σημαίνει πως συμφωνούν σε όλα. Είναι και εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Σαββίδης είναι πιο παρορμητικός, αλλάζει γνώμη πολύ εύκολα, ο ψυχισμός του είναι πιο ευμετάβλητος. Ο Μελισσανίδης είναι ψύχραιμος, αρκετά διπλωμάτης, πιο ορθολογιστής. Αλλά, εκείνο που τους χωρίζει περισσότερο από κάθε τι, είναι μια αντίληψη του Ιβάν που ο Δημήτρης (και ο Αλαφούζος) ποτέ δεν ασπάστηκε. Το αφεντικό του ΠΑΟΚ έβλεπε τη «συμμαχία των τριών» ως μια απόλυτη συμπόρευση, και πέρα από το ποδόσφαιρο. Πίστευε πως θα ακολουθούν, και οι τρεις, κοινές πρακτικές και θα αλληλο-υποστηρίζονται σε όλα. Τις σχέσεις του με τον Αλαφούζο δεν τις… ανατίναξε η μπάλα, αλλά η στάση του ΣΚΑΪ απέναντί του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών. Με τον Μελισσανίδη, λένε όσοι γνωρίζουν, είχε τσατιστεί που επέλεξε να μην ανακατευτεί στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, αν και γνώριζε την υποστήριξή του (του Ιβάν) στο πρόσωπο του Τζιτζικώστα.
Υπήρξαν, κατά καιρούς, κι άλλες παρεξηγήσεις μεταξύ των δύο φίλων. Κυρίως στα τέλη του 2016, την εποχή που οι εκλογές στην ΕΠΟ αναβλήθηκαν, για να τοποθετηθεί η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή. Ο Ιβάν είναι πολύ καχύποπτος, ιδίως σε μεθοδεύσεις που τη σκοπιμότητά τους δεν μπορεί να κατανοήσει (λόγω της μακροχρόνιας απουσίας του από την Ελλάδα). Αλλά, παρά τη διαφορά φιλοσοφίας, με τον Μελισσανίδη στο τέλος πάντα «τα βρίσκουν». Η σχέση τους έχει κάποια σκαμπανεβάσματα, όπως οι περισσότερες φιλίες, μα οι ποντιακοί δεσμοί τους αποδεικνύονται πιο ισχυροί από τις διαφωνίες τους.
Το ίδιο συνέβη και τώρα. Είχαν καιρό να εμφανιστούν μαζί, και οι φήμες είχαν αρχίσει -πάλι- να οργιάζουν. Ιδίως μετά την «επίδειξη δύναμης» του Σαββίδη, στο τέλος του δεύτερου ημιτελικού ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκού. Πολλοί έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι εκείνο το «περίμενέ μας κι ερχόμαστε Μελισσανίδη, θα πάρουμε αυτό που μας ανήκει», που είπε εν όψει του αποψινού Τελικού, δεν θα ακουγόταν πολύ καλά στ’ αυτιά του «Τίγρη». Επεσαν έξω. Τις προηγούμενες μέρες οι δύο παράγοντες μίλησαν αρκετές φορές στο τηλέφωνο, ο Μελισσανίδης συναίνεσε στο να γίνει το ματς στον Βόλο, που βόλευε τον ΠΑΟΚ, και το βράδυ της Τετάρτης συμφώνησαν να στείλουν το κοινό τους μήνυμα στους οπαδούς των ομάδων τους.
Ο χρόνος θα δείξει, πόση αντιπαλότητα μπορεί ν’ αντέξει μια φιλία. Μέχρι τότε, η πρόσκληση για συμφιλίωση και ειρηνική συνύπαρξη των ΠΑΟΚτσήδων με τους ΑΕΚτσήδες, που συνυπέγραψαν ο Σαββίδης και ο Μελισσανίδης, μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια, αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται ο αποψινός αγώνας. Μέχρι να τελειώσει, τον κ. Βασιλειάδη θα τον… φάει η αγωνία. Το ξέρει καλά, πως έτσι και γίνει καμία «στραβή» στο «Πανθεσσαλικό», όλο το ανάθεμα θα πέσει πάνω του.
Θα αγωνιά από μακριά. Δεν σκοπεύει να πάει στο γήπεδο, ενοχλημένος από την έλλειψη ειλικρινούς συνεργασίας με την ΕΠΟ. Κάποτε, τους τελικούς τιμούσε με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τώρα, δεν πάει να τους δει ούτε ο εκάστοτε υφυπουργός Αθλητισμού. Ακόμα ένα σημάδι της παρακμής τους.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News