Τα έξοδα για τη χρήση του Xίλτον στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, βαρύνουν την ελληνική κυβέρνηση. Είχε προηγηθεί, όπως θα θυμάστε, η υπερήφανη απόφαση με την οποία απαγορεύτηκε η πρόσβασή τους στα υπουργεία. Αντιθέτως, κρίθηκε πιο αξιοπρεπές να πηγαίνουν οι υπουργοί στο ξενοδοχείο τους, ασχέτως αν αυτό δημιουργεί άλλου τύπου συνειρμούς.

Εκεί, λοιπόν, σε μία αίθουσα του Xίλτον, λίγες ώρες μετά την πορεία της Πρωτομαγιάς, ο υπουργός Οικονομικών της Αριστεράς υπέγραψε μία συμφωνία που πρωτίστως επιβεβαιώνει την εξοργιστική αναντιστοιχία του προεκλογικού λόγου με την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι που σήμερα κυβερνούν τη χώρα χρησιμοποίησαν διχαστική ρητορική, ασύστολα ψεύδη και χυδαίο λαϊκισμό προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία, επιδεινώνοντας δραματικά τη ζωή των συμπατριωτών τους. Βέβαια το ίδιο, σε πολύ μικρότερη κλίμακα και χωρίς διχαστικό λόγο, είχε κάνει και η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, προκειμένου να αρπάξει την εξουσία από τον Παπανδρέου. Πάντα αυτό δεν συνέβαινε;

Στην Ελλάδα ο προεκλογικός λόγος είναι σαν τα λόγια που ακούγονται την ώρα του πάθους. Και οι δύο εραστές γνωρίζουν ότι όταν σβήσει η φλόγα, η ένταση εκλογικεύεται. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα ήρθε και ξεπέρασε κάθε όριο λαϊκισμού και ασυνέπειας. Αυτό, αν το δεις εντελώς κυνικά, ίσως το βρεις και θετικό, καθώς με το κόστος των μέτρων αγοράσαμε αλήθεια. Ωστόσο ταυτοχρόνως εξευτέλισε την έννοια του πολιτικού λόγου στο πεδίο της προγραμματικής συζήτησης. Ποιος πολίτης μπορεί να πάρει στα σοβαρά έναν πολιτικό μετά τον ΣΥΡΙΖΑ; Και ποιος πολιτικός μπορεί εύκολα να πείσει έναν πολίτη για την ειλικρίνεια του λόγου και των προθέσεών του; Πιθανότατα αυτό, όσο και αν ακούγεται απίστευτο, ίσως εξυπηρετεί μια χαρά το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Αν οι εκλογές μετατραπούν σε πεδίο αντιπαράθεσης αναξιόπιστων σχημάτων, τότε γιατί ο πολίτης να μην επιλέξει το κόμμα με το μικρότερο παρελθόν;

Το μεγάλο πρόβλημα αυτής της συμφωνίας δεν βρίσκεται μόνο στην απουσία έστω και ενός υπονοούμενου για τη μείωση του χρέους. Δεν είναι ούτε στις κυβερνητικές γελοιότητες περί απόσυρσης των μέτρων που θα ψηφίσουν τις προσεχείς ημέρες, αν οι δανειστές δεν μας δώσουν κάτι για το χρέος. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στην έλλειψη πραγματικών ιδεών με αναπτυξιακό προσανατολισμό. Οι δανειστές κάνουν συνέχεια λόγο για μεταρρυθμίσεις όμως, βάσει της συμφωνίας, μαθαίνουμε ότι εννοούν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και την πώληση μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τα σούπερ μάρκετ. Υπάρχει και μία μικρή μείωση στη φορολογία των επιχειρήσεων που δεν λογίζεται ως ακτίνα φωτός σε ένα ζοφερό περιβάλλον. Το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι για άλλη μία φορά κοντόφθαλμο και υφεσιακό. Οι δανειστές έχουν ως κύρια προτεραιότητα την επιστροφή των χρημάτων τους και η κυβέρνηση προσπαθεί να συσκευάσει πολιτικά ένα πακέτο μέτρων που στίβει περισσότερο μία στεγνή λεμονόκουπα. Να περιμένουμε, βέβαια, τη δημοσιοποίηση του τελικού κειμένου, ωστόσο με βάση όσα γνωρίζουμε προς το παρόν, το νέο μνημόνιο δεν περιέχει δα και καμιά καινοτομία.

Εννοείται ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν και με τα δύο χέρια των βουλευτών της συμπολίτευσης καθώς οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι αν πάμε σε εκλογές, θα πρέπει να ψάξουν για δουλειά. Είναι εποχές να αφήνεις τέτοιο μισθό με ασυναγώνιστο πακέτο παροχών; Ακολουθεί το μακρύ ζεστό ελληνικό καλοκαίρι που, όταν στέκεσαι στην αρχή του, νομίζεις ότι θα κρατήσει για πάντα. Και από Σεπτέμβριο κάτι θα βρεθεί για να μας τρέξει ως τις γιορτές. Γουλιά-γουλιά θα τον απολαύσουν τον καιρό της εξουσίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News