Είναι παρακινδυνευμένο εγχείρημα να γράψεις σήμερα για τον Μπομπ Ντίλαν με αφορμή την παραλαβή, επιτέλους, του Νομπέλ που του απένειμε η Σουηδική Ακαδημία. Επειδή δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα: ούτε αν αυτός ο άντρας με την κουκούλα –φωτογραφία που διακινήθηκε στα ΜΜΕ όλου του κόσμου– είναι πράγματι ο τραγουδοποιός, ούτε αν ο Ντίλαν πήγε πράγματι στη Σουηδία, ούτε αν τραγούδησε μπροστά σε κόσμο με αφορμή τη βράβευσή του.

Ποιος μας διαβεβαιώνει πως αυτό που είδαν (αν το είδαν) οι παρευρισκόμενοι (αν υπήρξαν) στη συναυλία του (αν έγινε) δεν ήταν το ολόγραμμά του; Η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε πως πράγματι το πήρε το βραβείο. Ας επιλέξουμε να την πιστέψουμε, ελπίζοντας πως αυτή τουλάχιστον έχει διατηρήσει τη σοβαρότητα που ο Ντίλαν ή οι εκπρόσωποί του μοιάζουν να έχουν απολέσει.

Γιατί, εκείνο που κατάφεραν με τον από ερασιτεχνικό ως ανόητο τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν τη βράβευσή του από τη στιγμή που ανακοινώθηκε μέχρι σήμερα, ήταν να τη μετατρέψουν σε ένα παιδαριώδες κρυφτούλι –«Εδώ ο Ντίλαν, εκεί ο Ντίλαν, που είναι ο Ντίλαν;»– με τον σταρ να παρουσιάζεται ως ένας αλαφροΐσκιωτος ποιητής που κρύβεται για να μην τον ματιάσουμε. Ή ως ένας ευρισκόμενος σε σύγχυση ηλικιωμένος που απλώς δεν μπορεί να αποφασίσει τι θέλει; Παρεμπιπτόντως, είναι αλήθεια ο ίδιος ο Ντίλαν εκείνος που έχει προκαλέσει όλη αυτή τη σύγχυση ή είναι αποκλειστικό έργο των εκπροσώπων του;

Σου δίνουν βραβείο, ευχαριστείς, παίρνεις το βραβείο ευχαριστείς ξανά και πας στο σπίτι σου για να ξοδέψεις τη μικρή περιουσία που το συνοδεύει. Ή (για να εξετάσουμε και την άλλη δυνατότητα), σου δίνουν βραβείο, ευχαριστείς αλλά το αρνείσαι, και μένεις στο σπίτι σου χωρίς επιπλέον δόξες και φράγκα. Πόσο πιο απλά μπορεί να είναι τα πράγματα; Καθόλου απλά, όπως φάνηκε, αν είσαι ο Μπομπ Ντίλαν. Επί μήνες παρακολουθούμε όλο αυτό το γαϊτανάκι δηλώσεων και διαρροών σύμφωνα με το οποίο άλλοτε το βραβείο το δέχεται άλλοτε το αρνείται, άλλοτε θα πάει να το παραλάβει άλλοτε θα γυρίσει την πλάτη στην Ακαδημία, άλλοτε θα τραγουδήσει, άλλοτε θα παραμείνει πεισματικά σιωπηλός.

Επειτα από τόσο θόρυβο και τόση αβεβαιότητα περιμέναμε, είναι η αλήθεια, κάτι πιο εντυπωσιακό από τη φωτογραφημένη πλάτη ενός άνδρα με κουκούλα και από μια τυπική διαβεβαίωση εκπροσώπων της Σουηδικής Ακαδημίας πως ναι, το παρέλαβε το βραβείο σε μια τελετή με ελάχιστους παρευρισκόμενους. Μείναμε τελικά με την εντύπωση πως όλα έγιναν χωρίς λόγο, πως ήταν το καπρίτσιο ενός ακόμα κακομαθημένου (και αγενούς) σταρ. Οπως, χωρίς λόγο, αντί να εκφωνήσει τον λόγο που έπρεπε να εκφωνήσει σύμφωνα με το καταστατικό της Ακαδημίας, ο Ντίλαν θα τον μαγνητοσκοπήσει και θα τον στείλει πίσω στη Σουηδία. Χωρίς λόγο; Μήπως τελικά υπάρχει αιτία σοβαρότερη από ό,τι νομίζουμε; Μήπως π.χ. ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας που δεν του επιτρέπουν να είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις του; Μήπως το ένα, μήπως το άλλο και το παρ’ άλλο…

Πρέπει να έχεις κληρονομικό χάρισμα για να οδηγηθείς σε ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα. Γι’ αυτό είναι παρακινδυνευμένο οποιοδήποτε σχόλιο για τον νομπελίστα πλέον τραγουδοποιό. Γιατί ό,τι και αν περάσει από το μυαλό σου, μπορεί να είναι λάθος και να οδηγήσει σε ακόμα πιο λάθος συμπεράσματα. Και επειδή, όσοι τον εκτιμήσαμε μέσα από το έργο του, θέλουμε να πιστεύουμε πως και οι πιο περίεργες αντιδράσεις του έχουν λόγο, θέλουμε διατηρήσουμε την ελπίδα πως δεν θα μας απογοητεύσει όταν θα μαθευτεί όλη η αλήθεια για την συμπεριφορά του. Βλέπετε, τα στερνά, πάντα, ακόμα και αν είσαι ο Μπομπ Ντίλαν, τιμούν τα πρώτα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News